Χάνουμε και αυγά και πασχάλια;

Καμπάνα αφύπνισης του Γιώργου Πιπερόπουλου.

Με την σημερινή μου κοινωνικό-ψυχολογική παρέμβαση χτυπάω όχι κουδούνι αλλά «καμπάνα αφύπνισης» καθώς, μέρα με την ημέρα διαπιστώνω, όπως υποθέτω και εσείς φίλες και φίλοι αναγνώστες, ότι άτομα, οικογένειες, ομάδες, εμείς ο Λαός που συνθέτουμε την σημερινή Ελληνική κοινωνία τα τελευταία 15 χρόνια προφανώς και κατά γενική ομολογίας «δεν πάμε καλά...»

Φτάσαμε το 2010 στα πρόθυρα μιας αναπάντεχης «πτώχευσης» που αποφύγαμε τυπικά αλλά στοιχειώνει εμάς και θα επιβαρύνει τα παιδιά και τα εγγόνια μας για πολλές δεκαετίες η υποταγή μας στα ΜΝΗΜΟΝΙΑ του Δ. Ν. Τ. Που υπέγραψαν διαδοχικά Παπανδρέου, Σαμαράς, Βενιζέλος και Τσίπρας.

Ακολούθησε η δραματική οικονομικά, κοινωνικά, ψυχολογικά και πολιτικά διετία της πανδημίας covid-19 αλλά τα οικονομικά είναι, όπως λέει ο φίλος μου Ανέστης, (όχι ο συμμαθητής αλλά ο άλλος ο νεότερος Ανέστης ο Σαλονικιός) μια μόνο άποψη του Γολγοθά που διανύουμε οι Έλληνες από το καλοκαίρι του 2010 μέχρι σήμερα.

Οικονομικοί λόγοι υποχρέωσαν εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας επιστήμονες, επαγγελματίες και τεχνίτες να ξενιτευτούνε σε αναζήτηση επικερδούς απασχόλησης και έχουν καθηλώσει τεράστιους αριθμούς νέων ανδρών και γυναικών σε συγκατοίκηση με τους γονείς τους και αποφεύγουν το γάμο καθώς οι μισθοί θυμίζουν «χαρτζιλίκι» και τα ενοίκια μοιάζουν με τιμές σε 4στερα και 5στερα ξενοδοχεία.

Με τη δραματική αύξηση διαζυγίων οι μονογονεϊκές οικογένειες είναι σχεδόν μία στις τρεις και ο αριθμός παιδιών συρρικνώθηκε στο ΕΝΑ ενώ η αντικοινωνική συμπεριφορά των παιδιών μας και οι πράξεις ομαδικής βίας θυμίζουν περισσότερο αυτά που βλέπαμε σε Αμερικανικά φιλμ και όχι όσα θυμόμαστε οι παλιοί από τη νιότη μας.

Η εγκληματικότητα γιγαντώθηκε, η αποξένωσή μας από συγκατοίκους στην πολυκατοικία αλλά και από συγγενικά πρόσωπα χτυπάει κόκκινο και η κλασική υποστηρικτική ψυχοκοινωνική πραγματικότητα που εκπροσωπεί η λέξη ΦΙΛΙΑ μειώνεται καθημερινά.

Στη γνωστή κλασική φράση του τίτλου μου έβαλα ερωτηματικό γιατί ήμουν και είμαι αισιόδοξος, όχι αιθεροβάμων, και έβλεπα και βλέπω το ποτήρι που αδειάζει να είναι ακόμη μισό-γεμάτο.

ΚΑΛΕΣΜΑ κάνω σήμερα να ξαναγίνουμε συγκάτοικοι στην πολυκατοικία, συνοδοιπόροι στους δρόμους της πόλης, συμπάσχοντες στα δυσάρεστα και συγχαίροντες στα ευχάριστα γείτονες, Συνάνθρωποι-Συν-Έλληνες!

ΚΑΛΕΣΜΑ με τον προσήκοντα σεβασμό κάνω και στους Ιεράρχες και ιερείς μας να σκύψουν με αγάπη και να στηρίξουν τα ποίμνιά τους με το διαχρονικά ζωογόνο και ελπιδοφόρο πνεύμα της Ορθόδοξης πίστης μας!

ΚΑΛΕΣΜΑ κάνω και στους Υπουργούς Προστασίας του Πολίτη, Κοινωνικών Υπηρεσιών και Παιδείας να βοηθήσουν να σταματήσει η ραγδαία διογκούμενη αντικοινωνικότητα παιδιών, εφήβων και ενηλίκων!

Εύχομαι να μην παρεξηγηθεί ως Κυριακάτικο Κήρυγμα από εκκλησιαστικό άμβωνα το νέο μου 5-λεπτο με τίτλο ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΠΕΤΑΣΜΑ ΚΑΠΝΟΥ στην εκπομπή στο YouTube του φίλου μου Λάμπρου Πάσχου που σε δύο 24-ωρα κατέγραψε 5,100 likes και 52,000 views.

Μπορείτε εύκολα να δείτε το βίντεο και να με ακούσετε από το 7ο λεπτό της εκπομπής πιέζοντας τον σύνδεσμο:

https://www.youtube.com/watch?v=HisV3Gj5usc&t=461s