Η «σκληρή δουλειά», που επικαλέστηκε ο Αλέξης Τσίπρας στην
πρώτη συνεδρίαση του Υπουργικού συμβουλίου, αφορά αποκλειστικά την εφαρμογή του
βάρβαρου 3ου Μνημονίου, ιδίως εάν αναλογιστούμε ότι μπροστά του έχει την άφιξη
του «κουαρτέτου» των δανειστών, την πρώτη αξιολόγηση και την υλοποίηση δεκάδων
μνημονιακών δεσμεύσεων μέσα στους επόμενους μήνες.
Με αυτή την έννοια, οι αναφορές του σε κοινωνική δικαιοσύνη
και αναδιανομή μάλλον ως κακόγουστη ειρωνεία ακούγονται, εάν σκεφτούμε ότι τα
μέτρα που θα εφαρμοστούν, θα βαθύνουν τις κοινωνικές ανισότητες και θα
ενισχύσουν την φτώχεια και την κοινωνική εξαθλίωση σε μεγάλα τμήματα του λαού:
Υποσχέθηκε λύση για τα κόκκινα δάνεια, την ώρα που ένα από
τα πρώτα μέτρα που θα εφαρμόσει θα είναι η επιτάχυνση των κατασχέσεων.
Μίλησε για αναβάθμιση της Δημόσιας Υγείας, όταν έχει
δεσμευτεί για ακόμη μεγαλύτερες περικοπές δαπανών στο χώρο της υγείας και της
πρόνοιας.
Οραματίστηκε «μεταρρύθμιση στην Παιδεία», αλλά δεν έδωσε
καμιά εγγύηση ότι θα καλυφθούν τα τεράστια κενά σε δασκάλους και καθηγητές.
Αναφέρθηκε στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αλλά δεν
παραδέχτηκε ότι για άλλη μια φορά θα σωρευτεί δυσβάσταχτο δημόσιο χρέος για τη
σωτηρία των τραπεζών, χωρίς ωστόσο να εξασφαλιστεί κανένας δημόσιος έλεγχος στη
λειτουργία τους, εφόσον θα παραμείνουν στα χέρια των ιδιωτών «επενδυτών».
Επανέλαβε την καραμέλα περί αναδιάρθρωσης του χρέους, όταν
είναι σαφές ότι οι δανειστές το μόνο που αναμένουν είναι η συνεπής αποπληρωμή
του.
Επικαλέστηκε τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ και
του ΑΔΜΗΕ, μέσω «εναλλακτικών λύσεων», όταν η πραγματικότητα είναι ότι οδεύουμε
ολοταχώς προς την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, ξεκινώντας από το ξεπούλημα
του ΟΛΠ.
Όσο για τα «ισοδύναμα» απέναντι στην ρήτρα μηδενικού
ελλείμματος στις επικουρικές συντάξεις, τα ακούσαμε ήδη από τον αρμόδιο
Υπουργό: προετοιμασία για μεγάλες μειώσεις και στις κύριες συντάξεις.
Τέλος, οι εξαγγελίες για «καλύτερη λειτουργία» και
«συντονισμό» του κυβερνητικού έργου, δύσκολα μπορούν να συγκαλύψουν ότι στην
πραγματικότητα αυτή η κυβέρνηση δεν πρόκειται να κυβερνήσει αυτοτελώς, αλλά
κυρίως θα εφαρμόσει τα μέτρα που η Τρόικα υπαγορεύει, σε μια συνθήκη που
ουδεμία σχέση δεν έχει ούτε με τη δημοκρατία ούτε με τη λαϊκή κυριαρχία.
Σε ένα πράγμα ήταν ειλικρινής ο πρωθυπουργός: όταν είπε ότι
θέλει σε τέσσερα χρόνια να παραδώσει μια νέα Ελλάδα. Όμως, η νέα Ελλάδα που
επιδιώκει να παραδώσει, πολύ φοβούμαστε ότι θα είναι μια χώρα κατεστραμμένη, με
δραματική αύξηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, ένα πεδίο βολής
των πιο ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Μόνο που είναι υπεραισιόδοξος ως
προς τη μακροημέρευση της κυβέρνησής του. Η εμπειρία έχει δείξει ότι οι
μνημονιακές κυβερνήσεις δεν κατορθώνουν να έχουν μεγάλη διάρκεια. Ιδίως όταν
πρόκειται γρήγορα να βρεθούν αντιμέτωπες με τη λαϊκή οργή και αγανάκτηση…
Από το Γραφείο Τύπου της Λαϊκής Ενότητας
