"Δεν θέλω του κισσού το πλάνο ύψωμα,
Σε ξένα αναστηλώματα δεμένο.
Ας είμαι ένα καλάμι, ένα χαμόδενδρο,
μα όσο ανεβαίνω, μόνος ν’ ανεβαίνω.
Δεν θέλω του γιαλιού το λαμπροφέγγισμα,
Που δείχνεται άστρο με του ήλιου τη χάρι.
Θέλω να δίνω φως από την φλόγα μου
κι ας είμαι ένα ταπεινό λυχνάρι!"
Γεώργιος Δροσίνης
