Ο Αττίκ, το πραγματικό του όνομα ήταν Κλέων Τριανταφύλλου, θα δημιουργήσει στη μικρή τότε Αθήνα, την περίφημη "Μάντρα" ένα μείγμα της Παρισινής βεγγέρας, που θα την εμπλούτιζε με σκετσάκια, ταχυδακτυλουργικά κόλπα, μιμήσεις, χορευτικά και φυσικά την παρουσίαση των τραγουδιών του από τον ίδιο, στο πιάνο.
Η ιστορία του τραγουδιού "Είδα μάτια"
Το πολύ γνωστό και αγαπημένο τραγούδι εκείνης της εποχής, δημιουργία του Αττίκ, "Είδα μάτια", το είχε συνθέσει για την ηθοποιό Μαρίκα Φιλιππίδου, αμέσως μετά την πρώτη τους γνωριμία, κάτι που ήταν πολύ γνωστό στο κοινό. Μια χειμωνιάτικη βραδιά του 1930 και ενώ ο Αττίκ βρισκόταν στη σκηνή της "Μάντρας" και ερμήνευε στο πιάνο τα τραγούδια του, γίνεται αντιληπτή από τους υπολοίπους θεατές η Μαρίκα Φιλιππίδου με το σύζυγό της. Επιτακτικά τότε, ζήτησαν από τον Αττίκ να πει το "Είδα μάτια", που είχε γραφτεί για εκείνη. Τότε και ο ίδιος ο Αττίκ αντιλήφθηκε την παρουσία της, αλλά κι αυτή του συζύγου της. Μέσα στη γενική απαίτηση του κοινού, ο καλλιτέχνης θα ένιωσε οργισμένος και πικραμένος μαζί. Είχαν να μιλήσουν δεκαέξι χρόνια, αλλά η φλόγα της δημιουργίας που είχε νιώσει για τη Μαρίκα Φιλιππίδου πυρακτωνόταν άσβεστα συνεχώς και εκείνο το βράδυ, μέσα σε όλη την ατμόσφαιρα γινόταν πια πύρινο μέτωπο. Τα συναισθήματα, για την ευαίσθητη και ευγενική φύση του Αττίκ που το είχαν κατακλύσει θα ήταν πολλά, αλλά όλα θα είχαν την ένταση της καταστροφής.
Αμίλητος, σηκώθηκε από το πιάνο και κατευθύνθηκε στα καμαρίνια. Εκεί με την ανάσα της έμπνευσης να τον κατευθύνει δημιούργησε σε δέκα λεπτά το τραγούδι "Ζητάτε να σας πω", όπου αμέσως μετά το ερμήνευσε. Δεν ήταν απάντηση προς τη Μαρίκα Φιλιππίδου, δεν έπρεπε να της δώσει κάποια απάντηση. Μιλούσε προς το κοινό, που σα να βρισκόταν σε μια ρωμαϊκή αρένα ζητούσε να ποτιστεί η ψυχή του από αίμα.
Το συγκεκριμένο τραγούδι, εκτός από άρτιο μουσικά και στιχουργικά, φανερώνει το μεγαλείο της καλλιτεχνικής υπόστασης του Αττίκ. Δεν είναι τυχαίο πως σχεδόν κάθε γενιά από τότε, μέχρι και σήμερα, έχει τραγουδήσει και έχει διασκευάσει πολλές φορές το συγκεκριμένο τραγούδι. Δείχνει ακόμα πώς η καταστροφή και το αδιέξοδο μπορούν να μεταποιηθούν σε δημιουργία. Ο Αττίκ, ως δείγμα γνήσιου καλλιτέχνη, δημιουργούσε συγκεκριμένα και όχι με αφηρημένη έμπνευση και η δύναμη της διαχρονικότητας έγκειται στην αλήθεια που βγαίνει από το έργο του. Και επίσης ότι "δυο μάτια" κατάφεραν να ωθήσουν τον καλλιτέχνη να γράψει δύο από τα πιο όμορφα ελληνικά τραγούδια.
Ο Κλέων Τριανταφύλλου θα αποφασίσει τον Αύγουστο του 1944 να αυτοκτονήσει με υπερβολική δόση υπνωτικών χαπιών. Ωστόσο, εκείνον τον Αύγουστο ο Αττίκ θα περάσει για πάντα άφθαρτος στη ζωντανή συνείδηση της ιστορίας.
Άκης Παρισιάδης
Συγγραφέας
