Και έχει την ατυχία να κυβερνάται από μία ανίκανη κυβέρνηση και την διπλή ατυχία να έχει μία ανίκανη αντιπολίτευση.
Όλοι και όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Αυτό δεν αλλάζει.
Έχει καεί σχεδόν όλη η χώρα και συνεχίζει να καίγεται. Τραίνα στέλνουν στο θάνατο τα παιδιά μας. Τα σκάνδαλα πλέον δεν ξαφνιάζουν κανένα μας. Η ανεργία, η ακρίβεια, η αισχροκέρδεια και η αναξιοκρατία, τρώνε τις σάρκες μας.
Η χώρα χρειάζεται να γίνει πατρίδα ξανά. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει με αυτούς που μας κυβερνούν και με αυτούς που υποτίθεται ότι τους ελέγχουν.
Μακάρι να υπήρχε ένα κουμπί που θα το πατούσαμε και όλα θα άλλαζαν μέσα σε λίγο χρόνο. Δεν υπάρχει όμως. Για να αλλάξει το σύστημα που κάνει κουμάντο στις ζωές μας, πρέπει πρώτα να αλλάξουμε εμείς.
Όσο στηρίζουμε και διατηρούμε είτε με την ψήφο μας, είτε με την απάθεια μας, αυτή την κυβέρνηση και αυτή την αντιπολίτευση τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Του χρόνου θα γράφουμε και θα λέμε τα ίδια, τα ίδια που λέγαμε και πέρσι. Η άμμος όμως στην κλεψύδρα τελειώνει. Κάποια στιγμή θα έρθει το τέλος.
