Παρασκευή 5 Ιουλίου 2019

Απωθημένα...


Άγγελος Αγγελίδης
Κατερίνη 04-07-2019 





Προσπάθησα πολύ για να σε συνεφέρω.
στο δρόμο να σε βάλλω τον εφήμερο.
κόπιασα να κρατήσω το επίπεδο.
φοβήθηκα τις ώρες μου πως χάνω.


μιλούσες ακατάπαυστα ολόγυρα.
τα μάτια σου κοιτάζουν ότι θέλουν.
προστάζει την αγένεια η στάση σου.
ντροπή για μας η συμπεριφορά σου.


νιώθεις στα χέρια του σα κόλαση.
φυλακισμένη ζεις μέσα στην αγκαλιά του.
λειψός αέρας στην ανάσα σου.
δύναμη βάζεις ν΄ αποδράσεις, δε μπορείς.


στιγμές υπερηφάνειας ανεξήγητης.
μπορεί να κάθεσαι σε έτοιμο τραπέζι.
δε θέλεις να μοιράζεσαι τα εύσχημα.
σαρώνεις ματαιόδοξα τα πάντα.


σε είδα σα πουλί σ΄ άδειο παράδεισο.
έχτιζες μ΄ αγωνία νέο θώκο εξουσίας.
έχεις τα πάντα και στο πνεύμα και στη τσέπη σου.
το πρόσωπο χλωμό, χωρίς ελπίδα.


νιώθεις να χάνεσαι στο χρόνο και στο βήμα σου.
η αγωνία σου, λάβα καυτή που έχει ξεφύγει.
προδόθηκαν νωρίς οι προσδοκίες μου.
οι θαυμαστές σου με ντροπή αποχωρούμε.


όσοι σε πίστεψαν δε βρήκαν ανταπόκριση.
δε φρόντισες με σεβασμό να φτάσεις ως το τέρμα.
στη σύγχυσή σου μόνη σου απέμεινες.
σύντομα θα εισπράξεις στον απόηχο το τέλμα.


έδειξες όσα πέρασες, στιγμές ανύποπτες.
τη καταπίεση την έκανες δημόσια σημαία.
πίστεψες πως λυτρώνονται οι πόθοι σου.
νωρίς γιορτάζεις επινίκια, φοβάσαι όταν πέσει η αυλαία.


σα το ξερόφυλλο που πέφτει απ΄ τα σύννεφα.
σα διψασμένος που του πήραν το νερό.
είσαι στρατιώτης που του στέρησαν το όπλο του.
μοιάζεις ληστή που δε θα σύρει το σταυρό.


ασύμμετρη κατάσταση η πλάνη σου.
ξεσήκωσες, παιδεύτηκες και παίδεψες ψυχές.
αγνόησες τους όρκους, τους κανόνες, τα συνθήματα.
πόθοι κι απωθημένα σου, φτιάχνουν τις ενοχές.