Το δέντρο της ελπίδας στο παραμύθι της ζωής
Μια φορά κι έναν καιρό σε μια παραμυθένια πόλη, σε μια φιλήσυχη οικογένεια, μεγάλωνε ένα παιδί.
Από μικρό είχε διδαχτεί την τάξη, την συνέπεια, την υπακοή. Απένειμε τιμή και σεβασμό στους γονείς του, στους δασκάλους του, στους συνανθρώπους του.
Έμαθε να γράφει, να διαβάζει, να ευχαριστεί, να ευγνωμονεί, να ζητά συγνώμη και να συγχωράει, να εκκλησιάζεται, να προσεύχεται, να υποκλίνεται στην σημαία της πατρίδας του, να αποφεύγει τις κακές παρέες, να προσέχει από τους κινδύνους και να μην δέχεται καραμέλες από αγνώστους.