Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

ΚΟΥΡΑ ΜΟΝΑΧΟΥ, ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΔΙΑΚΟΝΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ ΣΤΗΝ Ι. Μ. ΚΙΤΡΟΥΣ


Τη Δευτέρα 16 Μαρτίου στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδας Σπαρμού, τελέστηκε η κουρά (ρασοευχή) του Σπυρίδωνα Νάκα, καταγόμενου από τον Λόφο Πιερίας.

Τη ρασοευχή τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος, ο οποίος μετονόμασε τον νέο μοναχό Βασίλειο, προς τιμήν του μακαριστού Μητροπολίτου Ελασσώνος κυρού Βασιλείου.


Προηγήθηκαν τρισάγιο στον τάφο του Μητροπολίτου Βασιλείου και το Μέγα Απόδειπνο στο Καθολικό της Ιεράς Μονής, με τη συμμετοχή πυκνού εκκλησιάσματος.

Μετά την κουρά ομίλησαν τόσο ο Σεβασμιώτατος κ. Γεώργιος, όσο και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ελασσώνος κ. Χαρίτων, τονίζοντας και οι δύο την αξία της αφιερώσεως στο Θεό και της διακονίας του σύγχρονου ανθρώπου. Ειδικότερα, ο Σεβασμιώτατος κ. Γεώργιος ευχήθηκε στον νέο μοναχό να ομοιάσει τον μακαριστό Μητροπολίτη Βασίλειο, τόσο στα χαρίσματα με τα οποία ήταν εκείνος προικισμένος, στην εργατικότητα που τον διέκρινε, στη δημιουργικότητα της εκκλησιαστικής διακονίας του και στο ταπεινό του χαρακτήρα του.

Ακολούθως, το Σάββατο 21 Μαρτίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος ιερούργησε στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννου Προδρόμου Λόφου Πιερίας.

Κατά τη Θ. Λειτουργία τέλεσε τη χειροτονία σε διάκονο του Μοναχού Βασιλείου, στην οποία παρέστησαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Τριπόλεως και Λιβύης κ. Θεοφύλακτος και πολλοί κληρικοί από την Πιερία και αλλού.

Ο Σεβασμιώτατος κ. Γεώργιος, ομιλώντας κατάλληλα πριν τη χειροτονία τόνισε ότι η ιερωσύνη δεν είναι απλώς ικανοποίηση ενός παιδικού ονείρου, ούτε επαγγελματική αποκατάσταση, ούτε διέξοδος ενός απωθημένου. Είναι, πέρα και πάνω από όλα αυτά, διακονία του Θεού και της εικόνας Του, του ανθρώπου.

Πριν την απόλυση της Θ. Λειτουργίας τελέστηκε και η χειροθεσία σε Αναγνώστη του Μιλτιάδη Ίτσιου, φοιτητή της Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης καταγόμενου επίσης από τον Λόφο.

Ο Σεβασμιώτατος κ. Γεώργιος χαρακτήρισε ιστορική την ημέρα αυτή, καθώς δύο νέοι άνθρωποι του χωριού εισέρχονται στη διακονία της εκκλησιαστικής λατρείας.