Πέμπτη 29 Μαρτίου 2018

Απ' τον Άννα στον Καΐάφα – τα πάθη των παραγωγών

Αυτές τις μέρες ολοκληρώνεται το δράμα μας, που ξεκίνησε τον περασμένο Νοέμβρη, τότε με την μεγάλη βιβλική πλημμύρα, που παρέσυρε και ξήλωσε τα περιβόλια μας, δέντρα, στύλους, λάστιχα ποτίσματος, ακόμα και τη γη, τα χώματα. “Τα πήρε όλα κι έφυγε”, όπως λέει και το τραγούδι με τον Στράτο Διονυσίου.Τα κουβάλησε και τα κατέβασε στη θάλασσα.
 
Κόποι, ιδρώτας και χρήματα ετών χάθηκαν στα θολά νερά.


Με τον προχτεσινό νέο κατακλυσμό τα νερά ξαναπλημμύρισαν, ξαναμπήκαν στα περιβόλια μας, ξήλωσαν κι άλλα δέντρα και τα αποτελείωσαν. Η γη θα κάνει πολλές μέρες να απορροφήσει τα νερά, παντού, σε μας αλλά και στη Νέα Έφεσο και Βροντού, όπου καταστράφηκαν ολοσχερώς καλλιέργειες, καπνοφυτά, θερμοκήπια, κ.ά. από τις απέραντες λίμνες βάθους 1,50 μέτρου. Μέχρι να κατακαθίσουν τα νερά θα καταστρέψουν 100% τις καλλιέργειες, γιατί στο μεταξύ θα έχουν σαπίσει οι ρίζες των δέντρων-φυτών.

Είμαστε σε απόγνωση, όχι μόνο γιατί καταστράφηκαν οι περιουσίες μας, αλλά και γιατί κανείς δεν φαίνεται να είναι αρμόδιος να μας βοηθήσει.

Το πρόβλημα στη δική μας περιοχή, στο Νησέλι, όπου έχουμε – για την ακρίβεια που είχαμε πριν την καταστροφή – τα περιβόλια μας με τα ακτινίδια, αφορά πάνω από 30 αγρότες. Δημιουργήθηκε από το κανάλι απορροής των όμβριων υδάτων της περιοχής Σβορώνου-Ανδρομάχης. Το κανάλι αυτό αποχέτευε τα νερά και τα κατέβαζε στον Πέλεκα στην περιοχή Νησέλι, δηλαδή σε μας.

Αρχικά, σύμφωνα και με την χάραξη του δασαρχείου, το πλάτος του καναλιού αυτού ήταν μόνον 80 εκατοστά. Πριν απ’ τις πλημμύρες του Νοεμβρίου δεν υπήρχε πρόβλημα. Μετά από αυτές όμως το κανάλι δέχτηκε τεράστιες ποσότητες νερού, οι οποίες στο πέρασμα τους έφαγαν τη γη και δημιούργησαν ένα νέο κανάλι, το οποίο σήμερα φτάνει τα 40 μέτρα πλάτος (!), δηλαδή έναν νέο παραπόταμο του Πέλεκα, αφού πρώτα κατέστρεψε τις δικές μας περιουσίες.

Ο Δήμος Κατερίνης, στον οποίο ανήκει η περιοχή Σβορώνου και Ανδρομάχης είναι …αναρμόδιος, γιατί, ναι μεν το πρόβλημα δημιουργείται σε περιοχή αρμοδιότητας του, αλλά η καταστροφή γίνεται σε άλλο μέρος, στο Νησέλι, που είναι αρμοδιότητα του Δήμου Δίου-Ολύμπου.

Κάναμε αιτήσεις στο Δήμο Δίου-Ολύμπου, μας απάντησε να βγάλουμε φωτογραφίες, τοπογραφικά, συμβόλαια κλπ. γραφειοκρατία, και να πάμε στον ΕΛΓΑ.

Πήγαμε στην Αντιπεριφέρεια (όπου υπάγεται ο ΕΛΓΑ), αλλά αυτή απάντησε ότι είναι αναρμόδια, να απευθυνθούμε στη Θεσσαλονίκη στην Περιφέρεια.

Πήγαμε στη Θεσσαλονίκη, απάντησε θα στείλει Επιτροπή.

Ήλθε μετά από μήνες η Επιτροπή, είπε ότι είναι αναρμόδια, “διότι εμείς αποζημιώνουμε μόνο τους πασσάλους”– όχι για το χωράφι που σας πήρε το ποτάμι, τα δέντρα, τα λάστιχα ποτίσματος κλπ.

Ξαναπήγαμε στο Δήμο Δίου-Ολύμπου, εκεί ανεπίσημα μάθαμε ότι δεν υπάρχουν λεφτά για …πετρέλαιο κίνησης για να στείλει μηχανήματα να διευθετήσει το κανάλι και να εκτρέψει την πορεία του ώστε να μη συνεχίζει να καταστρέφει τα περιβόλια μας (!)

Πέντε (5) μήνες τώρα. Από τον Άννα στον Καΐάφα, με αποτέλεσμα μηδέν. Τίποτα δεν κινείται. Στο μεταξύ, εμείς όχι μόνον έχουμε καταστραφεί, αλλά σε κάθε νέα μεγάλη βροχή ξαναφουσκώνουν τα θολά νερά, ξαναπλημμυρίζουν τα περιβόλια μας, ξαναξηλώνουν δέντρα, στύλους, εγκαταστάσεις, γη και χώματα απ’ τα περιβόλια μας.

Αυτό είναι το κράτος μας, το οποίο στηρίζουμε εμείς οι παραγωγοί – η “πρωτογενής παραγωγή” όπως μας λένε. Απλά, όπως φαίνεται, το κράτος δεν υπάρχει για μας.

Στο μεταξύ έχει ξεκινήσει η νέα καλλιεργητική χρονιά, εδώ και μέρες καθημερινά επί 12 ώρες τραβάμε του Χριστού τα πάθη, σταυρωνόμαστε μέσα στο περιβόλι να περισώσουμε χωρίς βοήθεια από πουθενά ό,τι απέμεινε απ’ την καταστροφή, και με τα χέρια στην ανάταση να κλαδεύουμε και να δένουμε τα κλαδιά. Με τον έναν αναρμόδιο να μας στέλνει στον άλλον, από τον Άννα στον Καϊάφα.


ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ ΑΚΗΣ