Βράδυ!
Ανηφορίζω για το σπίτι.
Το σπίτι είναι έξω απ’ το χωριό!
Στην τελευταία κολώνα της ΔΕΗ μου γλιστράνε τα κλειδιά απ’ το χέρι.
Σκύβω να τα πάρω και σηκώνομαι.
Είμαι ακριβώς κάτω από την λάμπα.
Παρατηρώ ότι δεν έχω σκιά!
Κάνω ένα βήμα και παρουσιάζεται μπροστά μου μια μικρή σκιά!
Προχωράω και σε κάθε βήμα, όλο και μεγαλώνει η σκιά μου.
Όσο απομακρύνομαι απ’ το φως, τόσο μεγαλώνει η σκιά μου.
Μου ‘ρθε στο μυαλό, το «Εγώ ειμί το φως και η αλήθεια».
Δηλαδή όσο απομακρύνομαι απ’ την αλήθεια (φως), τόσο μεγαλώνει το ψέμα (σκιά).
Στράτος Τσιρβούλης.
