Μας τελείωσε για φέτος το "Εμπορικό Φεστιβάλ" του Δήμου Κατερίνης και δεν καταλάβαμε τελικά τι ήταν, φεστιβάλ, πανηγύρι, έκθεση;
Εμείς μπερδευτήκαμε πάντως, γιατί η διοργάνωση αυτή δεν είχε ταυτότητα. Λίγο από πανηγύρι με τους πάγκους που πουλούσαν κάλτσες, εσώρουχα και παιχνίδια για μικρά παιδιά. Χαλβά και ψητά. Λίγο από φεστιβάλ με τις μουσικές εκδηλώσεις. Και λίγο από έκθεση με τα κιόσκια επαγγελματιών. Ένας "αχταρμάς" με λίγο από όλα. Αυτό δεν είναι απαραίτητα αρνητικό, απλά το αναφέρουμε για να πάρετε μία μικρή εικόνα του τι τελικά ήταν αυτή η διοργάνωση στην Ανδρομάχη.
Κόσμο είχε, αλλά κυρίως στα "περίπτερα" των αθλητικών συλλόγων, που για αυτούς ήταν μια καλή ευκαιρία για να προβληθούν καθώς και στο χώρο των μουσικών εκδηλώσεων.
Οι τιμές ακριβές και ασύμφορες για οικογένειες. 8-10 ευρώ ο χαλβάς, απλησίαστα τα ψητά και τα διάφορα σάντουιτς. Ελάχιστα και παλαιά τα παιχνίδια για τον κόσμο (δεν είδαμε π.χ. συγκρουόμενα και ρόδες), ακριβά και αυτά.
Μες την σκόνη και άβολο το πάρκινγκ. Άφηνες το αμάξι σου και μετά έψαχνες να το ανακαλύψεις κάτω από την σκόνη. Αρκετοί ήταν οι συνδημότες μας που πάρκαραν στα στενά της Ανδρομάχης.
Απέτυχε κατά την γνώμη μας το "πάντρεμα" πανηγυριού με την εμπορική έκθεση, αφού με αυτόν τον τρόπο δεν αναδείχθηκε κανένα από τα δύο. Ούτε πανηγύρι ήταν, ούτε εμπορική έκθεση. Περισσότερο χαμένη πρέπει να ήταν η εμπορική έκθεση. Λίγα τα περίπτερα, λίγα τα εκθέματα, "χάθηκε" ανάμεσα στα ψητά και στους χαλβάδες και τους ήχους των τραγουδιών.
Θα πρέπει να επανέλθει ο θεσμός του πανηγυριού ξεχωριστά από την εμπορική έκθεση. Και όπως έχουμε γράψει: «...είμαστε περισσότερο του παραδοσιακού και μία μικρή θλίψη την έχουμε γιατί σε σχέση με τον ξενόφερτο ορισμό του "Φεστιβάλ", προτιμούμε την Εμποροπανήγυρη τόσο σαν τίτλο όσο και σαν έννοια. Από την στιγμή που ο όρος Εμποροπανήγυρη περιλαμβάνει και το πανηγύρι και το εμπορικό κομμάτι, ποιος ο λόγος να το ονομάσουμε "Φεστιβάλ"; Άστοχη κατά την άποψη μας η αλλαγή ονόματος. Νιώθουμε ότι πλέον κάτι χάνεται, κάτι σβήνει από το παρελθόν μας. Βέβαια η πρόοδος είναι πάντα καλοδεχούμενη, αλλά και η παράδοση έχει την ομορφιά της.»
