Την Κυριακή των Βαΐων 1 Απριλίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος προέστη της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας στον Ιερό Ναό Αγίας Άννας Κατερίνης.
Μετά το τέλος της Θ. Λειτουργίας έγινε, εντός του Ιερού Ναού, λιτάνευση της εικόνας της Βαϊφόρου και ευλογήθηκαν τα βάϊα.
Πριν την απόλυση, ο Σεβασμιώτατος χειροθέτησε Διακονητές τους Ιερόπαιδες της Ενορίας Ιωάννη Ματσέλο, Ιωάννη Θυμιόπουλο και Αντώνιο Αγγελόπουλο, μαθητές Γ΄ λυκείου.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του τόνισε ότι η Ανάσταση του Λαζάρου και η θριαμβευτική είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα είναι δύο εορτές με κοινό θεματικό περιεχόμενο. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι, και για τις δύο ημέρες χρησιμοποιείται κοινό απολυτίκιο. Ακόμη, τόνισε ότι ο εορτασμός του Πάθους και της Αναστάσεως του Χριστού δεν θα πρέπει να περιοριστεί στον εθιμικό ή συναισθηματικό χαρακτήρα, αλλά να επεκταθεί σε μια βιωματική κατάσταση, που μπορεί να δώσει στον σύγχρονο άνθρωπο διέξοδο στην πνευματική και ηθική κρίση που αντιμετωπίζει, καθώς και την προοπτική της Αναστάσεως.
Προέτρεψε, τέλος, το εκκλησίασμα να μην αφήσουν ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία που μας δίνει, ακόμη μια χρονιά, ο Θεός, με σκοπό να αγαπήσουμε τον Θεό, να πιστέψουμε στον Παθόντα και Αναστάντα Κύριο και να έλθουμε πιο κοντά στον συνάνθρωπό μας.
Τέλος, απευθυνόμενος στους δύο νέους Διακονητές, τους προέτρεψε να συνεχίσουν τη λειτουργική διακονία τους με μεγαλύτερη επροθυμία, ευλάβεια και συναίσθηση.
Μετά το τέλος της Θ. Λειτουργίας έγινε, εντός του Ιερού Ναού, λιτάνευση της εικόνας της Βαϊφόρου και ευλογήθηκαν τα βάϊα.
Πριν την απόλυση, ο Σεβασμιώτατος χειροθέτησε Διακονητές τους Ιερόπαιδες της Ενορίας Ιωάννη Ματσέλο, Ιωάννη Θυμιόπουλο και Αντώνιο Αγγελόπουλο, μαθητές Γ΄ λυκείου.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του τόνισε ότι η Ανάσταση του Λαζάρου και η θριαμβευτική είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα είναι δύο εορτές με κοινό θεματικό περιεχόμενο. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι, και για τις δύο ημέρες χρησιμοποιείται κοινό απολυτίκιο. Ακόμη, τόνισε ότι ο εορτασμός του Πάθους και της Αναστάσεως του Χριστού δεν θα πρέπει να περιοριστεί στον εθιμικό ή συναισθηματικό χαρακτήρα, αλλά να επεκταθεί σε μια βιωματική κατάσταση, που μπορεί να δώσει στον σύγχρονο άνθρωπο διέξοδο στην πνευματική και ηθική κρίση που αντιμετωπίζει, καθώς και την προοπτική της Αναστάσεως.
Προέτρεψε, τέλος, το εκκλησίασμα να μην αφήσουν ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία που μας δίνει, ακόμη μια χρονιά, ο Θεός, με σκοπό να αγαπήσουμε τον Θεό, να πιστέψουμε στον Παθόντα και Αναστάντα Κύριο και να έλθουμε πιο κοντά στον συνάνθρωπό μας.
Τέλος, απευθυνόμενος στους δύο νέους Διακονητές, τους προέτρεψε να συνεχίσουν τη λειτουργική διακονία τους με μεγαλύτερη επροθυμία, ευλάβεια και συναίσθηση.