Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2018

Στόλισμα και ξεστόλισμα

Στόλισμα και ξεστόλισμα
Του Γιάννη Τσαπουρνιώτη.

Μια από τις πιο χαρούμενες και ιδιαίτερες στιγμές που βιώνει μια οικογένεια είναι το στόλισμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου και του σπιτιού λίγες ημέρες πριν τη μεγάλη γιορτή της χριστιανοσύνης, της γέννησης του Ιησού Χριστού.


Μικροί και μεγάλοι διακατέχονται από ευφορία και διάθεση, τέτοια, που δύσκολα μπορεί να γευτεί κανείς σε άλλη περίοδο του χρόνου. Χαμογελαστά πρόσωπα, ζεστές αγκαλιές και φιλιά, ευχές και τραγούδια συνοδεύουν αυτήν την ξεχωριστή στιγμή του στολίσματος. Όλοι βοηθάνε, όλοι συμμετέχουν, αναλαμβάνοντας ο καθένας συγκεκριμένους ρόλους για να αισθάνονται μέτοχοι στο τελικό αποτέλεσμα που θα απολαύσουν σχεδόν για ένα μήνα.

Όταν πλησιάζει το τέλος της εορταστικής περιόδου η ψυχολογία όλων αλλάζει. Τα παιδιά δυσφορούν καθώς οι διακοπές τελειώνουν και τα σχολεία θα ανοίξουν και πάλι τις πύλες τους για να υποδεχτούν τις μαθήτριες και τους μαθητές. Οι γονείς ανασκουμπώνονται για να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις της καθημερινότητας.

Ποιος θα ξεστολίσει; Ποιος θα ξεκρεμάσει τα λαμπάκια, τις γιρλάντες και τα ατέλειωτα στολίδια του σπιτιού; «Ας περάσει και τ’ Αγιαννιού και βλέπουμε…».

Μια βαριά διάθεση επικρατεί και σαν αγγαρεία μοιάζει αυτό το ξεστόλισμα. Όταν βγάζεις από τα κουτιά όλα αυτά τα χριστουγεννιάτικα «κειμήλια» αισθάνεσαι σαν ένα μικρό παιδί. Όλα σου φαίνονται ονειρικά πλασμένα κι ας κοσμούν κάθε χρόνο το σπίτι τα ίδια ακριβώς αντικείμενα. Κι όταν έρθει η ώρα να αποθηκευτούν ξανά, μια βαρεμάρα και μελαγχολία κυριεύει την ατμόσφαιρα. Αν δεν δώσουν το έναυσμα οι νοικοκυρές, τα στολίδια μπορεί να μείνουν στη θέση τους όλο το χρόνο.

Χρειάζεται μεγάλη προετοιμασία, τεράστια αποθέματα υπομονής, εγκράτειας και αγάπης για να διατηρήσουμε το σπίτι και τις καρδιές μας στολισμένες με τις χαρμόσυνες εικόνες των Χριστουγέννων. Κάθε χρόνο στολίζουμε και ξεστολίζουμε. Αυτό είναι το έθιμο που παραλάβαμε και θα παραδώσουμε. Κι αυτό δεν αλλάζει.

Το δέντρο και το σπίτι κάποια στιγμή θα το ξεστολίσουμε. Την καρδιά μας όμως πρέπει να έχουμε τη δύναμη να την κρατήσουμε στολισμένη με τα στολίδια που θα φωτίζουν την ζωή μας όλο τον χρόνο. Το άστρο της Βηθλεέμ είναι η πυξίδα που πρέπει να ακολουθούμε στον υπόλοιπο βίο μας.

Αν συλλάβουμε μέσα μας το αληθινό νόημα των Χριστουγέννων, τότε στο στόλισμα και στο ξεστόλισμα τα συναισθήματα θα έχουν την ίδια ζεστασιά. Γιατί η ελπίδα έρχεται πάντα από αυτόν που θυσιάστηκε για να ζούμε στιγμές χαρμόσυνες που μόνο τα Χριστούγεννα μπορούν να μας προσφέρουν.


Γιάννης Τσαπουρνιώτης