Η πατρίδα μας δεν είναι φτωχή χώρα όπως το πολιτικό σύστημα μας λέει από το πρωί ως το βράδυ! Και αυτό το κάνει για να δικαιολογήσει την ανικανότητα και την ανυπαρξία του. Για να μεταθέσει τις ευθύνες του στις πλάτες τις δικές μας και για να αποδεχτούμε την πλαστή πραγματικότητα ότι δεν μπορούμε περισσότερο και ότι πρέπει να πληρώνουμε περισσότερους φόρους, να μπαίνουμε σε μνημόνια, να έχουμε περικοπές σε μισθούς και συντάξεις και να υποχωρούμε στα πάντα, σε θέματα κοινωνικής πολιτικής, εξωτερικής πολιτικής, στα εθνικά μας θέματα.
Είναι δυνατόν σε μία χώρα που κινδυνεύει κάθε χρόνο από τις φωτιές, η κυβέρνηση να μην αγοράζει πυροσβεστικά αεροπλάνα, όπως το θηριώδες ρώσικο πυροσβεστικό Beriev-200; Να μην προσλαμβάνει περισσότερους πυροσβέστες και να αποκτά περισσότερα πυροσβεστικά οχήματα; Γιατί δεν δημιουργεί ειδικά σώματα που θα αναλάβουν την φύλαξη των δασών μας; Γιατί δεν υλοποιείται σχεδιασμός αντιμετώπισης των πυρκαγιών μέσα στα ίδια τα δάση, με σταθερά κέντρα πυρόσβεσης, αντιπυρικές ζώνες, ηλεκτρονική-δορυφορική παρατήρηση σε πραγματικό χρόνο; Γιατί να έχουμε και να συντηρούμε πρωθυπουργικό αεροσκάφος και όχι πυροσβεστικά αεροπλάνα; Ας πάρει ο εκάστοτε πρωθυπουργός το αεροπλάνο ή το πλοίο της γραμμής και να πάει στο εξωτερικό. Έτσι και αλλιώς όποτε πηγαίνουν στην Ευρώπη οι πολιτικοί μας, μας φέρνουν πίσω μόνο φόρους...
Ένα κράτος παύει να είναι φτωχό, όταν επενδύει σε υποδομές και προστατεύει τον πλούτο του. Και πλούτος δεν είναι οι προϋπολογισμοί και τα λογιστικά δεδομένα, αλλά τα δάση, τα βουνά, η κτηνοτροφία, η αγροτιά, το υπέδαφος, οι θάλασσες μας και η ευημερία των πολιτών!
Και για να αλλάξουν όλα αυτά θα πρέπει να αλλάξουν αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις. Χρειαζόμαστε μία ριζική ανανέωση του πολιτικού συστήματος μας. Αυτοί που μας κυβερνούν τώρα, μας κυβέρνησαν χθες και παλαιότερα, έχουν αποδείξει ότι όσο και να φωνάξουμε εμείς, όσα κείμενα να γραφτούν, αυτοί θα συνεχίσουν την ίδια καταστροφική πολιτική. Δεν αλλάζουν μυαλά. Μπορούμε όμως εμείς να αλλάξουμε τους ίδιους. Να στείλουμε στην βουλή νέους πολιτικούς (και όχι μόνο σε... ηλικία), με νέες ιδέες και προτάσεις. Να μην είναι γόνοι μεγάλων οικογενειών και αγαπημένοι του συστήματος και των ΜΜΕ. Υπάρχουν πολλά «μικρά» πολιτικά κόμματα που συνήθως τα ξεχνάμε όταν βρισκόμαστε πάνω από την κάλπη. Κανείς δεν μας εγγυάται ότι θα είναι καλύτεροι από τους προηγούμενους, αλλά δεν μπορούμε να επιμένουμε συνεχώς στην ίδια λανθασμένη επιλογή που επιφέρει τα ίδια τραγικά αποτελέσματα για την πατρίδα μας, για τις οικογένειες μας. Αποδείχτηκε περίτρανα ότι οι επιλογές μας ήταν λάθος. Ήρθε η ώρα λοιπόν να διορθώσουμε τα λάθη μας. Ίσως μία άλλη επιλογή αποδειχτεί σωτήρια για αυτόν τον τόπο. Αν δεν το κάνουμε, δεν θα το μάθουμε ποτέ...
