Ήταν ένα συννεφάκι, κάπου εκεί στον ουρανό,
Πάντα μόνο του πετούσε, φορτωμένο με νερό.
Ήθελε παντού να βρέξει, να ρίξει, όλο το νερό
Και να δει, ποιος θα αντέξει, τέτοιο άσκημο καιρό.
Δύο παιδάκια μεσ’το δρόμο, που τα πρόλαβε η βροχή,
Φωνάζανε το συννεφάκι, αμέσως να εξαφανιστεί.
Να πάει σε άλλες πολιτείες ,σε βουνά και σε λαγκάδια,
Για ναρθεί, ξανά ο ήλιος και να τους χαρίσει χάδια.
Έφυγε το συννεφάκι, μακριά από τα παιδιά,
Τρέχουν με χαρά γεμάτα και τα ρούχα τους στεγνά.
Άντε γεια σου, συννεφάκι, χάθηκες στον ουρανό,
Κι’αν μας έβρεξες λιγάκι, το κρατάμε μυστικό.
ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ
Πάντα μόνο του πετούσε, φορτωμένο με νερό.
Ήθελε παντού να βρέξει, να ρίξει, όλο το νερό
Και να δει, ποιος θα αντέξει, τέτοιο άσκημο καιρό.
Δύο παιδάκια μεσ’το δρόμο, που τα πρόλαβε η βροχή,
Φωνάζανε το συννεφάκι, αμέσως να εξαφανιστεί.
Να πάει σε άλλες πολιτείες ,σε βουνά και σε λαγκάδια,
Για ναρθεί, ξανά ο ήλιος και να τους χαρίσει χάδια.
Έφυγε το συννεφάκι, μακριά από τα παιδιά,
Τρέχουν με χαρά γεμάτα και τα ρούχα τους στεγνά.
Άντε γεια σου, συννεφάκι, χάθηκες στον ουρανό,
Κι’αν μας έβρεξες λιγάκι, το κρατάμε μυστικό.
ΝΙΚΟΣ ΧΑΛΕΠΛΗΣ
