Την 28η Οκτωβρίου, ήμερα που ο Κωνσταντίνος Κατσίφας δολοφονήθηκε πριν από τρία χρόνια από αλβανούς αστυνομικούς πραγματοποιήθηκε επιμνημόσυνη δέηση εις μνήμην του, στο συνοριοφυλάκιο της Κακαβιάς στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Φίλοι του Κωνσταντίνου αλλά και πολλοί άλλοι που θαύμασαν τη γενναιότητά του και την αγάπη του για την πατρίδα βρέθηκαν εκεί και βροντοφώναξαν: Αθάνατος!
Ο Κωνσταντίνος έφυγε μ’ ένα χαμόγελο στα χείλη, που θα στοιχειώνει δολοφόνους και ηθικούς αυτουργούς για πάντα. Χαμογελώντας, σαν να τους έλεγε: Δεν θα φύγω ποτέ…Πάντα θα είμαι εδώ…στον τόπο μου… που σύντομα θα ΄ναι ελεύθερος, όπως ήμουν εγώ…
Τελευταίες του λέξεις: «ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ!»
Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας, δεν δολοφονήθηκε μόνο από τους Αλβανούς, αλλά και από την πατρίδα για την οποία έδωσε τη ζωή του. Η Ελληνική ηγεσία ποτέ δεν αντέκρουσε τις προσβολές εναντίον του ούτε ενδιαφέρθηκε για το πόρισμα της έρευνας του θανάτου του. Εξάλλου υπερασπιζόταν τα δίκαια του Ελληνισμού της Βόρειας Ηπείρου. Και η Βόρειος Ήπειρος ήταν πάντα ένα «πρόβλημα» που το ελληνικό πολιτικό σύστημα ήθελε και θέλει να ξεχάσει.
Το μόνο που κατάφεραν όμως όλοι τους ήταν να κάνουν τη μορφή του αιώνια, ανεξίτηλη και ακατάλυτη στη μνήμη και τις καρδιές των Ελλήνων. Έπεσε ηρωικά μαχόμενος για να αναγκάσει τους Έλληνες και όλον το κόσμο να στρέψουν ξανά το βλέμμα στην σκλαβωμένη του γη που τόσο τον πλήγωνε. Για να τους θυμίσει ότι η Βόρειος Ήπειρος είναι πάντα εκεί και υπομένει μαρτυρικά, και περιμένει την μάνα Ελλάδα.
Έπεσε για να προβάλει τα δίκαια του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Να ενώσει και να συσπειρώσει τους Βορειοηπειρώτες, να τους ξυπνήσει από τον λήθαργο. Να πάψουν να ανέχονται στον ίδιο τους το τόπο τον χαρακτηρισμό της ντροπής «μειονότητα».
Έπεσε για να διώξει το φόβο από τις καρδιές των Βορειοηπειρωτών αλλά και όλων των Ελλήνων.
Λεβέντης, ανυπότακτος, ασυμβίβαστος, ελεύθερος, βάδισε αγέρωχος προς την αιωνιότητα.
Κωνσταντίνος Κατσίφας.
Αθάνατος!!!!!
Ρεπορτάζ : Μαρία Νικολαίδου
