Σταυρώνω τα δάκτυλά μου και εύχομαι
Ψάχνω να βρω τις περσινές ευχές, για να τις αντιγράψω, αλλά δεν βρίσκω τίποτα. Θ’ αναγκαστώ να γράψω καινούργιες. Είναι όμως στ’ αλήθεια διαφορετικές από τις ευχές, που θα έκανα πέρυσι; Για να δούμε.
Κλείνω τα μάτια, σταυρώνω τα δάχτυλά μου και ξεκινώ.
Εύχομαι να έρθει επιτέλους μια χρονιά, που πραγματικά τα σχολεία να ξεκινούν χωρίς ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό.
Εύχομαι οι εκπαιδευτικοί να διδάσκουν μαθήματα της ειδικότητάς τους και όχι όποια μαθήματα φαντάζεται ο κάθε υπουργός παιδείας ότι μπορούν να διδάξουν.
Εύχομαι τα σχολεία μας να αποκτήσουν επιτέλους διοικητική υποστήριξη, όπως τα σχολεία σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο.
Εύχομαι να μην υπάρχουν τμήματα, που να ξεπερνούν τους 20 ή το πολύ 25 μαθητές, για να μπορεί να εξελίσσεται ομαλά η εκπαιδευτική διαδικασία.
Εύχομαι να μην υπάρχει εκπαιδευτικός, που να αναγκάζεται να πηγαίνει σε δύο σχολεία, πολλώ δε μάλλον σε τρία, τέσσερα ή πέντε.
Εύχομαι να υπάρξει κάποτε μια πολιτική ηγεσία, που να σταματήσει να μας κοροϊδεύει και να λύσει το πρόβλημα των ελλείψεων σε εκπαιδευτικό προσωπικό με πραγματικές προσλήψεις και όχι με αυθαίρετες αλλαγές στα ωρολόγια προγράμματα, καταργήσεις-συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων και ψευτοπροσλήψεις εκπαιδευτικών-γυρολόγων.
Εύχομαι να μην υπάρχει σχολείο, που οι μαθητές να στοιβάζονται σε containers ή να χρειάζεται κουβάδες κάθε φορά που βρέχει.
Εύχομαι να μην υπάρχουν οι λόγοι, που αναγκάζουν κάθε χρόνο τους μαθητές να προχωρούν σε καταλήψεις.
Εύχομαι οι μαθητές των ΕΠΑ.Λ., ως δια μαγείας, να πάρουν τα βιβλία τους στα μαθήματα ειδικότητας πριν τα Χριστούγεννα.
Εύχομαι η καλή νεράιδα να γεμίσει τα πουγκιά των Δήμων, ώστε να λυθεί το οξύ πρόβλημα της σχολικής στέγης, όχι στο μακρινό μέλλον, αλλά σήμερα.
Εύχομαι οι σχολικές επιτροπές να χρηματοδοτηθούν γενναία με πραγματικά ευρώ και όχι με φανταστικά φούμαρα ή χάντρες για ιθαγενείς.
Εύχομαι να μη χρειάζονται οι εθελοντές εκπαιδευτικοί του κοινωνικού φροντιστηρίου, αφού η πολιτεία θα αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες της, στηρίζοντας τους συμπολίτες μας, που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα έξοδα των φροντιστηρίων.
Εύχομαι να μην υπάρχουν μαθητές που να λιποθυμούν από την πείνα.
Εύχομαι όλες οι δομές αλληλεγγύης να μην έχουν λόγο ύπαρξης.
Τέλος αν θέλεις και μερικές τυπικές ευχές, από αυτές, που συνήθως ακούς αυτές τις μέρες, εύχομαι σε όλους, εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς καλή δύναμη για να παλέψουμε μαζί, ώστε οι ευχές μας να γίνουν πραγματικότητα.
Δεν θα σταματήσω να εύχομαι. Δεν θα σταματήσω να ελπίζω.
Καλή σχολική χρονιά!
Γιώργος Βαρδακώστας
Πρόεδρος Ε.Λ.Μ.Ε. Πιερίας