Δημοσιεύθηκε σε ιστότοπους εκπαιδευτικού ενδιαφέροντος η «Διαμαρτυρία - πρόταση εκπαιδευτικών για τον πρόσφατο νόμο που αφορά τους πολύτεκνους εκπαιδευτικούς» (Να αποσυρθεί ο νόμος που αφορά στις τοποθετήσεις των πολύτεκνων εκπαιδευτικών) , η οποία μας εκπλήσσει για τους ακόλουθους λόγους:
Οι τοποθετήσεις για τις οποίες, δικαίως, ενδιαφέρεται κάθε εκπαιδευτικός προκειμένου να έρθει πιο κοντά στη μόνιμη κατοικία του, υπάρχουν ακόμη επειδή κάποιοι άλλοι συμπολίτες φροντίζουν να υπάρχουν παιδιά, και επομένως, σχολεία, τμήματα και οργανικές θέσεις. Αν οι δεν υπάρχουν κίνητρα για τους πολυτέκνους (ποια άλλα θα έπρεπε να υπάρχουν άραγε;), οι ενδιαφερόμενοι θα ψάχνουν για θέσεις και θέσεις δεν θα υπάρχουν ελλείψει παιδιών.
Επομένως, όσο περισσότερο συνεισφέρει ένα ζευγάρι στην ανάγκη για εκπαιδευτικό σύστημα, τόσο η πολιτεία πρέπει αντίστοιχα να αναγνωρίσει με κάποιο (ελάχιστο εν προκειμένω) τρόπο τη συνεισφορά αυτή. Και αυτό έπρεπε πρώτοι οι εκπαιδευτικοί να περιφρουρήσουν, διασφαλίζοντας το επάγγελμά τους και τα επόμενα χρόνια. Το τι θα συμβεί τις επόμενες δεκαετίες έχει περιγραφεί πολύ αναλυτικά εδώ (γραμμένο όχι από πολύτεκνους, αλλά από αιρετούς και συλλόγους εκπαιδευτικών).
Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που οι διαμαρτυρόμενοι εκπαιδευτικοί «δεν είχαν αντίρρηση σχετικά με τον προηγούμενο νόμο, που [οι πολύτεκνοι εκπαιδευτικοί] διορίζονταν κατά προτεραιότητα, έπαιρναν μετάθεση κατά προτεραιότητα, καθώς επίσης και απόσπαση κατά προτεραιότητα, γεγονός για το οποίο κανένας από εμάς δεν έφερνε αντίρρηση, διότι θέλαμε να στηρίξουμε τις πολύτεκνες οικογένειες.»
Μόνο που τώρα δεν ισχύει τίποτα από τα παραπάνω! Οι πολύτεκνοι δεν διορίζονται κατά προτεραιότητα (ούτε ως μόνιμοι, ούτε ως αναπληρωτές, ούτε ως ωρομίσθιοι). Ας ζητήσουμε λοιπόν όλοι μαζί από το Υπουργείο Παιδείας να το επαναφέρει και μετά θα δούμε και τα θέματα των τοποθετήσεων των εκπαιδευτικών ώστε να γίνουν περισσότερο πολυπαραμετρικά τα κριτήρια. Δεν χρειάζεται να γκρεμίσουμε και το τελευταίο (αν είναι) δημογραφικό κίνητρο που έχει απομείνει για τους πολύτεκνους εκπαιδευτικούς.
Όμως λυπούμεθα γιατί οι διαμαρτυρούμενοι εκπαιδευτικοί αποστασιοποιηθήκανε με τόση άνεση, τόσο από τη Συνταγματική επιταγή με βάση την οποία οι πολύτεκνες οικογένειες έχουν δικαίωμα της ειδικής φροντίδας του κράτους, όσο και από τις αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ, με βάση τις οποίες:
«Η εξυπηρέτηση του ατομικού συμφέροντος των πολυτέκνων, αποτελεί εξυπηρέτηση του γενικοτέρου δημοσίου συμφέροντος, προ του οποίου και αυτή η αρχή της ισότητας των Ελλήνων απέναντι στο νόμο υποχωρεί, λόγω του δημογραφικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα μας».
Από το Γραφείου Τύπου της ΑΣΠΕ
