Χωρίς τρένα, χωρίς ανθρώπους...

Σιδηροδρομικός Σταθμός Κατερίνης 13/3/2021, 11:00 το πρωί. Ψυχή καμία, ο μόνος ήχος που φτάνει του υπαλλήλου που κλαδεύει τους θάμνους και των καθαριστριών που σκουπίζουν την άδεια υπόγεια διάβαση του Σταθμού.

Τα συνθήματα στους τοίχους έμειναν μόνο να θυμίζουν ότι κάποτε εκεί υπήρχε ζωή. Οι αποβάθρες και από τις δύο πλευρές έρημες. Το κυλικείο κλειστό. Στην πιάτσα των ταξί, ένα μόνο αυτοκίνητο. 

Η περιοχή του Σ.Σ. Κατερίνης στον Σταθμό των τρένων ήταν εδώ και χρόνια υποβαθμισμένη, ιδιαίτερα μετά την κατασκευή της υπογειοποίησης της εθνικής οδού που «έκοψε» στα δύο την περιοχή. Τώρα με τον κορονωιό και τα περιοριστικά μέτρα, έχουν ερημώσει σχεδόν τα πάντα. Διακρίναμε όση ώρα ήμασταν εκεί, δύο παππούδες να πίνουν καφέ σε ένα πεζούλι. Κανέναν άλλο. Ούτε καν παιδιά να παίζουν στους δρόμους...

«Θα περιμένουμε λοιπόν ακόμα,
Σήμερα κι αύριο και μεθαύριο
Θα περιμένουμε το τραίνο πάντα
Γιατί δεν είναι δυνατόν να μην περάσει.»

* Ανδρέας Εμπειρίκος - θα περιμένουμε
Αθήνα 14/8/1934