Χιλιάδες συμπολίτες μας στριμώχνονται τις τελευταίες ημέρες σε ατελείωτες ουρές αναμονής στα ΚΕΑΟ, προκειμένου να προλάβουν την προθεσμία αίτησης για εισαγωγή τους στη ρύθμιση των 120 δόσεων, για χρέη τους στα ασφαλιστικά ταμεία.
Μαγαζάτορες, ελεύθεροι επαγγελματίες διαφόρων ειδικοτήτων, οι περισσότεροι με τον χαρακτηρισμό «πρώην» πριν από την ιδιότητά τους, καθώς, μην αντέχοντας το βάρος των οικονομικών υποχρεώσεων προς το «κράτος», αναγκάστηκαν να κλείσουν την επιχείρησή τους και να εγκαταλείψουν το επάγγελμά τους. Και μπορεί οι ίδιοι να έμειναν ουσιαστικά άνεργοι, αλλά το χρέος προς το ασφαλιστικό τους ταμείο παραμένει. Παραμένει και τοκίζεται υπέρμετρα, φτάνοντας σε δυσθεώρητα ύψη, όπου, φυσικά, αδυνατούν να το καλύψουν. Έτσι, παραμένουν και οι ίδιοι όμηροι ενός συστήματος που ουδόλως ενδιαφέρεται να βρεθεί μια δίκαιη και ανθρώπινη λύση για το πρόβλημα, αντιθέτως παίζει συστηματικά με τα νεύρα τους, την αξιοπρέπειά τους, την ψυχική και σωματική τους υγεία! Όμηροι μιας απρόσωπης ηλεκτρονικής πλατφόρμας, που κανείς δεν μπορεί να ξέρει πότε θα «ανοίξει» για να ενημερωθεί για την αίτησή τους, και μιας «κυβέρνησης» που τους κρατάει σε αγωνία μέχρι την τελευταία στιγμή για το αν θα δοθεί παράταση για τις αιτήσεις ή όχι! Ο εμπαιγμός των οφειλετών δεν έχει τέλος, με την κυβέρνηση να διατυμπανίζει ότι μειώνει κατά 75-80% το συνολικό χρέος (δηλαδή τους τόκους και τις προσαυξήσεις), όταν θα βγει το τελικό ποσό της ρύθμισης αυτό θα επιβαρρύνεται με 3% σε κάθε δόση! Ενώ δηλαδή αρχικά μειώνουν τις προσαυξήσεις, στο τελικό ποσό ξαναπροσθέτουν τους τόκους!
Η ρύθμιση των 120 δόσεων είναι η τελευταία, αμυδρή τους ελπίδα ότι θα μπορέσουν, έστω προσωρινά, να διαχειριστούν το χρέος τους, χωρίς να επικρέμεται πάνω από το κεφάλι τους η απειλή του πλειστηριασμού των περιουσιακών τους στοιχείων. Καθώς η κατάσταση στην πραγματική οικονομία της χώρας επιδεινώνεται διαρκώς, είναι αμφίβολο αν θα καταφέρουν, σε βάθος χρόνου, να αντεπεξέλθουν στη δόση της ρύθμισης. Αν χάσουν πάνω από μία δόση θα χάσουν και τη ρύθμιση και θα βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση απ’ ό,τι πριν. Κι αυτό διότι για να μπουν στη ρύθμιση, εννοείται ότι αναγνωρίζουν το σύνολο του χρέους τους προς το ταμείο, αλλά, επιπλέον, απαιτείται να δηλώσουν ότι παραιτούνται εφ όρου ζωής από κάθε ένδικο μέσον που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν. Όσοι δε παλεύουν ακόμα να κρατήσουν ζωντανή την επιχείρησή τους και δεν έχουν βγει εκτός επαγγέλματος θα πρέπει, εκτός από τις δόσεις, να εξυπηρετούν ανελλιπώς και τις τρέχουσες εισφορές τους, προκειμένου να μην τεθούν εκτός ρύθμισης. Εναλλακτικές; Πρακτικά, καμία!
Το ΕΠΑΜ υπενθυμίζει ότι οι εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία δίνονται από τους εργαζόμενους για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τη σύνταξή τους. Είναι δηλαδή χρήματα που δίνουν οι εργαζόμενοι για τον εαυτό τους! Όταν αδυνατούν να τα πληρώσουν, μπορεί να στερούνται των αντίστοιχων παροχών, αλλά είναι αδιανόητο να αντιμετωπίζεται αυτή τους η αδυναμία όπως οποιοδήποτε άλλο «χρέος», να συσσωρεύονται τα ποσά, να τοκίζονται και να επανατοκίζονται με τρόπο τοκογλυφικό. Είναι αδιανόητο το κράτος να αντιμετωπίζει τους ασφαλισμένους (ή πρώην ασφαλισμένους) ως «μπαταχτσήδες» και μάλιστα αγνοώντας πλήρως όλα τα προηγούμενα χρόνια, «προ κρίσης», που πλήρωναν κανονικά τις εισφορές τους στα ταμεία! Είναι αδιανόητο όχι μόνο να στερούνται τη σύνταξη που αναλογικά θα δικαιούνταν για τα χρόνια που πλήρωσαν, αλλά να κινδυνεύουν επιπλέον να χάσουν και το σπίτι τους!
Το ΕΠΑΜ καταγγέλλει την «κυβέρνηση» που, όπως και όλες οι κατοχικές κυβερνήσεις πριν από αυτήν, επιλέγει να λειτουργεί ως μαριονέτα των «δανειστών», που επιλέγει να εξυπηρετεί αλλότρια συμφέροντα και όχι τα συμφέροντα των πολιτών που έχει υπό την ευθύνη της. Το παραμύθι της Ελλάδας που «βγήκε από τα μνημόνια» και μπήκε στους ανθοστόλιστους δρόμους της «ανάπτυξης» και της «κανονικότητας» δεν πείθει κανέναν. Είτε το ονομάζουν «μνημόνιο», είτε «καθεστώς επιτροπείας», γεγονός παραμένει ότι οι κυβερνήσεις που επιλέγουν να το ακολουθούν συνεχίζουν να εφαρμόζουν τις επιταγές των μνημονίων, τα οποία παράνομα επιβλήθηκαν στη χώρα μας. Συνεχίζουν να δέχονται και να εκτελούν έξωθεν εντολές, λειτουργώντας κυριολεκτικά ως «γκαουλάιτερ» στην κατεχόμενη Ελλάδα και οδηγώντας τους πολίτες στην ανέχεια και την απελπισία.
Ποια είναι η λύση;
Η μόνη πραγματική λύση είναι αυτή που προτείνει το ΕΠΑΜ: πάγωμα όλων των οφειλών, έλεγχος της νομιμότητας των απαιτήσεων και οριστική διαγραφή, κατά περίπτωση, μέρους ή και του συνόλου των χρεών! Μόνο έτσι θα μπορέσουν να πάρουν ανάσα οι επαγγελματίες, μόνο έτσι θα μπορέσουν να ξαναπιάσουν δουλειά, μόνο έτσι θα μπορέσει να αναταχθεί η καθημαγμένη οικονομία της χώρας μας. Μόνο έτσι θα μπορέσει να έρθει η πολυπόθητη ανάπτυξη, όταν θα μπορούμε να χρηματοδοτούμε την οικονομία μας με ίδια μέσα, με το δικό μας, εθνικό νόμισμα, και όχι με δάνεια που συσσωρεύουν χρέη και λειτουργούν ως όπλο κατοχής των δανειστών!
Αθήνα, 28 Σεπτεμβρίου 2019
Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ
Μαγαζάτορες, ελεύθεροι επαγγελματίες διαφόρων ειδικοτήτων, οι περισσότεροι με τον χαρακτηρισμό «πρώην» πριν από την ιδιότητά τους, καθώς, μην αντέχοντας το βάρος των οικονομικών υποχρεώσεων προς το «κράτος», αναγκάστηκαν να κλείσουν την επιχείρησή τους και να εγκαταλείψουν το επάγγελμά τους. Και μπορεί οι ίδιοι να έμειναν ουσιαστικά άνεργοι, αλλά το χρέος προς το ασφαλιστικό τους ταμείο παραμένει. Παραμένει και τοκίζεται υπέρμετρα, φτάνοντας σε δυσθεώρητα ύψη, όπου, φυσικά, αδυνατούν να το καλύψουν. Έτσι, παραμένουν και οι ίδιοι όμηροι ενός συστήματος που ουδόλως ενδιαφέρεται να βρεθεί μια δίκαιη και ανθρώπινη λύση για το πρόβλημα, αντιθέτως παίζει συστηματικά με τα νεύρα τους, την αξιοπρέπειά τους, την ψυχική και σωματική τους υγεία! Όμηροι μιας απρόσωπης ηλεκτρονικής πλατφόρμας, που κανείς δεν μπορεί να ξέρει πότε θα «ανοίξει» για να ενημερωθεί για την αίτησή τους, και μιας «κυβέρνησης» που τους κρατάει σε αγωνία μέχρι την τελευταία στιγμή για το αν θα δοθεί παράταση για τις αιτήσεις ή όχι! Ο εμπαιγμός των οφειλετών δεν έχει τέλος, με την κυβέρνηση να διατυμπανίζει ότι μειώνει κατά 75-80% το συνολικό χρέος (δηλαδή τους τόκους και τις προσαυξήσεις), όταν θα βγει το τελικό ποσό της ρύθμισης αυτό θα επιβαρρύνεται με 3% σε κάθε δόση! Ενώ δηλαδή αρχικά μειώνουν τις προσαυξήσεις, στο τελικό ποσό ξαναπροσθέτουν τους τόκους!
Η ρύθμιση των 120 δόσεων είναι η τελευταία, αμυδρή τους ελπίδα ότι θα μπορέσουν, έστω προσωρινά, να διαχειριστούν το χρέος τους, χωρίς να επικρέμεται πάνω από το κεφάλι τους η απειλή του πλειστηριασμού των περιουσιακών τους στοιχείων. Καθώς η κατάσταση στην πραγματική οικονομία της χώρας επιδεινώνεται διαρκώς, είναι αμφίβολο αν θα καταφέρουν, σε βάθος χρόνου, να αντεπεξέλθουν στη δόση της ρύθμισης. Αν χάσουν πάνω από μία δόση θα χάσουν και τη ρύθμιση και θα βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση απ’ ό,τι πριν. Κι αυτό διότι για να μπουν στη ρύθμιση, εννοείται ότι αναγνωρίζουν το σύνολο του χρέους τους προς το ταμείο, αλλά, επιπλέον, απαιτείται να δηλώσουν ότι παραιτούνται εφ όρου ζωής από κάθε ένδικο μέσον που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν. Όσοι δε παλεύουν ακόμα να κρατήσουν ζωντανή την επιχείρησή τους και δεν έχουν βγει εκτός επαγγέλματος θα πρέπει, εκτός από τις δόσεις, να εξυπηρετούν ανελλιπώς και τις τρέχουσες εισφορές τους, προκειμένου να μην τεθούν εκτός ρύθμισης. Εναλλακτικές; Πρακτικά, καμία!
Το ΕΠΑΜ υπενθυμίζει ότι οι εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία δίνονται από τους εργαζόμενους για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τη σύνταξή τους. Είναι δηλαδή χρήματα που δίνουν οι εργαζόμενοι για τον εαυτό τους! Όταν αδυνατούν να τα πληρώσουν, μπορεί να στερούνται των αντίστοιχων παροχών, αλλά είναι αδιανόητο να αντιμετωπίζεται αυτή τους η αδυναμία όπως οποιοδήποτε άλλο «χρέος», να συσσωρεύονται τα ποσά, να τοκίζονται και να επανατοκίζονται με τρόπο τοκογλυφικό. Είναι αδιανόητο το κράτος να αντιμετωπίζει τους ασφαλισμένους (ή πρώην ασφαλισμένους) ως «μπαταχτσήδες» και μάλιστα αγνοώντας πλήρως όλα τα προηγούμενα χρόνια, «προ κρίσης», που πλήρωναν κανονικά τις εισφορές τους στα ταμεία! Είναι αδιανόητο όχι μόνο να στερούνται τη σύνταξη που αναλογικά θα δικαιούνταν για τα χρόνια που πλήρωσαν, αλλά να κινδυνεύουν επιπλέον να χάσουν και το σπίτι τους!
Το ΕΠΑΜ καταγγέλλει την «κυβέρνηση» που, όπως και όλες οι κατοχικές κυβερνήσεις πριν από αυτήν, επιλέγει να λειτουργεί ως μαριονέτα των «δανειστών», που επιλέγει να εξυπηρετεί αλλότρια συμφέροντα και όχι τα συμφέροντα των πολιτών που έχει υπό την ευθύνη της. Το παραμύθι της Ελλάδας που «βγήκε από τα μνημόνια» και μπήκε στους ανθοστόλιστους δρόμους της «ανάπτυξης» και της «κανονικότητας» δεν πείθει κανέναν. Είτε το ονομάζουν «μνημόνιο», είτε «καθεστώς επιτροπείας», γεγονός παραμένει ότι οι κυβερνήσεις που επιλέγουν να το ακολουθούν συνεχίζουν να εφαρμόζουν τις επιταγές των μνημονίων, τα οποία παράνομα επιβλήθηκαν στη χώρα μας. Συνεχίζουν να δέχονται και να εκτελούν έξωθεν εντολές, λειτουργώντας κυριολεκτικά ως «γκαουλάιτερ» στην κατεχόμενη Ελλάδα και οδηγώντας τους πολίτες στην ανέχεια και την απελπισία.
Ποια είναι η λύση;
Η μόνη πραγματική λύση είναι αυτή που προτείνει το ΕΠΑΜ: πάγωμα όλων των οφειλών, έλεγχος της νομιμότητας των απαιτήσεων και οριστική διαγραφή, κατά περίπτωση, μέρους ή και του συνόλου των χρεών! Μόνο έτσι θα μπορέσουν να πάρουν ανάσα οι επαγγελματίες, μόνο έτσι θα μπορέσουν να ξαναπιάσουν δουλειά, μόνο έτσι θα μπορέσει να αναταχθεί η καθημαγμένη οικονομία της χώρας μας. Μόνο έτσι θα μπορέσει να έρθει η πολυπόθητη ανάπτυξη, όταν θα μπορούμε να χρηματοδοτούμε την οικονομία μας με ίδια μέσα, με το δικό μας, εθνικό νόμισμα, και όχι με δάνεια που συσσωρεύουν χρέη και λειτουργούν ως όπλο κατοχής των δανειστών!
Αθήνα, 28 Σεπτεμβρίου 2019
Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ