Νύχτα βγαίνουν για σεργιάνι, σε ονείρων διαδρομές.
Τέρμα όμως καμιά δεν φτάνει,
Φταίνε για όλα οι κραυγές.
Κραυγές ψυχών σε ένα ωδείο,
που μοιράζονται στα δύο,
Λύτρωση όλες τους ζητάνε
και τα ηχεία της καρδιάς τους σπάνε.
Αφήνω πίσω τις σιωπές μου,
Διαγράφω, λάθος αποφάσεις,
Σβήνω όλες τις διαδρομές μου,
Σε δρόμους δίχως στάσεις.
Αφήνω πίσω μου σκιές,
Που πάντα μπρός μου είναι,
Μαζί θα βρούμε τις χαρές,
Γι’αυτό σου λέω, Μείνε.
Οι σιωπές μας-οι ζωές μας ,οι μικρές αναπνοές μας,
Νύχτα βγαίνουν για σεργιάνι, σε ονείρων διαδρομές.
ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ.
