Θυμάμαι σε έπιανε ρίγος και συγκίνηση όταν περνούσαν τα τανκ
στην παρέλαση πριν χρόνια.
Όλα τα πιτσιρίκια μαζεύονταν το ένα πάνω στο άλλο για να δουν
τα τεθωρακισμένα και τους Έλληνες στρατιώτες να παρελαύνουν με περηφάνια στο κέντρο
της Κατερίνης.
Τα παιδιά πήγαιναν στο χώρο συγκέντρωσης των στρατιωτών μας για
να τους δουν από κοντά.
Οι γονείς περήφανοι καμάρωναν τα παλικάρια τους, και οι
κοπελιές κοιτούσαν τα αγόρια τους.
Και να τα λουλούδια… σύννεφο να πέφτουν, τα τσιγάρα και τα
επιφωνήματα!
Αυτές τις εικόνες μας τις… έκοψε μαχαίρι το ΠΑΣΟΚ, δεν τις επανέφερε η ΝΔ, και δεν πρόκειται να τις επαναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ…
Εμείς όμως θέλουμε τον Στρατό μας ξανά να παρελαύνει με
περηφάνεια!
(Θυμάμαι το 1991, λοχίας τότε, παρέλασα στην Βέροια, και
κατεβαίνοντας την κεντρική οδό, παραστάτης στην σημαία έβλεπα και ένιωθα τον κόσμο
αριστερά και δεξιά να ζητωκραυγάζει, ρίγος σε έπιανε… και το βάρος του όπλου
που κρατούσα στα χέρια μου επί ώρες εξαφανιζόταν…)
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
