βουλευτής Πιερίας του ΣΥΡΙΖΑ
Τις μέρες αυτές που ο αγροτικός κόσμος καλείται να επιλέξει και πάλι το δρόμο των κινητοποιήσεων, ως ενεργός - επί σαράντα και πάνω χρόνια – πολίτης, θα ήμουν από τους τελευταίους που θα υποστήριζε πως οι αγρότισσες και οι αγρότες δεν έχουν λόγους να κινητοποιούνται.
Εκπροσωπούν τον σημαντικότερο, ίσως, παραγωγικό τομέα της χώρας, που τις τελευταίες δεκαετίες υπονομεύτηκε και υποβαθμίστηκε απ’ τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Γι’ αυτό και έχουν κάθε λόγο να είναι αγανακτισμένοι και οργισμένοι.
Έχουν όμως λόγους να βρίσκονται απέναντι στη σημερινή κυβέρνηση; Έχει λόγο η μεγάλη πλειοψηφία των μικρών και μεσαίων αγροτών να διαμαρτύρεται γι’ αυτά που γίνονται σήμερα και για κείνα που σχεδιάζονται για το αύριο; Είναι ένα ερώτημα που πρέπει ο καθένας κι η καθεμιά να αναλογιστούμε. Και για να απαντηθεί το ερώτημα αυτό, πρέπει να πάρουμε υπόψη μια σειρά από χρήσιμες και κρίσιμες πληροφορίες για τις επιλογές, τις πρακτικές και τα σχέδια της σημερινής κυβέρνησης.
Τι έκανε, λοιπόν, τα περίπου δυο αυτά χρόνια, όντας αντιμέτωπη με έναν αποδιοργανωμένο, κατεστραμμένο παραγωγικό ιστό και με τον πέλεκυ της σκληρής εποπτείας των δανειστών:
Προχώρησε στην εξόφληση οικονομικών υποχρεώσεων παρελθόντων ετών (ακόμα και από το 2008), προς τον αγροτικό κόσμο.
Για πρώτη χρονιά ιστορικά κατέβαλε έγκαιρα τις προβλεπόμενες ενισχύσεις -βασική και πράσινη για το 2016.
Επίσης για πρώτη φορά ξεκίνησαν και θα καταβάλλονται πλέον εντός του ιδίου έτους οι αποζημιώσεις των ζημιών από τον ΕΛΓΑ.
Υλοποίησε μετά από επίμονες προσπάθειες μια βασική δέσμευση, την Κάρτα του Αγρότη, μέσω Μνημονίου Συνεργασίας με Τράπεζες, για χαμηλότοκη χρηματοδότηση των αγροτικών εργασιών και διασφάλιση της σχετικής ρευστότητας, σε ετήσια βάση, με εγγύηση τη βασική κοινοτική ενίσχυση, αφού οι προηγούμενοι είχαν φροντίσει να ξεπουλήσουν τη μοναδική τράπεζα -Αγροτική- που στήριζε την παραγωγή και τον παραγωγό.
Ψήφισε το νόμο για το πλαίσιο λειτουργίας του συνεργατισμού, που βάζει τέλος στην υφιστάμενη απαξιωμένη και νοσηρή κατάσταση στους συνεταιρισμούς. Ο νέος νόμος, με τη διατήρηση του φορολογικού συντελεστή των ΑΣ στο 13% δημιουργεί τις προϋποθέσεις εξυγίανσης του συνεταιριστικού κινήματος και αναδιοργάνωσης των Ομάδων Παραγωγών, δίνει βαρύτητα στους συνεταιρισμούς γυναικών και στους φορείς της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας.
Προχωρά σε ειδικές παρεμβάσεις για έλεγχο της αγοράς και αποφασιστικό περιορισμό της ασυδοσίας των μεσαζόντων και των καρτέλ με θεσμικό πλαίσιο, που θα αναπτυχτεί τμηματικά, με προτεραιότητα στους ελέγχους, προς διασφάλιση της δημόσιας υγείας, προστασίας των εγχωρίων προϊόντων, αντιμετώπισης φαινομένων φοροδιαφυγής, παράνομων Ελληνοποιήσεων και αθέμιτων τιμολογιακών πρακτικών.
Άμεσα υπογράφει την ΚΥΑ για τις λαϊκές αγορές και τις αγορές παραγωγών και βιοκαλλιεργητών για τη βελτίωση της λιανικής εμπορίας αγροτικών προϊόντων.
Θέσπισε το εργόσημο και για αλλοδαπούς εργάτες γης.
Ολοκληρώνει το μητρώο αγροτών.
Επανεξετάζει άμεσα τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στο κρασί και τη μείωση του ΦΠΑ στο 13% σε ορισμένες κατηγορίες, όπως τη ζωική παραγωγή.
Για το μείζον ζήτημα του ασφαλιστικού, διασφάλισε τη βιωσιμότητα του δημόσιου, αλληλέγγυου ασφαλιστικού συστήματος και τη δυνατότητα καταβολής συντάξεων στους αγρότες, που με ό,τι είχε ψηφιστεί από τις προηγούμενες
κυβερνήσεις (σύμφωνα με τη αναλογιστική μελέτη οι συντάξεις που θα έδινε ο ΟΓΑ του 2018 δε θα ξεπερνούσαν τα 27 ευρώ το μήνα!) δεν θα ήταν δυνατή
Και μάλιστα με τρόπο δίκαιο: με εισφορές αντίστοιχες της επιλογής και, κυρίως, των δυνατοτήτων των αγροτών σε ετήσια βάση και με τη θεσμοθέτηση της εθνικής σύνταξης στα 384 ευρώ ως ελάχιστη βάση (στην οποία θα προστίθεται η προσωπική αναλογική των ασφαλίστρων σύνταξη), για να μην είναι πλέον οι αγρότες και οι αγρότισσες ασφαλισμένοι δεύτερης κατηγορίας.
Όσο για το φορολογικό, το 95% των αγροτών (σύμφωνα με τις δηλώσεις εισοδήματος) δεν θα πληρώσει το 2017 ούτε ένα ευρώ φόρο, αλλά και θα του επιστραφεί η προκαταβολή φόρου που πλήρωσε το 2016. Για το 85% μάλιστα των αγροτών, τα οφέλη από το αφορολόγητο, που φθάνει τα 12.000 ευρώ (9.500 συν επιδοτήσεις), θα καλύπτουν πλήρως τις ασφαλιστικές τους εισφορές.
Το σημαντικότερο όλων όμως, είναι οι στρατηγικές επιδιώξεις της σημερινής κυβέρνησης: η αύξηση της απασχόλησης και η ηλικιακή ανανέωση των ασχολούμενων στον αγροτικό τομέα , η δημιουργία προστιθέμενης αξίας από την τυποποίηση της παραγωγικής διαδικασίας και η επιμονή στην ποιοτική γεωργία. Στρατηγικές που αποτελούν το κλειδί για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Γύρω από αυτούς τους στόχους πρέπει να κινητοποιηθεί άμεσα και αποφασιστικά το σύνολο του αγροτικού κόσμου, σε συμπαράταξη με την κυβέρνηση της αριστεράς. Αν θέλουμε να έχουμε μέλλον.
