Για ένα επίδομα ελεημοσύνης και υποταγής
➤ Ελεημοσύνης, γιατί την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση σου παίρνει με τους φόρους και τις αυξήσεις 100 και σου επιστρέφει τα 20...
➤ Υποταγής, γιατί έτσι μαθαίνεις να δέχεσαι και να είσαι ικανοποιημένος με τα ψίχουλα ενός επιδόματος και δεν διεκδικείς αυτά που σου ανήκουν. Δεν διαμαρτύρεσαι, δεν βγαίνεις στους δρόμους, αλλά περιμένεις με αγωνία πότε θα ανοίξει η "πλατφόρμα" για να κάνεις την αίτηση. Η κυβέρνηση έτσι διασφαλίζει την επιβίωση της, αφού οι πολίτες δεν αντιδρούν και έχουν την ψευδαίσθηση ότι ζουν, ενώ στην πραγματικότητα έχουν γίνει επαίτες!
Επίδομα για τα καύσιμα, για το ρεύμα, για ηλεκτρικές συσκευές, για διακοπές, ατελείωτη η λίστα...
Και αντί οι Έλληνες και οι Ελληνίδες να παλέψουν, να βγουν στους δρόμους και να διεκδικήσουν ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο, με λιγότερους φόρους, καλύτερους μισθούς, αξιοπρεπές σύστημα υγείας, παιδείας και ασφάλισης, δέχονται μοιρολατρικά ότι ψίχουλα τους πετάξει η κυβέρνηση, κάνοντας ουρές οι παππούδες μας στα γραφεία λογιστών ή αγγαρεύοντας τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Είμαστε μία ψεύτικη κοινωνία που δεν έχει καταλάβει ότι έχει πεθάνει ψυχικά εδώ και καιρό και απλά περιμένει το βιολογικό της τέλος. Έντονη η μυρωδιά της αποσύνθεσης μας και δεν μας ενοχλεί καθόλου. Μάθαμε να ζούμε με αυτήν και βρισκόμαστε συνεχώς σε μία ολική παράκρουση και παραφροσύνη. Τα "μαθήματα" που διδάσκουν οι τωρινές κυβερνήσεις μας, βάζουν τα γυαλιά ακόμα και στα πιο αυταρχικά και τυραννικά καθεστώτα του παρελθόντος. Δικτάτορες των πιο μαύρων εποχών της ανθρωπότητας αν έβλεπαν όλα αυτά που κάνουν πάνω στις ψυχές και τα σώματα μας οι κυβερνήσεις μας, θα έσκαγαν από την ζήλια. Αντίστοιχα, αν οι πρόγονοι μας που δόξασαν με τα επιτεύγματα και των ηρωισμό τους την Ελλάδα σε όλο τον κόσμο, μας έβλεπαν, είτε θα μας έφτυναν, είτε θα γυρνούσαν το κεφάλι τους επιδεικτικά αλλού και θα μας προσπερνούσαν όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Για να σταματήσει αυτή η ηθική κατάπτωση και η κατηφόρα που έχουμε πάρει σαν κοινωνία, πρέπει να γεμίσουμε τις ψυχές μας με αξιοπρέπεια και να αναθεωρήσουμε ότι επιλογές έχουμε κάνει και μας έχουν οδηγήσει ως εδώ. Στο σταυροδρόμι των επιλογών ας επιλέξουμε τον δύσκολο δρόμο των αγώνων και όχι τον εύκολο της υποταγής. Και ας το κάνουμε γρήγορα, γιατί κάποια στιγμή δεν θα έχουμε καν το δικαίωμα της επιλογής...