Τα μαθητικά χρόνια αποτελούν αναμφίβολα, ένα σημαντικό κεφάλαιο στη ζωή κάθε ανθρώπου και συνδέονται με κάποιες από τις ωραιότερες αναμνήσεις του...
Είναι αυτές που παραμένουν ανεξίτηλα χαραγμένες στη μνήμη. 31 ολόκληρα χρόνια παρήλθαν από τότε, που εγκαταλείψαμε την αμέριμνη μαθητική ζωή και ξεκινήσαμε τον αγώνα δημιουργίας και ευθύνης, ο καθένας από το δικό του μετερίζι.
Μια παρέα ονειροπόλων, μια παρέα φίλων, μια παρέα συμμαθητών, μια παρέα ανθρώπων θέλησε να χρωματίσει ξανά τη ζωή. Στο πλαίσιο αυτό, παλιοί συμμαθητές, αποφοιτήσαντες το 1988, σκεφθήκαμε να οργανώσουμε ένα αντάμωμα θύμησης, λιτό, απλό, κάνοντας μια μικρή επανεκκίνηση στη μνήμη μας, με νεανικό ενθουσιασμό, ως μια βαθύτερη εσωτερική ανάγκη και επιταγή, ακινητοποιώντας το χρόνο.
Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στις 2/01/2020, σε ζεστή ατμόσφαιρα, στον καλαίσθητο χώρο του Περιήλιον Οινοθήκη. Μπορεί οι δρόμοι μας να είχαν «χωρίσει», αλλά ήταν σα να μην πέρασε μια μέρα. Βρεθήκαμε και πάλι, αγκαλιαστήκαμε, συζητήσαμε, γελάσαμε, τραγουδήσαμε, χορέψαμε, θυμηθήκαμε τα χρόνια τα παλιά και γίναμε πάλι παιδιά όπως τότε, στήνοντας εκείνα τα ζωηρά «πηγαδάκια» που κάναμε χρόνια πριν, ως έφηβοι, στο προαύλιο...
Η βραδιά ήταν γεμάτη από αναμνήσεις και νοσταλγία… Μπορεί ο καθένας να κράτησε από εκείνα τα μαθητικά χρόνια της ανεμελιάς και της αθωότητας τα δικά του κομμάτια, αφού η μνήμη είναι επιλεκτική, αλλά όλα αυτά τα κομμάτια ενώθηκαν και συμπλήρωσαν και πάλι το πάζλ της κοινής μαθητικής μας ζωής. Οι καθηγητές, τα μαθήματα, οι εκδρομές, οι γιορτές, ο κατάλογος, οι εξετάσεις, οι κοπάνες, οι κανονισμοί, τα όμορφα πειράγματα και οι σκανταλιές, αναμνήσεις που γέννησαν τη συγκίνηση και ζωγράφισαν το χαμόγελο. Ήταν όλες εκείνες οι στιγμές που άφησαν βαθιά και ανεξίτηλα χνάρια στη μνήμη και στην ψυχή. Είναι όλα αυτά που εξακολουθούν να σμιλεύουν την ευτυχία και να τροφοδοτούν την ελπίδα.
Η θρυλική γενιά αποφοίτων 1988 έδινε πάντα το δικό της στίγμα στην πολιτική ζωή του τόπου και εξακολουθεί να αφήνει έντονο το εντύπωμα της… Χαρακτηριστικό παράδειγμα, δύο εκπρόσωποι της γενιάς μας, οι οποίοι μετέχουν στα συλλογικά όργανα διοίκησης. Ο κ. Φώντας Μπαραλιάκος, ως εκλεγμένος εκπρόσωπος του Ν. Πιερίας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και ο κ. Φάνης Τερζόπουλος, ως Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Κατερίνης. Επίσης, αρκετοί εξ ημών συμμετέχουν σε διάφορα συλλογικά όργανα προσφέροντας ποικίλο έργο στα δρώμενα και στα τεκταινόμενα του τόπου μας.
Δικαιολογημένη η απουσία για όσους δεν τα κατάφεραν να παρευρεθούν λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων και προβλημάτων, έστειλαν όμως τους χαιρετισμούς και την αγάπη τους. Στους αδικαιολογήτως απόντες καταχωρήθηκε απουσία. Δώσαμε υπόσχεση, πάντα να ανταμώνουμε και να απολαμβάνουμε, λαμβάνοντας και προσλαμβάνοντας πολύχρωμες εμπειρίες, ανέμελες εικόνες και ξέγνοιαστα συναισθήματα...
Και στην επόμενη παίδες, με υγεία και μπόλικα χαμόγελα!
Είναι αυτές που παραμένουν ανεξίτηλα χαραγμένες στη μνήμη. 31 ολόκληρα χρόνια παρήλθαν από τότε, που εγκαταλείψαμε την αμέριμνη μαθητική ζωή και ξεκινήσαμε τον αγώνα δημιουργίας και ευθύνης, ο καθένας από το δικό του μετερίζι.
Μια παρέα ονειροπόλων, μια παρέα φίλων, μια παρέα συμμαθητών, μια παρέα ανθρώπων θέλησε να χρωματίσει ξανά τη ζωή. Στο πλαίσιο αυτό, παλιοί συμμαθητές, αποφοιτήσαντες το 1988, σκεφθήκαμε να οργανώσουμε ένα αντάμωμα θύμησης, λιτό, απλό, κάνοντας μια μικρή επανεκκίνηση στη μνήμη μας, με νεανικό ενθουσιασμό, ως μια βαθύτερη εσωτερική ανάγκη και επιταγή, ακινητοποιώντας το χρόνο.
Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στις 2/01/2020, σε ζεστή ατμόσφαιρα, στον καλαίσθητο χώρο του Περιήλιον Οινοθήκη. Μπορεί οι δρόμοι μας να είχαν «χωρίσει», αλλά ήταν σα να μην πέρασε μια μέρα. Βρεθήκαμε και πάλι, αγκαλιαστήκαμε, συζητήσαμε, γελάσαμε, τραγουδήσαμε, χορέψαμε, θυμηθήκαμε τα χρόνια τα παλιά και γίναμε πάλι παιδιά όπως τότε, στήνοντας εκείνα τα ζωηρά «πηγαδάκια» που κάναμε χρόνια πριν, ως έφηβοι, στο προαύλιο...
Η βραδιά ήταν γεμάτη από αναμνήσεις και νοσταλγία… Μπορεί ο καθένας να κράτησε από εκείνα τα μαθητικά χρόνια της ανεμελιάς και της αθωότητας τα δικά του κομμάτια, αφού η μνήμη είναι επιλεκτική, αλλά όλα αυτά τα κομμάτια ενώθηκαν και συμπλήρωσαν και πάλι το πάζλ της κοινής μαθητικής μας ζωής. Οι καθηγητές, τα μαθήματα, οι εκδρομές, οι γιορτές, ο κατάλογος, οι εξετάσεις, οι κοπάνες, οι κανονισμοί, τα όμορφα πειράγματα και οι σκανταλιές, αναμνήσεις που γέννησαν τη συγκίνηση και ζωγράφισαν το χαμόγελο. Ήταν όλες εκείνες οι στιγμές που άφησαν βαθιά και ανεξίτηλα χνάρια στη μνήμη και στην ψυχή. Είναι όλα αυτά που εξακολουθούν να σμιλεύουν την ευτυχία και να τροφοδοτούν την ελπίδα.
Η θρυλική γενιά αποφοίτων 1988 έδινε πάντα το δικό της στίγμα στην πολιτική ζωή του τόπου και εξακολουθεί να αφήνει έντονο το εντύπωμα της… Χαρακτηριστικό παράδειγμα, δύο εκπρόσωποι της γενιάς μας, οι οποίοι μετέχουν στα συλλογικά όργανα διοίκησης. Ο κ. Φώντας Μπαραλιάκος, ως εκλεγμένος εκπρόσωπος του Ν. Πιερίας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και ο κ. Φάνης Τερζόπουλος, ως Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Κατερίνης. Επίσης, αρκετοί εξ ημών συμμετέχουν σε διάφορα συλλογικά όργανα προσφέροντας ποικίλο έργο στα δρώμενα και στα τεκταινόμενα του τόπου μας.
Δικαιολογημένη η απουσία για όσους δεν τα κατάφεραν να παρευρεθούν λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων και προβλημάτων, έστειλαν όμως τους χαιρετισμούς και την αγάπη τους. Στους αδικαιολογήτως απόντες καταχωρήθηκε απουσία. Δώσαμε υπόσχεση, πάντα να ανταμώνουμε και να απολαμβάνουμε, λαμβάνοντας και προσλαμβάνοντας πολύχρωμες εμπειρίες, ανέμελες εικόνες και ξέγνοιαστα συναισθήματα...
Και στην επόμενη παίδες, με υγεία και μπόλικα χαμόγελα!