ΟΚΤΩΒΡΗΣ - ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ

Μια μέρα του Οκτώβρη,
Βροχή και σύννεφα βαριά,
Συναντηθήκαμε, θυμάμαι,
Παιδιά, γεμάτα ανεμελιά.

Τι κι’αν είχε πιάσει μπόρα,

Τα πάντα, γύρω σκοτεινά,
Τα μάτια σου, έλαμπαν, σαν τώρα,
Και μου φωτίζαν, την καρδιά.

Τα χρόνια όμως, περνούνε βιαστικά,
Σημάδια, αφήνουν, στην ψυχή μας,
Τα βήματα μας, τώρα, έγιναν αργά,
Αναζητώντας, ήλιους στη ζωή μας.

Κάθε Οκτώβρη την ίδια μέρα, μια ζωή,
Αναζητώ, να βρω, στις αναμνήσεις,
Την μέρα, που ενωθήκαμε μαζί,
Αδιαφορώντας, για του κόσμου,
τις σκληρές, προκαταλήψεις.

ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ

** Φωτογραφία από Junior Peres Junior από το Pixabay