λιγόστεψε ο αέρας στην ανάσα.
μίκραινε το καρβέλι στο τραπέζι από καιρό.
κι οι σκέψεις τους ίδιες δε φαίνεται να αλλάζουν.
έκανες την υπομονή σου Ιώβεια.
σκέφτηκες λογικά λύσεις και εκδοχές.
δικαίωσες πολλά κι ας μην τα πίστευες.
κι οι σκέψεις τους σαν ίδιες παραμένουν.
έκανες την ανάγκη λογική.
μέτρησες με ένα νέο μέτρο τα λεφτά σου.
τους φόρους σου τους πλήρωσες κι ας μην είχες δραχμή.
κι οι σκέψεις τους δεν άλλαξαν ακόμη.
φοβήθηκες να μην παρασυρθείς.
σε νέους λόγους καθαρούς δεν έδωσες τη πρέπουσα αξία.
κουράστηκες πολύ για να σκεφτείς.
οι μύριες υποσχέσεις τους γι αυτό έφτιαξαν την αιτία.
σου ζήτησαν τη γνώμη σου ξανά.
έβαλαν χίλιες-δυο όμορφες ιδέες στο μυαλό σου.
τα τάματά τους που περίσσευαν πολλά.
όλα αυτά που θα συμβούν θα ΄ναι μόνο για το καλό σου.
δύσκολα…., μα το έκανες ξανά.
νωρίς-νωρίς την Κυριακή πήρες τις αποφάσεις.
δεν είχες χρόνο άλλο πια.
ούτε και το δικαίωμα γι΄ άρνηση κι ενστάσεις.
πολίτης έντιμος, σωστός κι ευθύς πολύ σ΄ αυτή τη κοινωνία.
στολίστηκες τις αρετές της γνώσης, της τιμής και της παιδείας.
στη κάλπη τους συνειδητά κατάθεσες ξανά δημοκρατία.
ίδιο το αποτέλεσμα, μ΄ αυτό σε βγάζει πάλι απ΄ τη πορεία.
έψαχνες μήνες για γιατρό.
τα φάρμακα λιγόστεψαν, κλειστά τα φαρμακεία.
η ελπίδα σου πια έμεινε και μόνο στο Θεό.
κι απ΄ όλους τους σωτήρες σου πλήρης αδιαφορία.
στις γειτονιές μας άδειασαν οι τάξεις στα σχολεία.
ξεχάστηκαν τα όνειρα της νέας μας γενιάς.
ξεπέρασε κι ιδανικά σπουδαία, θεωρίες
μα η φτώχεια δεν παλεύεται αυτή μόνο μ΄ ευχές και φαντασίες.
σφίγγουν τα χέρια στη δουλειά.
μόνιμη λύση που γίνεται σκληρή ανάγκη τώρα.
αλλάζουν όλα στη στιγμή
μα οι άθλιοι γίναν πολλοί πάλι σ΄ αυτή τη χώρα.
λαέ που χρόνια διάβαζες για μόρφωση βιβλία.
ίσως κάτι ν΄ αγνόησες μέσα απ΄ την ιστορία.
οι δυνατοί θα κυβερνούν θα γεύονται παντοτινά το χρήμα.
οι άγνωστοι κι οι ανώνυμοι θα ζουν μόνο στο κρίμα.
ένοιωσαν άσχημα πολύ που γέμισες τη τσέπη
κι η φτώχεια της υποταγής στόχος μοναδικός.
η ευτυχία σου γι΄ αυτούς έγινε εφιάλτης
τα κέρδη τους κι ο πλουτισμός μοναδικός σκοπός.
σε είπαν κλέφτη πονηρό.
σε έφτιαξαν αστείο κι ακαμάτη.
δε σ΄ ήθελαν ποτέ για αρχηγό
μα πάντα για ένα γόνιμο εργάτη.
τα δέχτηκες γενναίε μου κι εσύ
και έγινες αλόγιστα της τύχης σου προστάτης.
κι αν κάπου κοντοστάθηκες δειλά…..
της μοίρας σου συμπτώσεις κι αυταπάτες.
δεν θέλησες να μετρηθείς, να βγεις μπροστά.
φοβήθηκες στα ίσα τους αγώνες.
τα χαρακώματα προσφέρουν σιγουριά
μα το κεφάλι σου σκυφτό θα γέρνει στους αιώνες.
* Του Άγγελου Αγγελίδη
από τη 2η Ποιητική Συλλογή "ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ"
Αιγίνιο 25-01-2016
από τη 2η Ποιητική Συλλογή "ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ"
Αιγίνιο 25-01-2016
