Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης
Ο νέο-οθωμανικός παραλογισμός ολόκληρης της «Φαμίλιας Ερντογάν» δεν γνωρίζει κανένα απολύτως όριο. Δεν έχει καμιά απολύτως λογική συνέπεια. Δεν παρουσιάζει καμιά απολύτως ομοιομορφία – έστω, τουλάχιστον για τα ίδια ακριβώς θέματα. Όλα κρίνονται από το «στιγμιαίο» συμφέρον της «Φαμίλιας» και κατά το δοκούν.
Η κατά τον Τούρκο καθηγητή Ερσίν Καλαϊτζίογλου «χώρα – νταής» της γειτονιάς μας, δεν έχει κανένα πρόβλημα να βάφει με απόλυτη φυσικότητα, άσπρο ή μαύρο το ίδιο ακριβώς θέμα, ανάλογα με τα συμφέροντα της!
Τελευταίο, χαρακτηριστικό παράδειγμα οι δηλώσεις δύο εξέχοντων «εκπροσώπων» της «Φαμίλιας» μέσα σε ένα μόνο εικοσιτετράωρο μεταξύ 22 και 23 Αυγούστου 2018:
Ο εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος της Τουρκίας (ΑΚΡ) Ομέρ Τσελίκ (υπήρξε και Υπουργός Ευρωπαϊκής Ένωσης), εξαπέλυσε μια εμπρηστική επίθεση εναντίον της Ελληνικής δικαιοσύνης γιατί αποφάσισε να παρέχει οριστικό άσυλο σε έναν από τους οκτώ Τούρκους στρατιωτικούς που διέφυγαν στην Ελλάδα την νύχτα του Τουρκικού «πραξικοπήματος». Και τι δεν είπε ο άνθρωπος:
Στην αρχή, με μήνυμα του στο Twitter χαρακτηρίζει την απόφαση «σκάνδαλο» γράφοντας: «Η ελληνική Δικαιοσύνη υπογράφει μια ακόμη απόφαση - σκάνδαλο, που υποθάλπει πραξικοπηματίες. Η υπογραφή απόφασης από τη Δικαιοσύνη στην Ελλάδα, που υπέφερε στο παρελθόν από πραξικοπηματίες, δείχνει ότι παραμερίζεται το δίκαιο και κινούνται με άλλες σκοπιμότητες».
Στην συνέχεια, αποκάλεσε την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για το άσυλο «ντροπιαστική, η οποία προστατεύει οκτώ πραξικοπηματίες», «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας» και μάλιστα «πολύ πιο σοβαρό σε σχέση με την υποστήριξη της τρομοκρατίας», κάνοντας μάλιστα συστάσεις «να ασχοληθούμε με τη θέση των δημοκρατικών θεσμών στην Ελλάδα και με την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης στη χώρα».
Είπε και πολλά ακόμα: «Αν υπάρχει κάτι που δηλητηριάζει τις Τουρκο-ελληνικές σχέσεις, είναι αυτή η απόφαση που έλαβε η ελληνική δικαιοσύνη. Επίσης είναι επαίσχυντο το γεγονός ότι η απόφαση αυτή ελήφθη στην Ελλάδα που λέτε ότι είναι η γη στην οποία γεννήθηκε η δημοκρατία. Τα άτομα που προστατεύετε συμμετείχαν σε μια ποταπή απόπειρα πραξικοπήματος που έβαλε στο στόχαστρο τη ζωή του Πρόεδρου της Δημοκρατίας μας, επιχείρησε να ανατρέψει τη νόμιμη κυβέρνηση και σκότωσε και τραυμάτισε ανθρώπους μας, πυροβολώντας τους. Παρόλα αυτά η δικαιοσύνη σας λέει ότι ‘δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι τα άτομα αυτά συμμετείχαν στην απόπειρα πραξικοπήματος’. Αυτή η προσέγγιση είναι ασέβεια στη λογική. Τις ώρες που είχε αρχίσει να αποκρούεται η απόπειρα πραξικοπήματος, αυτά τα άτομα που διέφυγαν στη χώρα σας με ελικόπτερο, είχαν έρθει για τουριστική επίσκεψη;».
Ο κ. Τσελίκ δεν βλέπει κανένα απολύτως δηλητήριο στις Ελληνο-τουρκικές σχέσεις από την διαχρονική συμπεριφορά της επίσημης Τουρκικής εξουσίας σε εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνισμού της Τουρκίας, με αποκορύφωμα τις «ποταπές» Απελάσεις του 1964, βλέπει δηλητήριο σε μια απόφαση της Ελληνικής δικαιοσύνης που προστατεύει την ζωή οκτώ Τούρκων συνανθρώπων μας!
Επί πλέον ο κ. Τσελίκ έχει ήδη αποφασίσει, και μάλιστα κατηγορηματικά, ότι οι άνθρωποι που ζήτησαν άσυλο στην Ελλάδα είναι ένοχοι χωρίς ελαφρυντικά, επειδή απλά κατηγορούνται για «συμμετοχή στο αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου 2016» από την κατευθυνόμενη και αλυσοδεμένη Τουρκική Δικαιοσύνη!
Έννοιες όπως σεβασμός στην εξουσία ανεξάρτητης δικαιοσύνης είναι προφανώς άγνωστες στην Τουρκία, όπου οι δικαστές διορίζονται με προεδρικά διατάγματα και κριτήριο τον βαθμό αφοσίωσης στο καθεστώς της «Φαμίλιας».
Παρ΄ όλα όμως αυτά, σχεδόν ταυτόχρονα με τον κ. Τσελίκ, ένα άλλο «εξαπτέρυγο» της «Φαμίλιας», ο Ιμπραΐμ Καλίν εκπρόσωπος της Τουρκικής Προεδρίας και στενός συνεργάτης του Ρ. Τ. Ερντογάν, κάλεσε οργισμένος τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής –ούτε λίγο, ούτε πολύ- «να σεβαστούν την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης στην Τουρκία!».
Πράγματι, ο κ. Καλίν απαιτεί από τις ΗΠΑ να σεβαστούν την (ανύπαρκτη) «ανεξαρτησία της Τουρκικής δικαιοσύνης», αλλά την ίδια ακριβώς ημέρα ο κ. Τσελίκ δεν έχει κανένα πρόβλημα να επιτίθεται με δριμύτητα στην Ελληνική δικαιοσύνη («σκάνδαλο», «ντροπιαστική απόφαση», «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας») γιατί εξέδωσε απόφαση με την οποία δεν συμφωνεί η «Φαμίλια», σχετικά με την αθωότητα ή την ενοχή οκτώ νέων ανθρώπων!
Στην μία δηλαδή περίπτωση βολεύει ο «σεβασμός στην Τουρκική δικαιοσύνη», στην άλλη όμως περίπτωση δεν βολεύει καθόλου ο «σεβασμός Ελληνική δικαιοσύνη»!
Αφορμή των γραπτών δηλώσεων του Ιμπραήμ Καλίν ήταν η συνέντευξη που παρεχώρησε στο πρακτορείο Reuters ο Τζον Μπόλτον, ένας από τους στενούς συνεργάτες και σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Αμερικανού Προέδρου.
Η «ουσία» της συνέντευξης του κ. Μπόλτον ήταν η απαίτηση της Ουάσινγκτον για την άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση του Αμερικανού πάστορα Άντριου Μπάνσον, προφανώς χωρίς ανατολίτικα παζάρια και «ανταλλάγματα».
Στην μακροσκελή, γραπτή δήλωση του ο κ. Καλίν κατηγορεί την Αμερική ότι «έχει κηρύξει οικονομικό πόλεμο στην Τουρκία», ότι η πολιτική αυτή «είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με τις θεμελιώδεις αρχές του ΝΑΤΟ» και ότι «περιφρονεί την Τουρκική δικαιοσύνη»!
Ισχυρίζεται μάλιστα πως «Υπάρχει κράτος δικαίου στην Τουρκία και η υπόθεση του Άντριου Μπράνσον είναι ζήτημα της δικαιοσύνης. Βρίσκεται σε εξέλιξη μια νομική διαδικασία όσον αφορά το πρόσωπο αυτό», πως «Δεν χρειάζεται καν να ειπωθεί ότι θεωρούμε απαράδεκτη την περιφρόνηση αυτής της νομικής διαδικασίας από τις ΗΠΑ, οι οποίες εγείρουν συγκεκριμένες απαιτήσεις» χωρίς βέβαια να παραλείψει να εκφράσει τον πόνο του για τις περιπέτειες της οικογενειακής τράπεζας της «Φαμίλιας», την Halkbank, στις ΗΠΑ: «Είναι απαράδεκτο να έχουν διατυπωθεί αβάσιμες και ψευδείς κατηγορίες προκειμένου να εξασθενίσουν την θέση της Τουρκικής τράπεζας».
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Είναι κοινά αποδεκτό πως η Τουρκία τρεκλίζει και πλησιάζει πλέον η κρίσιμη ώρα για τα «πεπραγμένα» της.
Η αδιέξοδη εμμονή σε «συμπεριφορά νταή» της «Φαμίλιας» που ελέγχει την Τουρκία, είναι τόσο παράλογη, ώστε αποτελεί πλέον πρόκληση για ολοένα και περισσότερες χώρες του κόσμου. Οι κολακείες του πολύπειρου Σεγκέι Λαβρώφ προς τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου πως (τάχα) «η Τουρκία είναι ένας σύμμαχος κλειδί» (Μόσχα, 24 Αυγούστου 2018), εξυπηρετούν τα «τρέχοντα» Ρωσικά συμφέροντα και σπρώχνουν ακόμα βαθύτερα την «Φαμίλια» στην Ρωσική επιρροή.
Δεν μπορείς από την μία πλευρά να απαιτείς «σεβασμό» στην (δήθεν) ανεξάρτητη Τουρκική δικαιοσύνη και την ίδια μέρα να περιφρονείς την (πολύ πιο) ανεξάρτητη δικαιοσύνη της Ελλάδος, επειδή δεν έβγαλε απόφαση της αρεσκείας σου!
Δεν μπορείς να ισχυρίζεσαι πως «υπάρχει κράτος δικαίου στην Τουρκία» και να θεωρείς πως «δεν υπάρχει κράτος δικαίου» σε μια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στην οποία θέλεις να «ενταχθείς»), λέγοντας πως βγάζει «ντροπιαστικές» δικαστικές αποφάσεις που αποτελούν «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας»!
Οι ακρότητες και οι παραλογισμοί αυτοί δεν «εξοφλούνται» με νταηλίκια, αλλά πληρώνονται, αργά ή γρήγορα, με (τουλάχιστον) επώδυνες οικονομικές θυσίες ολόκληρου του Τουρκικού λαού.
Ας ελπίσουμε να μην αντιμετωπίσουμε τις ίδιες ασυναρτησίες από ολόκληρο τον θίασο της «Φαμίλιας Ερντογάν» ή τον ξεκουτιασμένο «Γκρίζο λύκο» που θυμάται συνεχώς την Σμύρνη του 1922, από την αίτηση πολιτικού άσυλου που κατέθεσε (23 Αυγούστου 2018), παραβιάζοντας την «απαγόρευση εξόδου από την χώρα», η πρώην βουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP) Λειλά Μπιρλίκ .
Η Λειλά Μπιρλίκ είχε συλληφθεί στις 4 Νοεμβρίου 2017 με την συνηθισμένη κατηγορία «προσβολής του Προέδρου», καταδικάστηκε σε φυλάκιση 1 έτους και 9 μηνών αλλά απελευθερώθηκε τέσσερις μήνες αργότερα, χωρίς να της απαγγελθεί κατηγορία. Βέβαια οι κατηγορίες για «τρομοκρατία» στην σημερινή Τουρκία «μαγειρεύονται» μέσα σε λίγες μόνο ώρες και δεν αποκλείεται να αρχίσει και πάλι η «Φαμίλια» να ωρύεται ότι «περιθάλπουμε τρομοκράτες»…
