Βλέπουμε έναν διερχόμενο περαστικό να κοιτάει ένα φρεάτιο. Τον πλησιάζουμε και τον ρωτάμε τι συμβαίνει. «Είναι εδώ και πολύ ώρα ανοιχτό το φρεάτιο και ανησυχώ να μην πέσει κάποιο παιδάκι μέσα» μας λέει ο κύριος. Κοιτάμε δίπλα και βλέπουμε πολλά παιδάκια που έπαιζαν και έτρεχαν ανέμελα στο γρασίδι της πλατείας.
Κοιτάμε αριστερά-δεξιά, δεν βλέπουμε κάποιον υπεύθυνο, κάποιον που να κάνει κάποια εργασία ή οτιδήποτε άλλο. Κοιτάμε μέσα στο φρεάτιο, είναι αρκετά βαθύ και βλέπουμε διάφορες βάνες, υποθέτουμε ότι είναι για τα νερά των σιντριβανιών. Ο κύριος δίπλα μας αποφασίζει να το κλείσει για να μην συμβεί κάποιο ατύχημα.
* Συγχαρητήρια στον κύριο που ενδιαφέρθηκε για την ασφάλεια των παιδιών και έκλεισε το φρεάτιο.
* Συγχαρητήρια στον κύριο που ενδιαφέρθηκε για την ασφάλεια των παιδιών και έκλεισε το φρεάτιο.
Το κλείνει, αλλά παρατηρούμε ότι δεν υπάρχει κάποια ασφάλεια, κάποιο λουκέτο ώστε να μην το ανοίξει κάποιο παιδάκι και χτυπήσει ή στις λαμαρίνες ή να πέσει ακόμα και μέσα.
Φεύγουμε και ξαναπαιρνάμε μετά από μισή ώρα, το φρεάτιο παραμένει ξεκλείδωτο...
Θεωρούμε μεγάλη ανευθυνότητα από οποιονδήποτε χρησιμοποίησε το φρεάτιο και το άφησε και ορθάνοιχτο, αλλά και ξεκλείδωτο. Όφειλαν να είναι όχι απλά προσεκτικοί, αλλά με τόσο κόσμο στην πλατεία θα έπρεπε να μην μείνει το φρεάτιο ούτε στιγμή ανοιχτό και αφύλαχτο.
