Η πρόσφατη τιμητική διάκριση και επιβράβευση της 17χρονης μαθήτριας, Μαρίας Κοκάλα, κατοίκου Σφενδάμης Πιερίας, από το διεθνές συνέδριο του MDRT [Aσφαλιστικού και Χρηματοοικονομικού κλάδου], για την επιχειρηματική της δραστηριότητα, έδωσε μια νότα αισιοδοξίας για το μέλλον του τόπου από την υγιώς σκεπτόμενη και αγωνιζόμενη νέα γενιά.
Και δεν είναι μοναδικό το παράδειγμα της Μαρίας, που είχε βραβευθεί και πέρυσι με υποτροφία ως ηγετική προσωπικότητα. Εκατοντάδες φερέλπιδες νέοι μας έχουν τύχει διεθνών τιμητικών διακρίσεων για καινοτόμες εφαρμογές και εφευρέσεις ,ενώ μεγάλος αριθμός νέων επιστημόνων μας διαπρέπουν στο εξωτερικό ως καθηγητές και ερευνητές σε ονομαστά Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Κέντρα.
Αυτοί οι μοχθούντες και επιτυχημένοι νέοι αποτελούν την αθέατη πλευρά της Ελλάδας. Σπάνια προβάλλονται από τα ΜΜΕ ως παραδείγματα προς μίμηση και αν καμιά φορά φιλοτιμούνται κάποια έντυπα να τους αναφέρουν τους καταχωρούν στις εσωτερικές σελίδες με μικρά στοιχεία. Δημοσιότητα απολαμβάνουν σήμερα οι λαλίστατοι κενόδοξοι πολιτικοί, οι καλλιτέχνες, οι ποδοσφαιριστές και οι καλλίγραμμες ημίγυμνες κοπέλες που συμμετέχουν σε επιδείξεις μόδας και σε «παιγνίδια» ερωτικών περιπτύξεων στα «κόκκινα δωμάτια» μεσημβρινού τηλεοπτικού σώου.
Από την άλλη ο «Ναός της Δημοκρατίας», το Κοινοβούλιο, κατάντησε αρένα σφοδρών αντιπαραθέσεων, χυδαιολογίας και διαξιφισμών μεταξύ των εκλεγμένων εκπροσώπων μας προκαλώντας την απογοήτευση και τον αποτροπιασμό των παρακολουθούντων από τα θεωρεία της Βουλής ανήλικων μαθητών. Η ελλειμματικότητα, οι πελατειακές συναλλαγές ,ο άστατος και προκλητικός βίος μεγάλου μέρους της εθνικής αντιπροσωπείας μας και η έλλειψη στοιχειώδους ήθους και αξιοπρέπειας υποβιβάζουν το Κοινοβούλιο στα μάτια των νέων ιδίως ανθρώπων. Η πρόσφατη απρεπής συμπεριφορά της ωρυόμενης και μαινόμενης Βουλευτού και το προκλητικό ζεϊμπέκικο Υφυπουργού υγείας σε ταβερνείο, αποτελούν ελάχιστα δείγματα του ποιου των εκλεγμένων εκπροσώπων μας.
Αντιλαμβάνεται κανείς τι μηνύματα διαχέονται και με ποια πρότυπα τροφοδοτείται η ελληνική νεολαία από τις προαναφερόμενες συμπεριφορές. Περαιτέρω η απαξίωση των παραδοσιακών μας αξιών, το αλαλούμ της παιδείας, η παραχάραξη της ιστορίας μας, η υποβάθμιση της γλώσσας, της θρησκείας και των εθνικών συμβόλων με την παράλληλη εκτεταμένη διαφθορά, το ανεξέλεγκτο έγκλημα και την υποτίμηση της αριστείας και αξιολόγησης, συνθέτουν το παζλ της καθημαγμένης και πανταχόθεν βαλλομένης χώρας μας.
Ευλόγως γεννάται το ερώτημα: Κάτω από αυτές τις δυσοίωνες συνθήκες σε ποια Ελλάδα μπορούμε να προσδοκούμε; Η απάντηση είναι προφανής. Μόνη ελπίδα μας αποτελεί η «άλλη Ελλάδα» των αρίστων και αφανώς αγωνιζομένων εν μέσω μυρίων δυσχερειών νέων μας προς βελτίωση του μορφωτικού και πνευματικού τους επιπέδου και η συνέργειά τους προς αναγέννηση της αγαπητής τους πατρίδας. Της πονεμένης και πάλαι ποτέ δοξασμένης αυτής γωνιάς του πλανήτη για την οποία ο τιμημένος ποιητής μας Γιώργος Σεφέρης είπε το ανεπανάληπτο: «Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει»
