Αυγουστιάτικα, η κυβέρνηση, έθεσε σε διαβούλευση νομοσχέδιο με τον παραπλανητικό τίτλο «Δίκαιη Εργασία για Όλους: Απλοποίηση της Νομοθεσίας – Στήριξη στον Εργαζόμενο – Προστασία στην Πράξη».
Στους νόμους Γεωργιάδη, Χατζηδάκη και Βρούτση – Αχτσιόγλου, προστίθεται μία ακόμα νομοθετική προσπάθεια για την περαιτέρω ελαστικοποίηση/απορρύθμιση του εργάσιμου χρόνου που προωθεί η ΕΕ.
Το νέο νομοσχέδιο καθιερώνει τη δυνατότητα του εργοδότη να απασχολεί τον εργαζόμενο έως και 13 ώρες, να αυξομειώνει το χρόνο εργασίας εντός της εβδομάδας, να συνάπτει συμβάσεις εργασίας δύο ημερών, όπως επίσης τη δυνατότητα κατάτμησης της καλοκαιρινής αδείας, και συνολικότερα εντείνοντας την ευελιξία και την εργοδοτική διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου. Δηλαδή συμπληρώνει επί τα χείρω την ήδη ισχύουσα νομοθεσία των προηγούμενων κυβερνήσεων καταργώντας την κατάκτησή μας «8 ώρες εργασία, 8 ώρες αναψυχή, 8 ώρες ξεκούραση». Δημιουργεί επιπλέον προβλήματα στην προσωπική και οικογενειακή ζωή, στην υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων στην Ελλάδα, όπου οι μισθωτοί ήδη εργάζονται περισσότερες ώρες ετησίως από όλους τους συναδέλφους τους στην Ε.Ε., με τους χαμηλότερους μισθούς, το μέσο διαθέσιμο εισόδημα και την αποταμίευση να καταγράφουν απανωτά αρνητικά ρεκόρ, ενώ η εργασιακή εξουθένωση και η καταπόνηση καταγράφουν συντριπτικά ποσοστά.
Τα προηγούμενα χρόνια μας ζητούσαν να βάλουμε πλάτη για να ξεπεραστεί η κρίση του Ευρώ και της Ε.Ε., στηρίζοντας με «μνημόνια» το καθεστώς της χρεοκρατίας, της κατοχής της πατρίδας από τους δανειστές και τους θεσμούς τους για την κερδοφορία τους… Τώρα, σε μια επίδειξη τζούφιου φιλεργατισμού, κατοχυρώνουν, λένε, το “δικαίωμα” του εργαζόμενου «να συμπληρώνει το εισόδημά του», «να επιλέγει το μοντέλο απασχόλησης που τον εξυπηρετεί». Αν νοιάζονται για το λαϊκό εισόδημα, να αυξήσουν τους μισθούς, να πάρουν μέτρα ανακούφισης για την ακρίβεια και το στεγαστικό, να μειώσουν τον ΦΠΑ και τον ΦΜΥ, να προστατεύσουν τους μικρομεσαίους και την εγχώρια παραγωγική δραστηριότητα, να φορολογήσουν τράπεζες και πολυεθνικές.
Αντί γι’ αυτά, μας δουλεύουν κανονικά με νόμους και νομοσχέδια φτώχειας και εκμετάλλευσης που διαλύουν ζωές και οικογένειες.
Ακόμα χειρότερα, μας υποχρεώνουν να συμμετέχουμε σε παράνομες αυτοκτονικές κυρώσεις ενάντια σε χώρες και λαούς, αλλά και σε αδιέξοδους εμπορικούς και ενεργειακούς πολέμους που τινάζουν στον αέρα τα κόστη διαβίωσης, αν όχι επιβίωσης! Παράλληλα μας καλούν να πληρώσουμε 25 δισ. επιπλέον σε φόρους για την στρατιωτικοποίηση της Ευρωπαϊκής οικονομίας, παρά κι ενάντια στις πραγματικές ανάγκες της εθνικής άμυνας και ασφάλειας. Μας δένουν χειροπόδαρα στο άρμα του πολέμου, για τα συμφέροντα των ΗΠΑ, της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ.
ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!
Σε όσους μας σέρνουν στον εργασιακό μεσαίωνα και στον πόλεμο, απαντάμε προτάσσοντας τις ανάγκες των οικογενειών μας. Διεκδικούμε μαζί, εργαζόμενοι σε ιδιώτες και δημόσιο, ουσιαστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της ακρίβειας που κατατρώει το εισόδημά μας!
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:Να αποσυρθεί το άθλιο νομοσχέδιο της κυβέρνησης.
7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο, σταθερή δουλειά με δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους.
Να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί νόμοι, που υπονομεύουν τις Συλλογικές Διαπραγματεύσεις και τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και επιβάλλουν την εργοδοτική αυθαιρεσία.
Επαναφορά των τριετιών συμπεριλαμβανόμενης της περιόδου 2012 – 2023.
Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους και χωρίς προϋποθέσεις στο 80% του μισθού.
Στη σημερινή εποχή των συγκλονιστικών τεχνολογικών και επιστημονικών επιτευγμάτων, δεν μπορεί να παρουσιάζονται ως «επιλογή» τα εξαντλητικά ωράρια ή η αύξηση του αριθμού των εργαζομένων που κάνουν και δεύτερη δουλειά. Ο χρόνος εργασίας δεν είναι εμπόρευμα, είναι η ζωή μας! Δουλεύουμε για να ζούμε και δεν ζούμε για να δουλεύουμε!
Ο συνδικαλιστικός τομέας του ΕΠΑΜ χαιρετίζει την 24ωρη Πανελλαδική Γενική Απεργία.
Οφείλει όμως να επισημάνει ότι οι τακτικές των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων, και οι διασπαστικές πρακτικές των κομματικών παρατάξεων στον χώρο της εργασίας, δεκαπέντε χρόνια τώρα πρόδωσαν κάθε αγώνα των εργαζομένων. Φρόντισαν να μην οργανωθούν οι εργαζόμενοι, να μην συγκροτηθεί ένα ρωμαλέο εργατικό κίνημα, ικανό να κατακτήσει νίκες στην διαρκή πάλη με το ξενόδουλο κράτος και την εργοδοσία. Η πρακτική των εικοσιτετράωρων απεργιών για το θεαθήναι, η αποφυγή συντονισμού του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα σε κοινή αντιμετώπιση της μνημονιακής λαίλαπας, η υπονόμευση της μαζικότητας του συνδικαλιστικού κινήματος, ουσιαστικά έβαλαν πλάτη για να κατοχυρωθεί η διαχρονική επίθεση στον κόσμο της εργασίας.
Ακόμα και σήμερα, που το επιτελικό κράτος Μητσοτάκη έχει ταυτιστεί με το οργανωμένο έγκλημα και οι πρακτικές μαφίας κοστίζουν ζωές, οι ηγεσίες των ομοσπονδιών συνεχίζουν τις τουφεκιές στον αέρα, και οι κομματικές συνδικαλιστικές παρατάξεις αρκούνται στην καθιερωμένη παρέλαση.
Έφτασε η ώρα να μην τους επιτρέψουμε να αποδομήσουν για άλλη μια φορά την αντίσταση των εργαζομένων. Να μην τους δώσουμε άλλοθι να ισχυριστούν ότι αυτοί καλούν σε απεργία αλλά ο κόσμος δεν συμμετέχει. Το δικαίωμα στη ζωή, στην εργασία και την ευημερία, δεν μπορεί να εξαρτάται από τις ορέξεις και τις μεθοδεύσεις αυτών που αποδυνάμωσαν σε βαθμό εξαφάνισης το συνδικαλιστικό κίνημα.
Καιρός να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας.
Το ΕΠΑΜ υπογραμμίζει για άλλη μια φορά πως ο αγώνας είναι πριν απ’ όλα πολιτικός και πρέπει να στοχεύει σε ριζική αλλαγή ρότας:
Για την ΚΟΙΝΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΑΛΗ όλων όσων ζουν από την δουλειά τους.
Για ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ και ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ από τους δανειστές, τους «θεσμούς» και τους υπερεθνικούς οργανισμούς τους….
Για ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, για την απαλλαγή από το ξενόδουλο πολιτικό σύστημα και το προσωπικό που το υπηρετεί με το αζημίωτο και με ατιμωρησία…
Για ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ, για να απαλλάξουμε την πατρίδα και τα νοικοκυριά μας από τα παράνομα και καταχρηστικά δεσμά της ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑΣ…
Διαφορετικά κάθε λαϊκός αγώνας, κάθε επιτυχία του κινήματος θα υπονομεύεται εκ των έσω καθιστάμενη προσωρινή και ατελέσφορη. Θα ανοίγει τον δρόμο στην απογοήτευση και την αποστράτευση….
Οι καιροί ου μενετοί.
Δευτέρα, 29 Σεπτεμβρίου 2025
Ο Συνδικαλιστικός Τομέας του ΕΠΑΜ.