Οι δρόμοι οι παράλληλοι, με λάθος εκκινήσεις,
Μας οδηγούν στο άπειρο ,να βρούμε συγκινήσεις.
Στις διασταυρώσεις φεύγουνε, όσοι δεν μας αντέχουν,
Σκιές τους, πίσω μένουνε, με όσο κουράγιο έχουν.
Οι δρόμοι οι παράλληλοι, χάνονται στο σκοτάδι,
Χέρια απλώνονται παντού, ζητώντας κάποιο χάδι.
Τα ίχνη μας αφήνουμε, σε μακρινές πορείες,
Πετάνε οι σκέψεις μακριά, γεμάτες απορίες.
Στις διασταυρώσεις οι ψυχές, αλλάζουν εντυπώσεις,
Ανήθικες και ηθικές, μιλούν για επιπτώσεις.
Οι δρόμοι οι παράλληλοι, δεν φτάνουνε στο τέρμα,
Σε αδιεξόδους οδηγούν και τις ζωές σε τέλμα…
ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ.
