H Κινηματογραφική Λέσχη Κατερίνης συνεχίζει τις προβολές της την Δευτέρα 30 Οκτωβρίου με την βραβευμένη με Όσκαρ ταινία ‘Ο εμποράκος’. Οι προβολές γίνονται στις 19.00 και 21.30, στην αίθουσα 2 του κινηματογράφου Ευκαρπίδη.
Σκηνοθεσία: Ασγκάρ Φαραντί
Παίζουν: Σαχάμπ Χοσεινί, Ταρανέχ Αλιντοστί, Μπαμπάκ Καρίμι
Ο Εμάντ και η Ράνα πετάγονται ένα βράδυ αλαφιασμένοι από τον ύπνο τους: η πολυκατοικία τους καταρρέει, τα θεμέλια τρίζουν, το διαμέρισμα τους δεν είναι πλέον ασφαλές. Εκείνος δάσκαλος τα πρωινά στο γυμνάσιο της γειτονιάς, εκείνη συμπρωταγωνίστρια του τα βράδια στον ερασιτεχνικό τους θεατρικό θίασο. Αυτή την εποχή ανεβάζουν τον ‘Θάνατο του Εμποράκου’ του Άρθουρ Μίλερ. Την επόμενη μέρα από την εκκένωση του κτιρίου, ένας συνάδελφος από το θίασο τους βρίσκει μια λύση: ένα δικό του διαμέρισμα άδειασε και μπορούν να μετακομίσουν άμεσα. Μόνο που η προηγούμενη ένοικος έχει αφήσει εκεί τα πράγματά της. Είχε φύγει και η ίδια βιαστικά. Ο Εμάντ και η Ράνα μετακομίζουν, όσο οι γείτονες ψιθυρίζουν βιτριολικά σχόλια: η πρώην ένοικος είχε αποκτήσει φήμη, είχε πολλούς άντρες επισκέπτες, ήταν πόρνη. Το ζευγάρι όμως δεν δίνει σημασία μέχρι που κάτι τραγικό συμβαίνει. Όσο η Ράνα είναι μόνη στο σπίτι το πρώτο βράδυ και περιμένει τον άντρα της να γυρίσει, ξεκλειδώνει την πόρτα και μπαίνει ένας πρώην ‘πελάτης’ της παλιάς ενοίκου. Ότι ακολουθεί θα παραμείνει μυστήριο. Τη βίασε; Απλά της επιτέθηκε; Κι αν τίποτα δεν έγινε, γιατί άφησε χρήματα στο κομοδίνο; Το μόνο που ο Εμάντ γνωρίζει είναι ότι παρέλαβε τη γυναίκα του από το νοσοκομείο με τραύματα, σωματικά και ψυχολογικά. Δεν ξέρει πώς να αισθανθεί, πώς να την στηρίξει, πώς να συμπεριφερθεί ‘ως άντρας’. Ένας καλλιεργημένος, νέος Ιρανός που νομίζει ότι έχει κάνει βήματα μπροστά από τις πατριαρχικές παραδόσεις της χώρας του, κοιτά την γυναίκα του με ενοχές, ντροπή και οργή. Η μόνη του διέξοδος είναι να βρει τον ένοχο και να εκδικηθεί.
Ο τίτλος της ταινίας και το θεατρικό έργο που επέλεξε ο Φαραντί δεν είναι καθόλου τυχαία. Ο ‘Γουίλι’, ο Εμποράκος του Άρθουρ Μίλερ είναι ένα από τα πιο τραγικά, σκοτεινά σύμβολα του τσακισμένου ανδρισμού που ήθελε τον άντρα ήρωα, δυνατό, επιτυχημένο του αμερικάνικου ονείρου. Η ταινία πήρε το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας και δύο βραβεία στο Φεστιβάλ Καννών (σεναρίου και αντρικής ερμηνείας).
Σκηνοθεσία: Ασγκάρ Φαραντί
Παίζουν: Σαχάμπ Χοσεινί, Ταρανέχ Αλιντοστί, Μπαμπάκ Καρίμι
Ο Εμάντ και η Ράνα πετάγονται ένα βράδυ αλαφιασμένοι από τον ύπνο τους: η πολυκατοικία τους καταρρέει, τα θεμέλια τρίζουν, το διαμέρισμα τους δεν είναι πλέον ασφαλές. Εκείνος δάσκαλος τα πρωινά στο γυμνάσιο της γειτονιάς, εκείνη συμπρωταγωνίστρια του τα βράδια στον ερασιτεχνικό τους θεατρικό θίασο. Αυτή την εποχή ανεβάζουν τον ‘Θάνατο του Εμποράκου’ του Άρθουρ Μίλερ. Την επόμενη μέρα από την εκκένωση του κτιρίου, ένας συνάδελφος από το θίασο τους βρίσκει μια λύση: ένα δικό του διαμέρισμα άδειασε και μπορούν να μετακομίσουν άμεσα. Μόνο που η προηγούμενη ένοικος έχει αφήσει εκεί τα πράγματά της. Είχε φύγει και η ίδια βιαστικά. Ο Εμάντ και η Ράνα μετακομίζουν, όσο οι γείτονες ψιθυρίζουν βιτριολικά σχόλια: η πρώην ένοικος είχε αποκτήσει φήμη, είχε πολλούς άντρες επισκέπτες, ήταν πόρνη. Το ζευγάρι όμως δεν δίνει σημασία μέχρι που κάτι τραγικό συμβαίνει. Όσο η Ράνα είναι μόνη στο σπίτι το πρώτο βράδυ και περιμένει τον άντρα της να γυρίσει, ξεκλειδώνει την πόρτα και μπαίνει ένας πρώην ‘πελάτης’ της παλιάς ενοίκου. Ότι ακολουθεί θα παραμείνει μυστήριο. Τη βίασε; Απλά της επιτέθηκε; Κι αν τίποτα δεν έγινε, γιατί άφησε χρήματα στο κομοδίνο; Το μόνο που ο Εμάντ γνωρίζει είναι ότι παρέλαβε τη γυναίκα του από το νοσοκομείο με τραύματα, σωματικά και ψυχολογικά. Δεν ξέρει πώς να αισθανθεί, πώς να την στηρίξει, πώς να συμπεριφερθεί ‘ως άντρας’. Ένας καλλιεργημένος, νέος Ιρανός που νομίζει ότι έχει κάνει βήματα μπροστά από τις πατριαρχικές παραδόσεις της χώρας του, κοιτά την γυναίκα του με ενοχές, ντροπή και οργή. Η μόνη του διέξοδος είναι να βρει τον ένοχο και να εκδικηθεί.
Ο τίτλος της ταινίας και το θεατρικό έργο που επέλεξε ο Φαραντί δεν είναι καθόλου τυχαία. Ο ‘Γουίλι’, ο Εμποράκος του Άρθουρ Μίλερ είναι ένα από τα πιο τραγικά, σκοτεινά σύμβολα του τσακισμένου ανδρισμού που ήθελε τον άντρα ήρωα, δυνατό, επιτυχημένο του αμερικάνικου ονείρου. Η ταινία πήρε το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας και δύο βραβεία στο Φεστιβάλ Καννών (σεναρίου και αντρικής ερμηνείας).