Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2017

Δήμος Κατερίνης: Αναβίωσε «το Κάψιμο του Καλικάντζαρου» στον Άνω Άγιο Ιωάννη

Δήμος Κατερίνης: Αναβίωσε «το Κάψιμο του Καλικάντζαρου» στον Άνω Άγιο Ιωάννη
Ένα έθιμο που αναβιώνει εδώ και 85 περίπου χρόνια, συμβολίζει τον εξορκισμό των κακών πνευμάτων και έχει τις ρίζες του στο Άργος της Μ.Ασίας παρακολούθησε - παρά το τσουκτερό κρύο - πλήθος κόσμου χθες το βράδυ, στην πλατεία του Άνω Αγίου Ιωάννη. Πρόκειται για "το κάψιμο του καλικάντζαρου", που συνδιοργάνωσαν ο τοπικός Ποντιακός Πολιτιστικός Σύλλογος Άνω Αγιάννη "ΑΡΓΟΣ", ο Δήμος Κατερίνης και ο Οργανισμός Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Πρόνοιας.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε παρουσία του Δημάρχου Κατερίνης Σάββα Χιονίδη, μελών του δημοτικού συμβουλίου, τοπικών συμβούλων, εκπροσώπων αρχών, συλλόγων και φορέων.

Ευχές για τη νέα χρονιά και συγχαρητήρια στον τοπικό σύλλογο για την αναβίωση του εθίμου απηύθυνε ο Δήμαρχος Κατερίνης Σάββας Χιονίδης, ενώ ο πρόεδρος του τοπικού συλλόγου Χρήστος Παυλίδης ευχαρίστησε τον Δήμο Κατερίνης και τον Ο.Π.Π.Α.Π., που με την συνεργασία τους οργανώθηκε η εκδήλωση.

Η εκδήλωση συνεχίστηκε με χορό - συνοδεία ποντιακής λύρας - γύρω από τη φωτιά που άναψαν οι διοργανωτές σε έναν τεράστιο σωρό κλαδιών και ολοκληρώθηκε με την προσφορά σε όλους νηστίσιμων εδεσμάτων.

Λίγα λόγια για το έθιμο

Όσον αφορά το έθιμο, όπως αναφέρουν κάτοικοι του χωριού: «Αναβιώνει εδώ και 85 περίπου χρόνια. Παλαιότερα πραγματοποιούνταν από γειτονιά σε γειτονιά. Οι παπούδες μας κρατούσαν νηστεία και μαζεύονταν με μια αγκαλιά ξύλα στις διασταυρώσεις των διάφορων γειτονιών. Άναβαν μια μεγάλη φωτιά, για να συμφιλιωθούν και να λυθούν οι παρεξηγήσεις μεταξύ τους. Υπήρχε ακόμη η δοξασία ότι την συγκεκριμένη βραδιά τα κακά πνεύματα βγαίνουν στην επιφάνεια της γης και περιφέρονται προσπαθώντας να κάνουν κακό. Έτσι με την φωτιά αυτή τα έκαιγαν ή τα εμπόδιζαν να περάσουν στα σπίτια. Αυτό το έθιμο ήρθε από το Άργος. Το χωριό υπάρχει και σήμερα και είναι κοντά στη Νεοκαισάρεια στην Μικρά Ασία. Εδώ ήρθαν οι παπούδες μας μετά από περιπλάνηση σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, αλλά δεν κράτησαν το ιστορικό όνομα «ΑΡΓΟΣ».