Ψάχνοντας, στίχους , στην σιωπή.
Σιωπή ,που σπάει ,από τους χτύπους της καρδιάς,
Ψυχή που αναγεννιέται, από τις στάχτες της φωτιάς.
Φωτιά που καίει και το ΕΙΝΑΙ, συγκλονίζει,
Φάρος στην άκρη της ψυχής, περάσματα φωτίζει.
Νοιώθεις παράξενα, ψάχνεις για απαντήσεις,
Νύχτες μένεις ξάγρυπνος, μα δεν υπάρχουν λύσεις .ΓΙΑΤΙ;
ΓΙΑΤΙ….
Είναι η νύχτα που σε αγκαλιάζει,
Είναι η σιωπή, που σε πλησιάζει.
Είναι η ελπίδα που περιμένεις,
Είναι η λύτρωση που προσμένεις.
Είναι η λύπη, πριν τη χαρά,
Είναι η θύμηση, πριν την λησμονιά.
Είναι το τέλος, πριν την αρχή,
ΕΙΝΑΙ Η ΝΥΧΤΑ, πριν την αυγή.
Η νύχτα μ’έχει κάνει σκεπτικό.
Της μοναξιάς ,τις ώρες μου, περνώ,
Μετρώντας ,τις σελίδες της ζωής μου.
Ξημερώνει κι’εγω θα πρέπει πάλι, να χαμογελώ.
