Τρίτη 17 Μαΐου 2016

Η εκδήλωση του Ορθοδόξου Ιεραποστολικού Συλλόγου «Κυριακή» με θέμα «Tα χαρακτηριστικά του Αναστημένου ανθρώπου» με τον π. Σάββα τον Αγιορείτη, στο παρεκκλήσιο της Ζωοδόχου Πηγής στην Περίσταση Κατερίνης


Την Κυριακή 15 Μαΐου 2016 ο ιεραποστολικός σύλλογος «Κυριακή» πραγματοποίησε στο παρεκκλήσιο της Ζωοδόχου Πηγής στην Περίσταση, εσπερινό και ομιλία από τον π. Σάββα τον Αγιορείτη με θέμα: «Tα χαρακτηριστικά του Αναστημένου ανθρώπου».


Σε ένα πολυπληθές ακροατήριο το οποίο είχε κατακλύσει από νωρίς τον αύλειο χώρο του παρεκκλησίου ο π. Σάββας αρχικά, ανέλυσε τον όρο Ανάσταση, ο οποίος προέρχεται όπως είπε από το ρήμα ανίσταμαι, δηλαδή στέκομαι. Ο Χριστός πέθανε ως άνθρωπος, αναστήθηκε όμως ως Θεός από μόνος Του, αφού Αυτός είναι η αυτοζωή όπως διακηρύττει στο «εγώ ειμί η Ζωή και η Ανάσταση».

Ο γέροντας ανέφερε ως πρώτο χαρακτηριστικό του Αναστημένου ανθρώπου τη μετάνοια. Ο άνθρωπος που μετανοεί αποβάλλει το κακό και εγκολπώνεται το καλό. Έτσι, όσο μετανοεί, καθαρίζεται και ζει πραγματικά. Με την εξομολόγηση, τόνισε ο γέροντας, φεύγουν οι ενοχές, όχι όμως η κακή συνήθεια. Αυτή καταπολεμείται με την άσκηση, η οποία υποτάσσει τη σάρκα στο πνεύμα.

Το δεύτερο γνώρισμα του αναστημένου ανθρώπου είναι η προσευχή, η οποία αποτελεί την αναπνοή της ψυχής. Ο πνευματικά υγιής προσεύχεται όλο το εικοσιτετράωρο και ζητάει πρώτα τη βασιλεία του Θεού και ύστερα όλα τ΄άλλα. Έτσι, η νοερά προσευχή πραγματοποιείται στο τέλος από μόνη της στην καρδιά του αναστημένου ανθρώπου.

Ο π. Σάββας ανέφερε ακόμα ότι η ανιδιοτελής αγάπη αποτελεί το τρίτο γνώρισμα του αναστημένου ανθρώπου, μιας αγάπης, η οποία «ου ζητεί τα εαυτής». Σε μια εποχή, που κανείς δε θυσιάζεται εύκολα για τον άλλον, ο αναστημένος άνθρωπος αντιτάσσει την εν Χριστώ αγάπη στο σύζυγο, στα παιδιά, στους οικείους, η οποία δεν εκπίπτει.

Επίσης, ο αναστημένος άνθρωπος δεν έχει άγχος και αγωνία, γιατί εμπιστεύεται όλη τη ζωή του στο Θεό. Όπως το παιδάκι εμπιστεύεται απόλυτα τον πατέρα του, έτσι και ο άνθρωπος του Θεού δεν αγωνιά για τίποτε, αφού ο Θεός που γνωρίζει όλες τις ανάγκες του θα μεριμνήσει για όλα.

Τέλος, ο αναστημένος άνθρωπος δε φοβάται το θάνατο, αλλά τον αντιμετωπίζει ως ένα απλό συμβάν. Ο γέροντας τόνισε ότι πριν την Ανάσταση ο θάνατος ήταν φοβερός για τον άνθρωπο. Μετά την Ανάσταση ο άνθρωπος είναι φοβερός για το θάνατο, επειδή ο Χριστιανός δε ζει με το φόβο του θανάτου, αφού ο Χριστός μας παρέχει τη βεβαιότητα της δικής Του και της δικής μας Ανάστασης.

Μετά το τέλος της ομιλίας ο πρόεδρος του συλλόγου ευχαρίστησε τον π. Σάββα αλλά και το πολυπληθές ακροατήριο που παρά τις δύσκολες καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν παρέμεινε μέχρι τέλος υποβάλλοντας ερωτήσεις και συζητώντας κατ ιδίαν με τον γέροντα.

Στο τέλος προσφέρθηκε από τις κυρίες του συλλόγου κέρασμα στους συμμετέχοντες στην σύναξη