Τρίτη 18 Ιουνίου 2019

Μία φωτεινή Ελλάδα μπροστά μας...

Της Έφης Μπάσδρα*

Η χώρα άρχισε να μπαίνει σε έναν άλλο δρόμο. Στις πρόσφατες δύο εκλογικές αναμετρήσεις των ευρωεκλογών και των αυτοδιοικητικών εκλογών, στις οποίες ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε χαρακτήρα δημοψηφίσματος, οι Έλληνες έδειξαν τον δρόμο που θέλουν να βαδίσει η χώρα. Και σίγουρα αυτός δεν είναι ο δρόμος του Σύριζα, του Αλέξη Τσίπρα και των επιλογών τους.


Και ενώ το γκρίζο τοπίο συνεχίζει να είναι η προσωπική του επιλογή στην προεκλογική περίοδο που διανύουμε, οι πολίτες φαίνεται να μην συμμερίζονται τα διχαστικά διλήμματα του παρελθόντος που ανασύρονται ένα-ένα από το χρονοντούλαπο της ιστορίας και θυμίζουν κακέκτυπα του παρελθόντος. Σήμερα βρισκόμαστε στο 2019 και η περιπέτεια του 2015 φαντάζει μακρινή. Κανείς δεν θέλει να την θυμάται.

Ο άκρατος λαϊκισμός και ο καταστροφικός διχασμός χάραξαν βαθιά το εκλογικό σώμα. Ανεπούλωτα; Εξαρτάται άμεσα από το τρόπο διαχείρισης της επόμενης κυβέρνησης. Οι δημοσκοπήσεις δίνουν αέρα στα πανιά της ΝΔ που βαδίζει με σταθερά βήματα προς την κατάκτηση της αυτοδυναμίας. Και αν κάποιοι θεωρούν την αυτοδυναμία τάση προς οίηση, η απάντηση δίνεται από τον ενωτικό και ήπιο λόγο του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Με δεδομένο την παγίδα της απλής αναλογικής, τα συσσωρευμένα προβλήματα και τη μπαχαλοποίηση της κρατικής μηχανής, ο σχηματισμός ισχυρής κυβέρνησης με μεγάλη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, είναι μονόδρομος.

Αυτή την ώρα προέχει η πρόταξη των θέσεων της ΝΔ ενώ το πισωγύρισμα και η στασιμότητα της κριτικής στα πεπραγμένα του γκρίζου παρελθόντος του Σύριζα, είναι απλά χάσιμο πολύτιμου χρόνου.

Καίρια θέματα οικονομίας όπως το υψηλό δημόσιο χρέος, -ερχόμαστε δεύτεροι σε όλο τον κόσμο μετά την Ιαπωνία-, το εμπορικό έλλειμμα που βαίνει αυξανόμενο μετά το ‘14, οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης που αυξάνονται καθημερινά αποκρύπτοντας τα πραγματικά ποσοστά ανεργίας, το παραλυμένο τραπεζικό σύστημα και τα δάνεια που δεν εξυπηρετούνται, η χαμηλή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και οι επενδύσεις που δεν έρχονται, διαμορφώνουν ένα ζοφερό αύριο, που επιδεινώνεται επικίνδυνα από τους εκατοντάδες χιλιάδες νέους που έχουν ήδη μετοικήσει στο εξωτερικό και τη δραματική συρρίκνωση του πληθυσμού. Η παιδεία σε τραγική κατάσταση, τα πανεπιστήμια με σοβαρό πρόβλημα έλλειψης ασφάλειας, η τεχνική εκπαίδευση απαξιωμένη αν όχι καταργημένη, και ο ψηφιακός μετασχηματισμός της κρατικής μηχανής χωλός.


Ελπίδα κάπου;


Επισκέφτηκα πρόσφατα δύο βιοτεχνίες, οικογενειακές επιχειρήσεις στην περιοχή μου. Η μία παράγει μανιτάρια και η άλλη στρώματα για ξενοδοχειακές επιχειρήσεις. Και οι δύο στο τιμόνι τους έχουν νέους επιστήμονες με μεταπτυχιακά που επέλεξαν να προχωρήσουν με αξιώσεις τις επιχειρήσεις τους μέσα στην κρίση. Με πολλή σκληρή δουλειά, μεράκι, όρεξη αλλά και θυμό και αγανάκτηση. Και με όλους σχεδόν απέναντι. Με όλα όσα επέβαλε ο Σύριζα καταποντίζοντας κάθε επένδυση και ανάπτυξη.


Μιλούσαν όμως με τσαγανό και «ναι δεν κάνουμε πίσω». Κάποιους τέτοιους ανά την Ελλάδα θα έχει στα υπ΄όψιν του ο ΣΕΒ, που τη φετινή του εκδήλωση την αφιερώνει στην Ελλάδα των άξιων και αξιών.


Είναι η μεγάλη πρόκληση για τον Κυριάκο Μητσοτάκη να συμπεριλάβει όλα αυτά τα λαμπρά παραδείγματα στο σχέδιο του για μιά φωτεινή Ελλάδα!


ΥΣ. Και για να ευλογήσουμε τα γένια μας: Στη εκδήλωση του ΣΕΒ θα μιλήσει και η δική μας 18χρονη Μαρία Κοκκάλα, που κατάγεται από τα Αλώνια, ένα πολύ μικρό χωριό στην Πιερία, υπότροφο του Σωματείου Επιχειρηματικότητας Νέων, βραβευμένη με το πρώτο πανευρωπαϊκό βραβείο νεανικής επιχειρηματικότητας ανάμεσα σε χιλιάδες νέους επιχειρηματίες μαθητές. Η διαγενεακή κινητικότητα και οι ίσες ευκαιρίες είναι και αυτές κομμάτι μιας φωτεινής Ελλάδας.



*Η Έφη Μπάσδρα είναι καθηγήτρια στο παν/μιο Αθηνών

*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο liberal.gr