Σε γνωστή καφετέρια της πόλης κάθονται ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ο τότε Διευθυντής του 4ου ΓΕ.Λ. και Διευθυντής μου στο σχολείο και ο τότε Πρόεδρος της Ε.Λ.Μ.Ε. Πιερίας.
Μόλις έχει τελειώσει ένα Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων του 4ου ΓΕ.Λ. και παρέα με τον Πρόεδρο του Συλλόγου περνάμε μπροστά από την «άλλη» παρέα. Μας φωνάζουν και καθόμαστε μαζί τους για λίγο.
Το πρώτο μνημόνιο έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας και βλαστημάω μέσα μου, πιστεύοντας ότι δεν μπορεί να μου συμβεί κάτι χειρότερο. Ήξερα ότι υπήρχαν αρκετά παιδιά (όχι μόνο από το σχολείο μου), που δυσκολεύονταν σε κάποια μαθήματα αλλά δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να προσφύγουν σε κάποιο φροντιστήριο. Η πολιτεία φυσικά απούσα, όπως πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις. Τότε ήταν που το πρότεινα για πρώτη φορά. Έτσι κι αλλιώς είχα μπροστά μου τους πλέον αρμόδιους.
Η σκέψη ήταν απλή. Να ξεκινήσουν σε εθελοντική βάση φροντιστηριακά μαθήματα στο 4ο ΓΕ.Λ. για τους μαθητές, που έχουν οικονομικά προβλήματα. Προσφέρθηκα μάλιστα ως ο πρώτος εθελοντής. Τα μαθήματα βέβαια δεν θα απευθύνονταν μόνο στους μαθητές του σχολείου, αλλά και σε οποιουσδήποτε άλλους μαθητές άλλων σχολείων που θα ήθελαν να παρακολουθήσουν, με την προϋπόθεση βέβαια να πρόκειται για μαθητές με οικονομικές δυσκολίες.
- Καταπληκτική ιδέα! Να το κάνουμε.
Ναι, μόνο που από την ιδέα ως την υλοποίησή της υπήρχε ένα τεράστιο κενό. Κενό, που δεν προσφέρθηκε κανείς να καλύψει και έτσι η ιδέα παρέμεινε απλά … ιδέα.
Πέρασε ένας χρόνος, για την ακρίβεια λίγο περισσότερο. Το μικρόβιο της ενασχόλησης με τα κοινά είχε ήδη εκκολαφθεί μέσα μου και το μνημόνιο είχε αποκτήσει πληθυντικό. Πρώτη συνεδρίαση του νέου Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. Πιερίας και νέος Πρόεδρος, φαλακρός αυτή τη φορά. Εγώ, απλός παρατηρητής. Καταθέτω πρόταση για δημιουργία Κοινωνικού Φροντιστηρίου. Γίνεται ομόφωνα δεκτή απ’ όλους.
Για να μη σου δημιουργηθεί λάθος εντύπωση αγαπητέ αναγνώστη, θα πρέπει να σου πω, πως δεν είχα και δεν έχω καμία απολύτως σχέση με κινήματα αλληλεγγύης, εθελοντισμό και τα σχετικά. Το εντελώς αντίθετο, θα έλεγα. Ωστόσο μια φωνή μέσα μου, κάτι μου έλεγε.
Ναι το ομολογώ. Ακούω φωνές. Και οι φωνές μου λένε διάφορα. Ενίοτε μου αποκαλύπτουν πράγματα, που εσύ δεν μπορείς εύκολα να αντιληφθείς.
Αυτή τη φορά όμως η φωνή ήταν σαφής:
- Κανένα παιδί, κανένας μαθητής δεν θα πρέπει να στερηθεί τα όνειρά του, επειδή η οικογένειά του βρίσκεται σε οικονομική αδυναμία.
Θα μπορούσε να είναι το δικό μου ή το δικό σου το παιδί ή το παιδί του γείτονα. Έτσι πείστηκα εύκολα. Ήμουν όμως ο μόνος που πείστηκε, ίσως επειδή ήμουν ο μόνος που άκουγε τη φωνή. Έτσι η πρόταση έμεινε στα αζήτητα και δεν υλοποιήθηκε ποτέ, αφού οι αποφάσεις είναι εύκολες, αρκεί να αναλάβει άλλος να τις υλοποιήσει.
Χρειάστηκε να περάσουν άλλοι εννιά μήνες για να πάρει το Κοινωνικό φροντιστήριο σάρκα και οστά. Είναι Σεπτέμβριος του 2013. Είμαι Γενικός Γραμματέας στην Ε.Λ.Μ.Ε. Πιερίας και Αντιπρόεδρος στην Ένωση Γονέων. Συμπτωματικά, εμφανίζεται μία Συριζοδομή ονόματι «Κοινωνική Κουζίνα Αλληλεγγύης» και προσφέρεται να μας βοηθήσει στην οργάνωση. Η εκπρόσωπος της «Κουζίνας» και μετέπειτα βουλεύτρια ΣΥΡΙΖΑ Πιερίας είναι η αιτία, που ψήφισα δυο φορές λάθος, σε δύο διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις. Της υπόσχομαι να μην το ξανακάνω.
Ξεκινάει λοιπόν με καθυστέρηση 2 ετών το Κοινωνικό Φροντιστήριο για τους μαθητές της Α και της Β Λυκείου. Τους μαθητές της Γ Λυκείου τους ανέλαβαν (προς τιμή τους) δωρεάν τα Φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης, αυτοί, που εσύ αποκαλείς παραπαιδεία.
Οι στρεβλώσεις πολλές. Θα το καταλάβεις καλύτερα με δύο παραδείγματα.
Παράδειγμα 1ο: Μαθητής, που παρακολουθεί, δηλώνει ότι δεν τον ενδιαφέρουν οι εξετάσεις, αφού μόλις τελειώσει το σχολείο θα φύγει να σπουδάσει στο εξωτερικό! Προφανώς δεν αντιμετωπίζει οικονομικό πρόβλημα.
Παράδειγμα 2ο: Ο πατέρας μιας άλλης μαθήτριας, χωρίς κανένα οικονομικό πρόβλημα δηλώνει ιδεολογικά αντίθετος στο θεσμό του φροντιστηρίου. Επειδή όμως είναι δωρεάν στέλνει την κόρη του να παρακολουθήσει!
Ωστόσο μέσα στη σαβούρα υπάρχουν και παιδιά διαμάντια, με πραγματικά και σοβαρά οικονομικά προβλήματα, που αναγνωρίζουν την προσφορά των καθηγητών και αξιοποιούν στο έπακρο το «δώρο» που τους προσφέρεται.
Δυστυχώς, για διάφορους (χαζούς) λόγους, μερίδα μαθητών, παρά το ότι βρίσκονται σε οικονομική αδυναμία, τελικά δεν καταφέρνουν να παρακολουθήσουν, είτε λόγω ελλιπούς ενημέρωσης, είτε λόγω περηφάνιας (!), είτε επειδή δεν υπάρχει καθηγητής που διδάσκει το μάθημα (!), είτε για διάφορους άλλους «τεχνικούς» λόγους.
Φυσικά το Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. Πιερίας, αλλά και η Ένωση Γονέων εκπροσωπούνται σ’ αυτή τη διαδικασία από ένα και μόνο άτομο, το οποίο διδάσκει και βοηθάει και στην οργάνωση. Φαντάζομαι, αγαπητέ αναγνώστη, να έχεις καταλάβει ποιος είναι αυτός.
Την επόμενη χρονιά 2014-15 η Μητρόπολη Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνα αποφασίζει να διοργανώσει Κοινωνικό φροντιστήριο. Ήδη από τα προηγούμενα χρόνια λειτουργούσε ο θεσμός τοπικά στην ενορία της Αγίας Άννας, όμως πλέον υπήρχε η βούληση να επεκταθεί σε όλη την πόλη της Κατερίνης.
Τι είναι όμως το Κοινωνικό Φροντιστήριο; Ή μάλλον, τι θα έπρεπε να είναι; Προφανώς θα συμφωνήσεις ότι, είναι η παροχή δωρεάν φροντιστηριακών μαθημάτων σε μαθητές, που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Αν είναι έτσι, τότε θέλω να συμμετέχω, να βοηθήσω. Διαφορετικά δεν θέλω να αφιερώσω ούτε ένα δευτερόλεπτο από τον πολύτιμο προσωπικό μου χρόνο. Χρόνο, που αφαιρώ από την οικογένειά μου, από την ξεκούρασή μου, από τις υπόλοιπες δραστηριότητές μου.
Ας υποθέσουμε τώρα ότι υπάρχουν δύο ή περισσότερες δομές, που κάνουν το ίδιο πράγμα, το οποίο το ονομάζουν Κοινωνικό Φροντιστήριο ή Λαϊκό Φροντιστήριο ή μαθήματα αλληλεγγύης ή οτιδήποτε άλλο. Είναι λογικό να κάνουν όλοι το ίδιο πράγμα; Χρειάζονται περισσότεροι καθηγητές, για να διδάσκουν σε λιγότερους μαθητές ο καθένας.
Επειδή στο δικό μου το μυαλό κάτι τέτοιο είναι παράλογο, προτείνω να συνεργαστεί η Ε.Λ.Μ.Ε. με τη Μητρόπολη. Η πρόταση γίνεται δεκτή. Ωστόσο ορισμένοι συνδικαλιστές, θύματα της αρρωστημένης τους ιδεολογικής θολούρας ανησυχούν.
- Μήπως οι παπάδες κάνουν προσηλυτισμό;
Άντε τώρα να τους εξηγήσεις ότι, οι παπάδες δε χρειάζεται να κάνουν προσηλυτισμό αφενός μεν επειδή η ορθοδοξία (όσο κι αν δεν αρέσει στους Φίλους) είναι η επίσημη θρησκεία του ελληνικού κράτους, αφετέρου επειδή τα μαθήματα τα κάνουν οι καθηγητές και όχι οι παπάδες.
Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι οι ανησυχίες αυτές διατυπώνονται από αυτούς που δεν έχουν αφιερώσει ούτε ένα δευτερόλεπτο στον θεσμό, παρά το ότι οι έννοιες εθελοντισμός και αλληλεγγύη είναι μέρος της δικής τους ιδεολογίας και όχι της δικής μου.
Η ίδια ιστορία και την επόμενη χρονιά 2015-16. Και πάλι το Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. εκπροσωπείται από τον ίδιο τον έναν και μοναδικό εθελοντή. Φυσικά για τους περισσότερους εθελοντισμός χωρίς αντάλλαγμα δεν υπάρχει και έτσι πολλοί είναι αυτοί, που αναρωτιούνται τι όφελος έχω από τη συμμετοχή μου στο Κοινωνικό Φροντιστήριο.
- Προσπαθεί να βγάλει ιδιαίτερα είπαν πολλοί.
- Θέλει προβολή. Ίσως ζήλεψε την πολιτική καριέρα της βουλεύτριας, είπαν άλλοι.
Παράλληλα, επειδή τυχαίνει οι απόψεις μου να ενοχλούν τους ψευτοαριστερούς κουλτουριάρηδες, ανακηρύσσομαι επίσημα ως φασίστας, ρατσιστής, ξενοφοβικός και ένα σωρό άλλα κοσμητικά επίθετα, την ίδια στιγμή, που ανάμεσα στους μαθητές μου στο Κοινωνικό Φροντιστήριο βρίσκονται αρκετοί αλλοδαποί (Αλβανοί, Βούλγαροι, κ.ά.)
Μπαίνουμε φέτος αισίως στην τέταρτη χρονιά για το Κοινωνικό Φροντιστήριο. Φυσικά τα κολλήματα είναι κολλήματα και όσοι τα έχουν, έχουν κάψει τις φλάντζες και δε λένε να ξεκολλήσουν.
- Μήπως οι παπάδες κάνουν προσηλυτισμό;
Και εγώ αναρωτιέμαι. Μήπως κάποιοι άλλοι έχουν βαλθεί να καταστρέψουν κάθε δομή αλληλεγγύης, απ’ όπου κι αν προέρχεται; Μήπως η προπαγάνδα έχει ξεπεράσει κάθε όριο;
Ελπίζω σύντροφοι να είστε ευχαριστημένοι όταν ο υπουργός σας μετατρέψει την Ελλάδα μας σε ουτερόθρησκο (!) κράτος.
Αα και περιμένω να είστε οι πρώτοι εθελοντές, που θα διδάξουν στις δομές υποδοχής και εκπαίδευσης για τους πρόσφυγες.
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι, από πέρυσι λειτουργεί στην πόλη μας και ένα άλλο φροντιστήριο. Όχι Κοινωνικό, αλλά Λαϊκό! Θα αναρωτιέσαι τι σημαίνει αυτό. Στο φροντιστήριο αυτό δεν παρακολουθούν μαθήματα οι μαθητές με οικονομικά προβλήματα, αλλά οι μαθητές των λαϊκών οικογενειών! Ένα φροντιστήριο, που πριν βάλει τους μαθητές στην τάξη, τους χωρίζει σε τάξεις. Είναι προφανώς ένα ταξικό φροντιστήριο και ότι κατάλαβες κατάλαβες.
Για την ιστορία επίσης θα σου πω το εξής, που το γνωρίζουν άπαντες πλην ελαχίστων, όπως φαίνεται. Επειδή οι μαθητές που παρακολουθούν το Κοινωνικό (και ουχί το Λαϊκό) Φροντιστήριο είναι πολλοί (πάνω από 300), τα μαθήματα τα τελευταία δύο χρόνια, αλλά και φέτος, γίνονται στην Αγία Άννα, στον Άγιο Φώτιο, στη Βαρνάβειο Βιβλιοθήκη και στο σχολικό συγκρότημα του 4ου Γυμνασίου/4ου ΓΕ.Λ. Κατερίνης, που ύστερα από αίτημα της Ε.Λ.Μ.Ε. παραχωρείται από το Δήμο Κατερίνης (χωρίς θέρμανση εννοείται).
Το είπαμε όμως και πριν. Αν και ανακοινώνεται κάθε χρόνο και το γνωρίζουν όλοι, υπάρχουν κάποιοι, που ακριβώς επειδή έχουν κάψει τις φλάντζες, το λιωμένο πλαστικό έχει βουλώσει τ’ αυτιά τους. Έτσι δεν έτυχε να το ακούσουν ποτέ με αποτέλεσμα να πέφτουν κάθε φορά από τα σύννεφα.
Είπαμε. Το πιο βασικό είναι να μην κάνουν προσηλυτισμό οι παπάδες! Βουρ για το ψυχιατρείο.
Μόλις έχει τελειώσει ένα Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων του 4ου ΓΕ.Λ. και παρέα με τον Πρόεδρο του Συλλόγου περνάμε μπροστά από την «άλλη» παρέα. Μας φωνάζουν και καθόμαστε μαζί τους για λίγο.
Το πρώτο μνημόνιο έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας και βλαστημάω μέσα μου, πιστεύοντας ότι δεν μπορεί να μου συμβεί κάτι χειρότερο. Ήξερα ότι υπήρχαν αρκετά παιδιά (όχι μόνο από το σχολείο μου), που δυσκολεύονταν σε κάποια μαθήματα αλλά δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να προσφύγουν σε κάποιο φροντιστήριο. Η πολιτεία φυσικά απούσα, όπως πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις. Τότε ήταν που το πρότεινα για πρώτη φορά. Έτσι κι αλλιώς είχα μπροστά μου τους πλέον αρμόδιους.
Η σκέψη ήταν απλή. Να ξεκινήσουν σε εθελοντική βάση φροντιστηριακά μαθήματα στο 4ο ΓΕ.Λ. για τους μαθητές, που έχουν οικονομικά προβλήματα. Προσφέρθηκα μάλιστα ως ο πρώτος εθελοντής. Τα μαθήματα βέβαια δεν θα απευθύνονταν μόνο στους μαθητές του σχολείου, αλλά και σε οποιουσδήποτε άλλους μαθητές άλλων σχολείων που θα ήθελαν να παρακολουθήσουν, με την προϋπόθεση βέβαια να πρόκειται για μαθητές με οικονομικές δυσκολίες.
- Καταπληκτική ιδέα! Να το κάνουμε.
Ναι, μόνο που από την ιδέα ως την υλοποίησή της υπήρχε ένα τεράστιο κενό. Κενό, που δεν προσφέρθηκε κανείς να καλύψει και έτσι η ιδέα παρέμεινε απλά … ιδέα.
Πέρασε ένας χρόνος, για την ακρίβεια λίγο περισσότερο. Το μικρόβιο της ενασχόλησης με τα κοινά είχε ήδη εκκολαφθεί μέσα μου και το μνημόνιο είχε αποκτήσει πληθυντικό. Πρώτη συνεδρίαση του νέου Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. Πιερίας και νέος Πρόεδρος, φαλακρός αυτή τη φορά. Εγώ, απλός παρατηρητής. Καταθέτω πρόταση για δημιουργία Κοινωνικού Φροντιστηρίου. Γίνεται ομόφωνα δεκτή απ’ όλους.
Για να μη σου δημιουργηθεί λάθος εντύπωση αγαπητέ αναγνώστη, θα πρέπει να σου πω, πως δεν είχα και δεν έχω καμία απολύτως σχέση με κινήματα αλληλεγγύης, εθελοντισμό και τα σχετικά. Το εντελώς αντίθετο, θα έλεγα. Ωστόσο μια φωνή μέσα μου, κάτι μου έλεγε.
Ναι το ομολογώ. Ακούω φωνές. Και οι φωνές μου λένε διάφορα. Ενίοτε μου αποκαλύπτουν πράγματα, που εσύ δεν μπορείς εύκολα να αντιληφθείς.
Αυτή τη φορά όμως η φωνή ήταν σαφής:
- Κανένα παιδί, κανένας μαθητής δεν θα πρέπει να στερηθεί τα όνειρά του, επειδή η οικογένειά του βρίσκεται σε οικονομική αδυναμία.
Θα μπορούσε να είναι το δικό μου ή το δικό σου το παιδί ή το παιδί του γείτονα. Έτσι πείστηκα εύκολα. Ήμουν όμως ο μόνος που πείστηκε, ίσως επειδή ήμουν ο μόνος που άκουγε τη φωνή. Έτσι η πρόταση έμεινε στα αζήτητα και δεν υλοποιήθηκε ποτέ, αφού οι αποφάσεις είναι εύκολες, αρκεί να αναλάβει άλλος να τις υλοποιήσει.
Χρειάστηκε να περάσουν άλλοι εννιά μήνες για να πάρει το Κοινωνικό φροντιστήριο σάρκα και οστά. Είναι Σεπτέμβριος του 2013. Είμαι Γενικός Γραμματέας στην Ε.Λ.Μ.Ε. Πιερίας και Αντιπρόεδρος στην Ένωση Γονέων. Συμπτωματικά, εμφανίζεται μία Συριζοδομή ονόματι «Κοινωνική Κουζίνα Αλληλεγγύης» και προσφέρεται να μας βοηθήσει στην οργάνωση. Η εκπρόσωπος της «Κουζίνας» και μετέπειτα βουλεύτρια ΣΥΡΙΖΑ Πιερίας είναι η αιτία, που ψήφισα δυο φορές λάθος, σε δύο διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις. Της υπόσχομαι να μην το ξανακάνω.
Ξεκινάει λοιπόν με καθυστέρηση 2 ετών το Κοινωνικό Φροντιστήριο για τους μαθητές της Α και της Β Λυκείου. Τους μαθητές της Γ Λυκείου τους ανέλαβαν (προς τιμή τους) δωρεάν τα Φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης, αυτοί, που εσύ αποκαλείς παραπαιδεία.
Οι στρεβλώσεις πολλές. Θα το καταλάβεις καλύτερα με δύο παραδείγματα.
Παράδειγμα 1ο: Μαθητής, που παρακολουθεί, δηλώνει ότι δεν τον ενδιαφέρουν οι εξετάσεις, αφού μόλις τελειώσει το σχολείο θα φύγει να σπουδάσει στο εξωτερικό! Προφανώς δεν αντιμετωπίζει οικονομικό πρόβλημα.
Παράδειγμα 2ο: Ο πατέρας μιας άλλης μαθήτριας, χωρίς κανένα οικονομικό πρόβλημα δηλώνει ιδεολογικά αντίθετος στο θεσμό του φροντιστηρίου. Επειδή όμως είναι δωρεάν στέλνει την κόρη του να παρακολουθήσει!
Ωστόσο μέσα στη σαβούρα υπάρχουν και παιδιά διαμάντια, με πραγματικά και σοβαρά οικονομικά προβλήματα, που αναγνωρίζουν την προσφορά των καθηγητών και αξιοποιούν στο έπακρο το «δώρο» που τους προσφέρεται.
Δυστυχώς, για διάφορους (χαζούς) λόγους, μερίδα μαθητών, παρά το ότι βρίσκονται σε οικονομική αδυναμία, τελικά δεν καταφέρνουν να παρακολουθήσουν, είτε λόγω ελλιπούς ενημέρωσης, είτε λόγω περηφάνιας (!), είτε επειδή δεν υπάρχει καθηγητής που διδάσκει το μάθημα (!), είτε για διάφορους άλλους «τεχνικούς» λόγους.
Φυσικά το Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. Πιερίας, αλλά και η Ένωση Γονέων εκπροσωπούνται σ’ αυτή τη διαδικασία από ένα και μόνο άτομο, το οποίο διδάσκει και βοηθάει και στην οργάνωση. Φαντάζομαι, αγαπητέ αναγνώστη, να έχεις καταλάβει ποιος είναι αυτός.
Την επόμενη χρονιά 2014-15 η Μητρόπολη Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνα αποφασίζει να διοργανώσει Κοινωνικό φροντιστήριο. Ήδη από τα προηγούμενα χρόνια λειτουργούσε ο θεσμός τοπικά στην ενορία της Αγίας Άννας, όμως πλέον υπήρχε η βούληση να επεκταθεί σε όλη την πόλη της Κατερίνης.
Τι είναι όμως το Κοινωνικό Φροντιστήριο; Ή μάλλον, τι θα έπρεπε να είναι; Προφανώς θα συμφωνήσεις ότι, είναι η παροχή δωρεάν φροντιστηριακών μαθημάτων σε μαθητές, που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Αν είναι έτσι, τότε θέλω να συμμετέχω, να βοηθήσω. Διαφορετικά δεν θέλω να αφιερώσω ούτε ένα δευτερόλεπτο από τον πολύτιμο προσωπικό μου χρόνο. Χρόνο, που αφαιρώ από την οικογένειά μου, από την ξεκούρασή μου, από τις υπόλοιπες δραστηριότητές μου.
Ας υποθέσουμε τώρα ότι υπάρχουν δύο ή περισσότερες δομές, που κάνουν το ίδιο πράγμα, το οποίο το ονομάζουν Κοινωνικό Φροντιστήριο ή Λαϊκό Φροντιστήριο ή μαθήματα αλληλεγγύης ή οτιδήποτε άλλο. Είναι λογικό να κάνουν όλοι το ίδιο πράγμα; Χρειάζονται περισσότεροι καθηγητές, για να διδάσκουν σε λιγότερους μαθητές ο καθένας.
Επειδή στο δικό μου το μυαλό κάτι τέτοιο είναι παράλογο, προτείνω να συνεργαστεί η Ε.Λ.Μ.Ε. με τη Μητρόπολη. Η πρόταση γίνεται δεκτή. Ωστόσο ορισμένοι συνδικαλιστές, θύματα της αρρωστημένης τους ιδεολογικής θολούρας ανησυχούν.
- Μήπως οι παπάδες κάνουν προσηλυτισμό;
Άντε τώρα να τους εξηγήσεις ότι, οι παπάδες δε χρειάζεται να κάνουν προσηλυτισμό αφενός μεν επειδή η ορθοδοξία (όσο κι αν δεν αρέσει στους Φίλους) είναι η επίσημη θρησκεία του ελληνικού κράτους, αφετέρου επειδή τα μαθήματα τα κάνουν οι καθηγητές και όχι οι παπάδες.
Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι οι ανησυχίες αυτές διατυπώνονται από αυτούς που δεν έχουν αφιερώσει ούτε ένα δευτερόλεπτο στον θεσμό, παρά το ότι οι έννοιες εθελοντισμός και αλληλεγγύη είναι μέρος της δικής τους ιδεολογίας και όχι της δικής μου.
Η ίδια ιστορία και την επόμενη χρονιά 2015-16. Και πάλι το Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. εκπροσωπείται από τον ίδιο τον έναν και μοναδικό εθελοντή. Φυσικά για τους περισσότερους εθελοντισμός χωρίς αντάλλαγμα δεν υπάρχει και έτσι πολλοί είναι αυτοί, που αναρωτιούνται τι όφελος έχω από τη συμμετοχή μου στο Κοινωνικό Φροντιστήριο.
- Προσπαθεί να βγάλει ιδιαίτερα είπαν πολλοί.
- Θέλει προβολή. Ίσως ζήλεψε την πολιτική καριέρα της βουλεύτριας, είπαν άλλοι.
Παράλληλα, επειδή τυχαίνει οι απόψεις μου να ενοχλούν τους ψευτοαριστερούς κουλτουριάρηδες, ανακηρύσσομαι επίσημα ως φασίστας, ρατσιστής, ξενοφοβικός και ένα σωρό άλλα κοσμητικά επίθετα, την ίδια στιγμή, που ανάμεσα στους μαθητές μου στο Κοινωνικό Φροντιστήριο βρίσκονται αρκετοί αλλοδαποί (Αλβανοί, Βούλγαροι, κ.ά.)
Μπαίνουμε φέτος αισίως στην τέταρτη χρονιά για το Κοινωνικό Φροντιστήριο. Φυσικά τα κολλήματα είναι κολλήματα και όσοι τα έχουν, έχουν κάψει τις φλάντζες και δε λένε να ξεκολλήσουν.
- Μήπως οι παπάδες κάνουν προσηλυτισμό;
Και εγώ αναρωτιέμαι. Μήπως κάποιοι άλλοι έχουν βαλθεί να καταστρέψουν κάθε δομή αλληλεγγύης, απ’ όπου κι αν προέρχεται; Μήπως η προπαγάνδα έχει ξεπεράσει κάθε όριο;
Ελπίζω σύντροφοι να είστε ευχαριστημένοι όταν ο υπουργός σας μετατρέψει την Ελλάδα μας σε ουτερόθρησκο (!) κράτος.
Αα και περιμένω να είστε οι πρώτοι εθελοντές, που θα διδάξουν στις δομές υποδοχής και εκπαίδευσης για τους πρόσφυγες.
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι, από πέρυσι λειτουργεί στην πόλη μας και ένα άλλο φροντιστήριο. Όχι Κοινωνικό, αλλά Λαϊκό! Θα αναρωτιέσαι τι σημαίνει αυτό. Στο φροντιστήριο αυτό δεν παρακολουθούν μαθήματα οι μαθητές με οικονομικά προβλήματα, αλλά οι μαθητές των λαϊκών οικογενειών! Ένα φροντιστήριο, που πριν βάλει τους μαθητές στην τάξη, τους χωρίζει σε τάξεις. Είναι προφανώς ένα ταξικό φροντιστήριο και ότι κατάλαβες κατάλαβες.
Για την ιστορία επίσης θα σου πω το εξής, που το γνωρίζουν άπαντες πλην ελαχίστων, όπως φαίνεται. Επειδή οι μαθητές που παρακολουθούν το Κοινωνικό (και ουχί το Λαϊκό) Φροντιστήριο είναι πολλοί (πάνω από 300), τα μαθήματα τα τελευταία δύο χρόνια, αλλά και φέτος, γίνονται στην Αγία Άννα, στον Άγιο Φώτιο, στη Βαρνάβειο Βιβλιοθήκη και στο σχολικό συγκρότημα του 4ου Γυμνασίου/4ου ΓΕ.Λ. Κατερίνης, που ύστερα από αίτημα της Ε.Λ.Μ.Ε. παραχωρείται από το Δήμο Κατερίνης (χωρίς θέρμανση εννοείται).
Το είπαμε όμως και πριν. Αν και ανακοινώνεται κάθε χρόνο και το γνωρίζουν όλοι, υπάρχουν κάποιοι, που ακριβώς επειδή έχουν κάψει τις φλάντζες, το λιωμένο πλαστικό έχει βουλώσει τ’ αυτιά τους. Έτσι δεν έτυχε να το ακούσουν ποτέ με αποτέλεσμα να πέφτουν κάθε φορά από τα σύννεφα.
Είπαμε. Το πιο βασικό είναι να μην κάνουν προσηλυτισμό οι παπάδες! Βουρ για το ψυχιατρείο.
Γιώργος Βαρδακώστας
Φασίστας, ρατσιστής, ξενοφοβικός και εθελοντής στο Κοινωνικό Φροντιστήριο
Ααα και Πρόεδρος της Ε.Λ.Μ.Ε Πιερίας για λίγο ακόμα