Να ξεχάσουμε τα γλυκύτερα ονόματα του κόσμου, του «μπαμπά» και ιδιαίτερα της «μαμάς», τα πρώτα που βγαίνουν από τα χείλη των νηπίων και να τα αντικαταστήσουμε στο μέλλον με αριθμούς για να μη νιώθουν άβουλα τα «τέκνα» των ομόφυλων ζευγαριών μας προτρέπει το παγκόσμιας πρωτοτυπίας νομοσχέδιο που εισήχθη προς ψήφιση στη Γαλλική Βουλή.
Mε τη νέα τροπολογία που κατέθεσε στη Βουλή ο Πρωθυπουργός Εμμανουέλ Μακρόν στο εξής στις αιτήσεις εγγραφής στα σχολεία, στις εξουσιοδοτήσεις, τους μαθητικούς καταλόγους και γενικά σε κάθε δημόσιο έγγραφο που αφορά παιδιά στις θέσεις των ονομάτων πατέρα και μητέρα θα αναγράφεται «γονέας Nο 1 και γονέας Νο 2». Στόχος του νομοθετήματος είναι ,κατά την εισηγήτρια Υπουργό Βαλερί Πετί, ο περιορισμός των διακρίσεων εις βάρος ομοφυλόφιλων γονέων και των «παιδιών» τους με τον εκσυγχρονισμό του παλιομοδίτικου μοντέλου της παραδοσιακής οικογένειας, που διακρίνει τους γονείς σε πατέρα και μητέρα.
Το παραπάνω νομοθέτημα έρχεται ως επακόλουθο της προηγηθείσης τροπολογίας του Οικογενειακού Δικαίου της Γαλλίας που θέσπισε επίσημα τον γάμο μεταξύ ομοφύλων καθώς και την δυνατότητα υιοθεσίας τέκνων εκ μέρους των. Αντιλαμβανόμενη τώρα η Κυβέρνηση τα δυσάρεστα αποτελέσματα των «παρά φύση» αυτών γάμων και υιοθεσιών, που δημιουργούν όντως σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα στα αξιολύπητα αυτά παιδιά όταν βρίσκονται στο συντριπτικό σύνολο των παιδιών που έχουν κανονικούς γονείς, προσπαθεί να αμβλύνει τα επακόλουθα της προοδευτικότητας με εμβαλωματικές λύσεις.
Και είναι να λυπάται κανείς τα αθώα αυτά παιδιά, που παρά την θέληση τους βρέθηκαν να μεγαλώνουν μέσα σε ένα «οικογενειακό» περιβάλλον με γονείς δύό άτομα του ίδιου φύλου , των οποίων ο τρόπος διαβίωσης και ιδιαίτερα οι σεξουαλικές τους ιδιαιτερότητες καταγράφονται στο υποσυνείδητό τους και σηματοδοτούν την μελλοντική τους ανέλιξη και κοινωνική συμπεριφορά τους. Η διαταραγμένη αυτή μορφή συμβίωσης , που ικανοποιεί τα καπρίτσια και τις εγωιστικές επιθυμίες μιας μειοψηφίας σεξουαλικά ιδιόμορφων ανθρώπων, τείνει με την «προοδευτική» προστατευτική νομοθεσία κάποιων κρατών να αχθεί από εξαίρεση σε κανόνα, δημιουργώντας στο εγγύς μέλλον σοβαρά δημογραφικά και κοινωνικά προβλήματα.
Ατυχώς και στη χώρα μας, που επαίρεται για την διατήρηση του παραδοσιακού και συνεκτικού της κοινωνίας θεσμού της οικογένειας, άρχισαν να εμφανίζονται φυγόκεντρες τάσεις νόθευσης και αποσύνθεσης της με την καθιέρωση του συμφώνου συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια και την απαίτηση κάποιων Ευρωλάγνων προοδευτικών ομάδων για την θεσμοθέτηση του γάμου των ομοφύλων και της υιοθεσίας τέκνων από αυτούς. Προφανώς σύντομα θα εισηγηθούν και την καθιέρωση του «Γονέας Νο 1 και Νο 2» Και ενώ η χώρα αντιμετωπίζει μέγα δημογραφικό πρόβλημα με την ολονέν αυξανόμενη υπογεννητικότητα η νομοθετική επισημοποίηση τέτοιων εκτρωματικών μορφών συμβίωσης, που εξευτελίζουν το θεσμό του γάμου ως «Θείου και ανθρωπίνου δικαίου κοινωνίας» θα επαυξήσει τραγικά το πρόβλημα, αφού δεν θα υπάρχουν γεννήσεις από τα ομόφυλα ζευγάρια. Επακόλουθο της ανεύθυνης αυτής τάσεως και πολιτικής θα είναι να καταδικασθεί σε μαρασμό και περαιτέρω συρρίκνωση η ήδη φθίνουσα ηθικά και πληθυσμιακά Ελληνική κοινωνία.
