Νύχτα μη φύγεις, φοβάμαι την αυγή,
Κράτησε ακόμη, να ζήσω το όνειρό μου,
Μόνος μου θάμαι και πάλι το πρωί,
Άφησε λίγο, Εκείνη, στο πλευρό μου.
Νύχτα μη φύγεις ,απόψε μακριά μου,
Δεν θέλω νάρθει, ακόμη, η χαραυγή,
Λίγο ακόμη, να ζήσω την χαρά μου,
Πριν φύγει Εκείνη, και έρθει η σιωπή.
Μέσ’το σκοτάδι, ακούω μια φωνή,
Να ψιθυρίζει, λόγια ονειρεμένα,
Είναι Εκείνη, που λέει, πως μ’αγαπά,
Λέει, με σκέπτεται και ζει μόνο για μένα.
Κιάν ξημερώσεις, νύχτα, και έρθει το κενό,
Πάρε μαζί σου, ακόμη και την σκιά της,
Θα την θυμάμαι πάντα, σαν όνειρο τρελό,
Που έζησα μια νύχτα, ο τρελός στην αγκαλιά της.
Μέσ’το σκοτάδι, ακούω μια φωνή,
Να ψιθυρίζει, λόγια μαγεμένα,
Είναι Εκείνη, που φεύγει μακριά,
Και τα όνειρά μου, καράβια βυθισμένα.
ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ.
