«Λογοτεχνία και Κινηματογράφος, τέχνες απελευθερωμένες από τις θεατρικές συμβάσεις» Η Στέλλα Βατούγιου άνοιξε την εβδομάδα για τα Κινηματογραφικά Αφιερώματα Κατερίνης 2016

Την πολυτάραχη σχέση μεταξύ Λογοτεχνίας και Κινηματογράφου ανέλυσε στο κοινό των Κινηματογραφικών Αφιερωμάτων Κατερίνης η προσκεκλημένη ομιλήτρια Στέλλα Βατούγιου, παρουσιάζοντας τα σημεία όπου οι δυο τέχνες προσεγγίζουν αλλά και αυτά που προσκρούονται σε μια πορεία παράλληλη από την εμφάνιση της 7ης τέχνης κι έπειτα.

Το κοινό στην «Εκάβη» το απόγευμα της Δευτέρας, μεταξύ των οποίων και ο αγαπημένος έλληνας σκηνοθέτης Παντελής Βούλγαρης, άκουσε με προσοχή στοιχεία για αυτή τη διαμάχη, κατά πόσο το βιβλίο είναι καλύτερο από την ταινία, η μεταφορά στην μεγάλη οθόνη είναι επιτυχημένη ή όχι, και κυρίως ποιοι την αναζωπυρώνουν.

Εκ μέρους των διοργανωτών, την κα Βατούγιου καλωσόρισαν ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής των Κινηματογραφικών Αφιερωμάτων Κατερίνης Γιάννης Ευθυμιάδης και οι πρόεδροι της Κινηματογραφικής Λέσχης Κατερίνης και του Συνδέσμου Φιλολόγων Πιερίας, Σωτηρία Πουζουκλίδου και Μπάμπης Παπαδόπουλος. Ο κ. Ευθυμιάδης αναφέρθηκε στο όραμα παραγωγής πολιτισμού που έχουν οι εμπνευστές της διοργάνωσης και το έχει αγκαλιάσει ένας σημαντικός αριθμός ατόμων, προσφέροντας ποικιλοτρόπως.

Ακολούθως, η κα Πουζουκλίδου αναφέρθηκε στο αντίκτυπο που ήδη έχει αρχίσει να αφήνει η διοργάνωση και διατύπωσε δημόσιο αίτημα προς τις τοπικές αρχές να ξαναλειτουργήσει Θερινός Κινηματογράφος στην Κατερίνη. Τέλος, ο κ. Παπαδόπουλος αναφέρθηκε στο θέμα της ομιλίας και την ανάγκη να ενσωματωθεί ο κινηματογράφος σε ένα ενιαίο 12χρονο σχολείο θεωρίας και πράξης, στο πλαίσιο αναβάθμισης της αισθητικής αγωγής που αποτελεί πάγιο αίτημα του Συνδέσμου.

Την φιλόλογο, με σπουδές στην Σκηνοθεσία Κινηματογράφου και μεταπτυχιακό στην Λαογραφία, παρουσίασε στους παρευρισκόμενους εκ μέρους των Κινηματογραφικών Αφιερωμάτων Κατερίνης ο Όμηρος Ξενίδης, φιλόλογος, Δρ. φιλοσοφίας. Ως εισαγωγή, αναφέρθηκε στο δίλημμα που γεννιέται: τι μας προξένησε μεγαλύτερη συγκίνηση; το βιβλίο ή η ταινία;

Ξεκινώντας η κα Βατούγιου αναφέρθηκε στην σκοπιά συγγραφέων, κριτικών, θεατών, αναγνωστών και ανθρώπων του κινηματογράφου πάνω στο ζήτημα της σχέσης των δυο τεχνών, «που αντιμετωπίστηκε ως πρόβλημα α) της φύσης και της ιδιαιτερότητας και β) της ουσίας και των ορίων καθεμιάς• τι μπορούσε δηλαδή να αναπαριστά η μια ή η άλλη, για ποιο πράγμα ήταν κατάλληλη».

Οι ομοιότητες μεταξύ τους σημαντικές, με βασικότερη το ότι «κινηματογραφιστής και λογοτέχνης επιδιώκουν να αναπαραστήσουν την ζωή στην απειρία των μορφών της». Βεβαίως χρησιμοποιούν διαφορετικά υλικά, εικόνες και λέξεις. Αρχικά, ο ρεαλισμός του κινηματογράφου θεωρούνταν αισθητική ανεπάρκεια, ενώ η λογοτεχνία παρείχε στον δημιουργό μεγαλύτερη ελευθερία έκφρασης. Αυτό βεβαίως άλλαξε με την εξέλιξη της  νέας αυτής τέχνης.

Μέσα από την διαρκή του εξέλιξη ο κινηματογράφος έφτασε στο σημείο να ασκεί και αυτός επίδραση στην λογοτεχνία. Αυτό που παραμένει ωστόσο είναι ότι και οι δυο «κατατάσσονται στις τέχνες του χρόνου, τις απελευθερωμένες από τις θεατρικές συμβάσεις. Αλλά, οι δυνατότητες του κινηματογράφου στη διαπραγμάτευση του χρόνου, όσου και του χώρου, αποδείχτηκαν τεράστιες. Η κινηματογραφική μηχανή έγινε όργανο στα χέρια του ανθρώπου με το οποίο κυριάρχησε πάνω στο χρόνο».

Στη συνέχεια έγινε εκτενής αναφορά πάνω στο ζήτημα χειρισμού και αναπαράστασης του χρόνου, με παράθεση των θέσεων θεωρητικών και δημιουργών πάνω σε αυτό.  Κλείνοντας, η κα Βατούγιου αναφέρθηκε σε μια σειρά κανόνων που έχουν διατυπωθεί για την μεταφορά λογοτεχνικών έργων στον κινηματογράφο, τονίζοντας ωστόσο πως, «είναι οι σπουδαίες ταινίες που δημιούργησαν κανόνες και όχι κανόνες που δημιούργησαν σπουδαίες ταινίες».

Από εδώ και στο εξής, τα Κινηματογραφικά Αφιερώματα Κατερίνης μεταφέρονται στο Κινηματοθέατρο Ευκαρπίδη, όπου θα πραγματοποιηθούν προβολές έξι ταινιών και φιλοξενούνται τόσο η έκθεση με τις ζωγραφιστές κινηματογραφικές αφίσες, καθώς και οι ζωγραφιστές γιγαντοαφίσες που κοσμούν την πρόσοψη του κτιρίου