Θεοτόκε, υπέρλαμπρη του φωτός των πάντων. Θεοτόκε, αγνή και αμόλυντη. Δέσποινα, υπερένδοξε των ουρανίων Αγίων. Υπεραγία του απείρου Σύμπαντος και όλων.... η Μήτηρ. Αστείρευτης πηγής, τροφοδότη δύναμης. Ασύνορης αγάπης, πλήρης δεξαμενή. Αδολης ευσπλαχνίας, του κόσμου ελπίδα. Θεομήτωρ του κόσμου, της Αγίας Τριάδος του Θεού μας μεσίτης.
Των ανθρώπων…, του πνεύματος αγαλλίαση. Των ανθρώπων…, των πόνων γλυκύτατο βάλσαμον. Των πληγών των ανθρώπων, ίασμα απαλόν. Των ανθρώπων…, του μέλλοντος οδός πεφωτισμένη. Υπερένδοξε. Αγνή. Υπερευλογημένη Μήτηρ. Της μητρός μας η Μήτηρ και η Μήτηρ εκάστου. Υπαρξη εν αφθονία…, εις το όλον Σύμπαν πολυδιάχυτη. Φανερών και κρυφών σημείων, της ύλης και του πνεύματος ολοκλήρωμα. Των ανθρώπων την Θεία σκέψη…., ουδόλως περιστέλλουσα. Των ανθρώπων την δύναμη…., ενσυνείδητα επαυξάνουσα . Των αγνών ψυχών….., την ελπίδα καθ΄ εκάστην φυλάττουσα. Των ψυχών απάντων ημών….., ιερόν και αιώνιον περιτύλιγμα. Των θαυμάτων του κόσμου…., Θεία πηγή και αστείρευτη. Παναγία μας Δέσποινα και του εν Κατερίνη….., ομοίου τοιούτου Θαύματος γεγενημένου, σήμερον Κυριακή……, τη Δεκάτη Τετάρτη του Μαρτίου Μηνός και εν έτει δύο χιλιάδων και δέκα εισέτι. Των αγνών και αδόλων……, ουδόλως εν δόλω ανθρώπων. Των απονηρεύτων και αυθορμήτων ψυχών. Των εν τελεία υπερβολή πολυαρίθμων και ουδέ τω ελαχίστω βεβιασμένων. Των πεπαιδευμένων του μόχθου, και των εν ανεργία διαβιούντων. Των εν χαρά ευδαιμονούντων και των εν μακρά δυστυχία διαγόντων. Των νεοτάτων εν ευλαβεία και υπεργήρων πλήρως δυναμένων. Των καρτερικώς εν συνέσει υπομενόντων και εκείνων…. των άνευ πλήρους αιτίας αψιμαχούντων. Των, εν ρυτίδαις πλην απλών……, προσώπων της επαρχίας γης και των της πόλης προσωπικοτήτων. Των λαϊκών προσώπων και των κληρικών και των ιερωμένων. Των εν πλήρη σπουδή και Θεία ευλαβεία, αυθορμήτως προστρεχόντων προσκυνητών της Θείας και Τιμίας Ζώνης της Υπεραγίας ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μητρός του Σύμπαντος κόσμου. Ο Μέγας Θεός…., αξίως παρόντες καταστήσαι ημάς εις επανάληψιν τοιούτων αγίων θαυμάτων. Η δε αγνή μεσιτεία εις τον Θεόν, του Παναγίου Δεσπότου ημών και των παναξίως και αόκνως ενθάδε υπηρετούντων ιερωμένων, προσευχομένων δε και ημών των ιδίων… ες αεί και εν μετανοία σώματος και ψυχής, δωρήσαι τω κόσμω την λύτρωσιν.
