¨οι εκκρεμότητες μου φέρνουν πανικό¨
του Άγγελου Αγγελίδη
Κατερίνη 14-04-2013
Δεν άντεξες της νύχτας την αλλόκοτη γαλήνη
ούτε και μπόρεσες στο μαξιλάρι να χαθείς.
Ο ύπνος σου ένα προσωπικό μαρτύριο
κι οι εφιάλτες σου απ΄ τους χειρότερους της γης.
Αύριο περιμένουν χίλιες σκέψεις
μα οι αποφάσεις τώρα θα παρθούν.
Παλιοί λογαριασμοί κι άδικα χρέη
με ψυχραιμία πρέπει να δικιολογηθούν.
Όλα απ΄ του μυαλού σου τα συρτάρια
όλα τώρα τα έφερες μπροστά.
Εκανες νέο συλλογάριασμα στις μνήμες
και σκέφτηκες τα χρέη τα ανοιχτά.
Τι να συνέβη όμως τώρα ;
Τι να συνέβη απορώ ;
Ποια αμαρτήματα πληρώνω ;
Ποιές καταδίκες μου στις πλάτες κουβαλώ ;
Μονολογείς…. αθώε οδοιπόρε
Μονολογείς… μα λύσεις δε θα βρεις
Μονολογείς… κι άδικες θλίψεις θα στοιβάζεις
στους ώμους σου, στο δρόμο της ζωής.
Τις αποφάσεις σου άλλοι θα τις ρυθμίζουν.
Οι σκέψεις σου δεν έχουν πια ισχύ.
Τα όνειρά σου θα τα βλέπεις πια τη μέρα
σα τη κονσέρβα στο χαρτί ή στο γυαλί.
Κατάλαβες πως βρίσκεσαι σε τέλμα
τρομάζεις που φαντάστηκες το τέρμα.
Να αγωνιστείς ψάχνεις συντρόφους στη ζωή
όμως στη γειτονιά σου έχει πετάξει το πουλί.
Άλλοι κρατούν τώρα τα μυστικά μας.
Άλλοι μοιράζουν στην ανάγκη μας στοργή.
Την ιστορία θα τη γράφουν ξένα χέρια.
Τη δυστυχία μας θα νιώθουν σα γιορτή.
Σκυμμένο το κεφάλι σου… Μοιραίε
θα έχεις στις επόμενες στιγμές.
Τις πράξεις σου θα τις καταδικάζεις
θα νιώθεις και ντροπή και ενοχές.
Η μια σκληρή θα σε τρομάζει
θα ντρέπεσαι που ήσουν αδιάφορος… πολύ.
Η άλλη πιο σκληρή θα σε προσβάλλει
γιατί απ΄ τους αγώνες πάντα έλλειπες εσύ.
