Με κούρασε η οικονομική μας μιζέρια. Με σιχτίριασαν τα δελτία ειδήσεων,με ζάλισαν τα λόγια χωρίς λύσεις μόνο με προβλήματα.Βαρέθηκα να τρομοκρατούμαι. Με ζάλισε η γκρίνια όλων, κι αυτών που δεν πληρώνουν κι αυτών που δεν πληρώνονται, με φρίκαραν κάτι ακάλυπτες επιταγές. Με μαύρισε η αχαριστία κάτι τύπων.Με έστειλε αδιάβαστο τόσος ηλίθιος εγωισμός που παίζει εκεί έξω. Επιτέλους λίγη ομορφιά επιθυμώ και λίγη ποιότητα. Και μια όμορφη πρόθεση μου φτάνει. Ας μην έχει αποτέλεσμα. Ας μείνει στο φλερτ, μη γίνει και δεσμός.Η ομορφιά κατεβαίνει ανεξάρτητη ε; Αυτή θα ψάξω. Αν τη βρω σε μια παρέα, σε δύο μάτια, σε μια διαδήλωση, σε μια θάλασσα, σ’ ένα χρώμα στον ουρανό, σε κάποια γωνιά του μυαλού μου… θα τη βρω την πουτάνα. Γιατί έπηξα και τίποτα δεν είναι πιο κουραστικό απ’ το να κάθεσαι. Και ν’ ακούς τόσες μα..κίες.
Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015
Παναγιώτης Τριανταφυλλίδης
Με κούρασε η οικονομική μας μιζέρια. Με σιχτίριασαν τα δελτία ειδήσεων,με ζάλισαν τα λόγια χωρίς λύσεις μόνο με προβλήματα.Βαρέθηκα να τρομοκρατούμαι. Με ζάλισε η γκρίνια όλων, κι αυτών που δεν πληρώνουν κι αυτών που δεν πληρώνονται, με φρίκαραν κάτι ακάλυπτες επιταγές. Με μαύρισε η αχαριστία κάτι τύπων.Με έστειλε αδιάβαστο τόσος ηλίθιος εγωισμός που παίζει εκεί έξω. Επιτέλους λίγη ομορφιά επιθυμώ και λίγη ποιότητα. Και μια όμορφη πρόθεση μου φτάνει. Ας μην έχει αποτέλεσμα. Ας μείνει στο φλερτ, μη γίνει και δεσμός.Η ομορφιά κατεβαίνει ανεξάρτητη ε; Αυτή θα ψάξω. Αν τη βρω σε μια παρέα, σε δύο μάτια, σε μια διαδήλωση, σε μια θάλασσα, σ’ ένα χρώμα στον ουρανό, σε κάποια γωνιά του μυαλού μου… θα τη βρω την πουτάνα. Γιατί έπηξα και τίποτα δεν είναι πιο κουραστικό απ’ το να κάθεσαι. Και ν’ ακούς τόσες μα..κίες.