Πέμπτη 21 Απριλίου 2016

ΑΡΘΡΟ Αντώνη Ζαρκανέλα - Ο Γραμματέας του ΚΚΕ και η ένοπλη εξέγερση που είχε προαποφασιστεί

ΕΙΧΕ ΠΡΟΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΤΟ ΚΚΕ ΤΗΝ ΕΝΟΠΛΗ ΕΜΦΥΛΙΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ. Μία ανατριχιαστική και ανακουφιστική παραδοχή
Αντώνη Ι. Ζαρκανέλα
π. Γενικού Διευθυντή Ανάπτυξης

της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης.
Ο Γραμματέας του ΚΚΕ κ. Κουτσούμπας  βρέθηκε την Κυριακή 3 Απριλίου 2016 στο Λιτόχωρο, Πιερίας για να τιμήσει τα 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ και τα 70 χρόνια από την ίδρυση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και τα 70 χρόνια από την «μάχη»(!) στο Λιτόχωρο.


«Από εδώ στο Λιτόχωρο» είπε «άρχισαν να γράφονται οι ηρωικές σελίδες της μεγάλης εποποιΐας του Δημοκρατικού Στρατού». Και παρακάτω, αφού δέχεται ότι με την επίθεση στον Σταθμό Χωροφυλακής την 31η Μαρτίου 1946, ξημερώνοντας για τις πρώτες, μετά από δέκα χρόνια, εκλογές,  σηματοδοτήθηκε η έναρξη της ένοπλης πάλης, παραδέχεται ότι αυτή η επίθεση είχε αποφασιστεί στη 2η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ που έγινε τον Φεβρουάριο του 1946 ένα χρόνο μετά την Βάρκιζα και δύο μήνες πριν από τις εκλογές από τις οποίες το ΚΚΕ είχε επίσης προαποφασίσει Αποχή.
          70 χρόνια μετά το ΚΚΕ, διά του Γραμματέα του κόμματος, παραδέχεται επιτέλους(!) ότι είχε προαποφασιστεί η ένοπλη πάλη, η ένοπλη εξέγερση, ο Συμμοριτοπόλεμος, ο Εμφύλιος πόλεμος ή όπως αλλιώς θα ονόμαζε κανείς εκείνη την αχρείαστη σύγκρουση και μάλιστα παραδέχεται ότι είχε ληφθεί η απόφαση αυτή στη 2η Ολομέλεια. Την άποψη αυτή περί της απόφασης για ένοπλη πάλη το ΚΚΕ επί δεκαετίες όχι απλώς απέρριπτε αλλά και την απέδιδε στους αντιπάλους που ήθελαν, όπως έλεγε, να το συκοφαντήσουν ενώ οι στρατευμένοι ιστορικοί του, αλλά και εκείνοι που δέχονται το ερμηνευτικό πλαίσιο της αριστερής ιστοριογραφίας, δεν παραδέχονταν - με επιχειρήματα μάλιστα- ότι τέτοια απόφαση είχε ληφθεί  στη 2η Ολομέλεια. Χιλιάδες σελίδες και τόνοι μελάνης έχουν χρησιμοποιηθεί από το ΚΚΕ, από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ, από τους ιστορικούς του αλλά και από ιστορικούς συμπαθούντες προς αυτό, για να πείσουν την κοινή γνώμη ότι τέτοιο θέμα δεν συζητήθηκε στην Ολομέλεια εκείνη και ούτε λήφθηκε ποτέ τέτοια απόφαση. Και ότι η σύγκρουση ήταν φυσική συνέπεια του κλίματος που είχε δημιουργηθεί μεταΒαρκιζιακά και στην οποία σύγκρουση απλώς σύρθηκε το κόμμα… Από την εκτενέστατη βιβλιογραφία της κατηγορίας αυτής αναφέρονται ενδεικτικά οι OLE SMITH 1992, ΛΥΜΠΕΡΑΤΟΣ 2008.
Μετά την παραδοχή αυτή του Γραμματέα του ΚΚΕ διαψεύδονται και όλοι εκείνοι από τους ιστορικούς (π.χ. ΙΑΤΡΙΔΗΣ, 1987 ΜAVROGORDATOS, 1981) οι οποίοι χωρίς να δέχονται το ερμηνευτικό πλαίσιο της Αριστεράς προώθησαν τη λογική της «διπλής στρατηγικής»  του ΚΚΕ. Που έλεγε ότι το ΚΚΕ ακολούθησε μετά τη Βάρκιζα μια πολιτική «μια στο καρφί και μια στο πέταλο» ισορροπώντας μεταξύ ενός μη κηρυγμένου επίσημα από το ΚΚΕ «χαμηλής έντασης» εμφυλίου πολέμου (ΚΑΛΥΒΑΣ & ΜΑΡΑΝΤΖΙΔΗΣ, 2015) στα πλαίσια της αυτοάμυνας που είχε αποφασιστεί στη 12η Ολομέλεια και της «επιθυμίας» του για συμμετοχή στις εκλογές, μόνον όμως εφόσον γίνονταν δεκτοί οι όροι του, που ωστόσο απορρίπτονταν από το σύνολο του αστικών κομμάτων. Χωρίς να υπάρχει στο τραπέζι η γενικευμένη ένοπλη σύρραξη..
Μετά την παραδοχή του κ. Κουτσούμπα επιβεβαιώνεται, με καθυστέρηση πολλών δεκαετιών, η άποψη των ιστορικών και εκείνων των μελετητών της δεκαετίας 1940-1950, που δεν ανήκουν στην Αριστερά, οι οποίοι έλεγαν ότι η απόφαση της ένοπλης σύγκρουσης λήφθηκε όντως στην 2η Ολομέλεια αλλά αποσιωπήθηκε στο κείμενο που δημοσιεύθηκε στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ καθώς και στα Επίσημα Κείμενα του ΚΚΕ. Στην Απόφαση της 2ης Ολομέλειας υπάρχει η παράγραφος 4 κενή, με αποσιωπητικά, όπου κατά τους ιστορικούς και μελετητές που ασχολήθηκαν με την περίοδο αυτή (π.χ. ΑΒΕΡΩΦ-ΤΟΣΙΤΣΑΣ, 1973; ΖΑΟΥΣΗΣ, 1993; ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΣ, 2008) υπήρχε, όπως υποστήριζαν, η απόφαση της ένοπλης σύγκρουσης, που σήμερα πιστοποιεί ο κ. Κουτσούμπας.

Το ερώτημα που τώρα τίθεται, μετά την επίσημη πλέον παραδοχή, είναι τί θα κάνουν οι ιστορικοί και οι μελετητές εκείνοι που, σήμερα, το ΚΚΕ τους διαψεύδει. Θα διαψεύσουν με στοιχεία τον κ. Κουτσούμπα, θα παραδεχθούν, απλώς, το λάθος τους ή θα επιμένουν ότι ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ τότε αλλά και το ΚΚΕ εκείνης της εποχής έλεγαν την αλήθεια; Περιμένουμε με πολύ ενδιαφέρον  τις εξελίξεις στο πολύ σημαντικό αυτό θέμα στο οποίο βασίστηκαν πολλές από τις σημερινές πολιτικές στρεβλώσεις και ιδεολογήματα που βιώνει και πληρώνει ο τόπος μας.