Στον πλανήτη γη ο παντοδύναμος μας άφησε ελεύθερους να
αναπνέουμε καθαρό αέρα, να φωτιζόμαστε από τις ακτίνες του ήλιου, να
εκμεταλλευόμαστε τα αγαθά των θαλασσών, των βουνών και όλων των επίγειων αγαθών
που ο ανθρώπινος νους δεν θα μπορούσε ούτε να επινοήσει ούτε να πλάσει από την
αρχή.
Εμείς οι εγωιστές, οι αχάριστοι και πλεονέκτες καταχραστήκαμε
την ελευθερία αυτή, μολύναμε την ατμόσφαιρα, καλλιεργήσαμε την αδικία, το
μίσος, τον πόλεμο.
Η υπεροψία μέσα από τις εξέχουσες θέσεις που κατέχουν
κάποιοι, η αυτάρκεια και ο ατομισμός
οδήγησαν στην αδιαφορία και στην απαξίωση για τον υπόλοιπο κόσμο.
Που να βρει θέση πάνω στη γη ένας ταπεινός; Θα τον χλευάζουν
και θα τον λιθοβολούν οι σύγχρονοι γραμματείς και φαρισαίοι. Φαντάζει βουνό να
κατέβουμε λίγα σκαλοπάτια κάτω το εγώ μας αναγνωρίζοντας την μικρότητα μας
μπροστά στο μεγαλείο του δημιουργού. Μα στην αλήθεια όμως δεν υπάρχει πιο
δυνατός άνθρωπος στον κόσμο από αυτόν που ταπεινώνεται.