Ο γλάρος και ο άνθρωπος που θα ήθελε να είναι σαν κ' αυτόν...

Στο κύμα πάει να κοιμηθεί
δεν έχει τι να φοβηθεί
Μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει
γλάρος είναι και πηγαίνει

Από πόλεμο δεν ξέρει
ούτε τι θα πει μαχαίρι

Ο Θεός του ’δωκε φύκια
και χρωματιστά χαλίκια

Αχ αλί κι αλίμονό μας
μες στον κόσμο το δικό μας

Δε μυρίζουνε τα φύκια
δε γυαλίζουν τα χαλίκια

Χίλιοι δυο παραφυλάνε
σε κοιτάν και δε μιλάνε

Είσαι σήμερα μονάρχης
κι ώσαμ’ αύριο δεν υπάρχεις

*Ο γλάρος (Οδυσσέας Ελύτης)