Η Τουρκία αποτελεί διαχρονική απειλή για την Ελλάδα.
Αλλά με την «άδειά» μας κατευθύνει καθημερινά αγέλες ομοεθνών της ή, όπερ το αυτό, ομοθρήσκων της, τους οποίους υποδεχόμαστε εν χορδαίς και οργάνοις! Όλος αυτός ο συρφερτός αποτελεί βόμβα που θα εκραγεί κάποια κρίσιμη στιγμή, όταν ο εχθρός κρίνει, μετατρέποντας την Ελλάδα σε Γης Μαδιάμ.
Οι άνθρωποι της εξουσίας και εν γένει το πολιτικό μας προσωπικό «μεριμνά και τυρβάζη περί πολλά, ενώ ενός εστί χρεία».
Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας αντί να υπερασπίζονται τα σύνορα μας έχουν διαταχθεί να λειτουργούν ως υπηρέτες υποδοχής και τακτοποίησης λαθροεποίκων. Ουδείς των «επισκεπτών» μας έρχεται με νόμιμο διαβατήριο για να ξέρουμε ποιος είναι ποιος, πόθεν έρχεται και πού πηγαίνει. Ο (ψευδο)σουλτάνος της Άγκυρας μάς βρήκε χαλαρούς και παριστάνει απέναντι μας τον γίγαντα, ενώ στην πραγματικότητα είναι νάνος!
Αλλά η όποια αντίδρασή μας προϋποθέτει λαό με στιβαρή ηγεσία και ανυποχώρητη εθνική αποφασιστικότητα, ηγέτες με ικανότητα και όραμα. Αυτοί που είναι στο προσκήνιο σήμερα αποδεικνύονται μάλλον ανήμποροι να ανταποκριθούν σε τέτοιο αίτημα. Όμως πρέπει να χαιρετίσουμε το γεγονός ότι από πολλά σημεία της χώρας καταφτάνει το μήνυμα ότι η άλλοτε κυρίαρχη κομματική μισαλλοδοξία βρίσκεται σε ραγδαία υποχώρηση. Οι κομματάρχες ζουν ίσως ακόμη στον κόσμο τους, αλλά οι πολίτες έχουν προχωρήσει υπερβαίνοντας τους κομματικούς φράκτες.
Οι Βρεττανοί διάλεξαν με το Brexit την ελευθερία τους. Αντί να εξακολουθήσουν να υπηρετούν δουλικά μια καθ΄ολοκληρίαν Γερμανική Ευρώπη, επέλεξαν την ελευθερία τους και άνοιξαν τον δρόμο και για άλλες αποχωρήσεις. Εμείς έχουμε πολύ περισσότερους λόγους από τους Βρεττανούς να σπάσουμε αυτά τα δεσμά. Βιώνουμε έναν συστηματικό και διαρκώς εντεινόμενο Ισλαμικό εποικισμό. Η γερμανοκρατούμενη ευρωπαϊκή γραφειοκρατία έχει βρει το πολιτικό μας προσωπικό του χεριού της. Το τελευταίο εξάμηνο υποδεχτήκαμε 55.609 καινούργιους «μουσαφιρέους» και κατευοδώσαμε μόλις 169! Αίσχος!
Η Τουρκία, κατά σύστημα δύναμη εισβολής, έχει εισβάλει και στη Συρία. Οι Σύριοι παλεύουν να διώξουν τον εισβολέα. Αμερικανοί και Γερμανοί αντί να καταδικάσουν τους Τούρκους εισβολείς, που στο μεταξύ ηττήθηκαν από τους αμυνόμενους Σύριους, κατεδίκασαν την Συρία! Η Άγκυρα είναι τελικά το χαϊδεμένο παιδί της Δύσεως.
Ενόψει των συμβαινόντων αυτών διερωτάται κανείς πού βρίσκουν οι «κατεστημένοι» μας πολιτικοί, δημοσιογράφοι κλπ. το κουράγιο και προτείνουν ως λύση την Χάγη;
Το σήμα για τα 200 χρόνια της Μεγάλης Επανάστασης, που διέλυσε την απαίσια οθωμανική αυτοκρατορία, προκαλεί θυμηδία. Κρίμα!
Ξένοι αναλυτές είναι τίμιοι στις αναλύσεις τους. Άμεσο δείγμα:
«Προς μεγάλη ζημία της Ελλάδας, οι παραδοσιακοί σύμμαχοί της, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση, απέφυγαν να την υπερασπιστούν και τήρησαν μια ενοχλητική σιωπή.(…) Η Τουρκία, μέχρι και σήμερα, διέφυγε τις διεθνείς κυρώσεις για τις ενέργειές της στη Λιβύη. Είναι ένα ασφαλές στοίχημα ότι η θέση της Ελλάδας θα αποδυναμωθεί καθώς η Τουρκία και η Ρωσία εμβαθύνουν τους δεσμούς τους, παρά το γεγονός ότι η σύγκρουση στη Συρία τους φέρνει αντιμέτωπους(…) Όταν συναντήθηκε με τον Donald Trump τον περασμένο Ιανουάριο, ο Μητσοτάκης δεν πήρε καμία δέσμευση από την Ουάσινγκτον υπέρ της Ελλάδας στη διαμάχη με την Τουρκία. Ακόμα χειρότερα, με πρωτοβουλία της Τουρκίας, η Ελλάδα δεν κλήθηκε καν να συμμετάσχει στη διάσκεψη για τη Λιβύη που διοργάνωσε η Γερμανία.» (Ardavan Amir-Aslani, https://www.atlantico.fr/decryptage/3587218. Μεταφρ. Ε. Νιάνιος).
Μας πήραν χαμπάρι τελικά όλοι…
* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης
Οι άνθρωποι της εξουσίας και εν γένει το πολιτικό μας προσωπικό «μεριμνά και τυρβάζη περί πολλά, ενώ ενός εστί χρεία».
Οι Ένοπλες Δυνάμεις μας αντί να υπερασπίζονται τα σύνορα μας έχουν διαταχθεί να λειτουργούν ως υπηρέτες υποδοχής και τακτοποίησης λαθροεποίκων. Ουδείς των «επισκεπτών» μας έρχεται με νόμιμο διαβατήριο για να ξέρουμε ποιος είναι ποιος, πόθεν έρχεται και πού πηγαίνει. Ο (ψευδο)σουλτάνος της Άγκυρας μάς βρήκε χαλαρούς και παριστάνει απέναντι μας τον γίγαντα, ενώ στην πραγματικότητα είναι νάνος!
Αλλά η όποια αντίδρασή μας προϋποθέτει λαό με στιβαρή ηγεσία και ανυποχώρητη εθνική αποφασιστικότητα, ηγέτες με ικανότητα και όραμα. Αυτοί που είναι στο προσκήνιο σήμερα αποδεικνύονται μάλλον ανήμποροι να ανταποκριθούν σε τέτοιο αίτημα. Όμως πρέπει να χαιρετίσουμε το γεγονός ότι από πολλά σημεία της χώρας καταφτάνει το μήνυμα ότι η άλλοτε κυρίαρχη κομματική μισαλλοδοξία βρίσκεται σε ραγδαία υποχώρηση. Οι κομματάρχες ζουν ίσως ακόμη στον κόσμο τους, αλλά οι πολίτες έχουν προχωρήσει υπερβαίνοντας τους κομματικούς φράκτες.
Οι Βρεττανοί διάλεξαν με το Brexit την ελευθερία τους. Αντί να εξακολουθήσουν να υπηρετούν δουλικά μια καθ΄ολοκληρίαν Γερμανική Ευρώπη, επέλεξαν την ελευθερία τους και άνοιξαν τον δρόμο και για άλλες αποχωρήσεις. Εμείς έχουμε πολύ περισσότερους λόγους από τους Βρεττανούς να σπάσουμε αυτά τα δεσμά. Βιώνουμε έναν συστηματικό και διαρκώς εντεινόμενο Ισλαμικό εποικισμό. Η γερμανοκρατούμενη ευρωπαϊκή γραφειοκρατία έχει βρει το πολιτικό μας προσωπικό του χεριού της. Το τελευταίο εξάμηνο υποδεχτήκαμε 55.609 καινούργιους «μουσαφιρέους» και κατευοδώσαμε μόλις 169! Αίσχος!
Η Τουρκία, κατά σύστημα δύναμη εισβολής, έχει εισβάλει και στη Συρία. Οι Σύριοι παλεύουν να διώξουν τον εισβολέα. Αμερικανοί και Γερμανοί αντί να καταδικάσουν τους Τούρκους εισβολείς, που στο μεταξύ ηττήθηκαν από τους αμυνόμενους Σύριους, κατεδίκασαν την Συρία! Η Άγκυρα είναι τελικά το χαϊδεμένο παιδί της Δύσεως.
Ενόψει των συμβαινόντων αυτών διερωτάται κανείς πού βρίσκουν οι «κατεστημένοι» μας πολιτικοί, δημοσιογράφοι κλπ. το κουράγιο και προτείνουν ως λύση την Χάγη;
Το σήμα για τα 200 χρόνια της Μεγάλης Επανάστασης, που διέλυσε την απαίσια οθωμανική αυτοκρατορία, προκαλεί θυμηδία. Κρίμα!
Ξένοι αναλυτές είναι τίμιοι στις αναλύσεις τους. Άμεσο δείγμα:
«Προς μεγάλη ζημία της Ελλάδας, οι παραδοσιακοί σύμμαχοί της, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση, απέφυγαν να την υπερασπιστούν και τήρησαν μια ενοχλητική σιωπή.(…) Η Τουρκία, μέχρι και σήμερα, διέφυγε τις διεθνείς κυρώσεις για τις ενέργειές της στη Λιβύη. Είναι ένα ασφαλές στοίχημα ότι η θέση της Ελλάδας θα αποδυναμωθεί καθώς η Τουρκία και η Ρωσία εμβαθύνουν τους δεσμούς τους, παρά το γεγονός ότι η σύγκρουση στη Συρία τους φέρνει αντιμέτωπους(…) Όταν συναντήθηκε με τον Donald Trump τον περασμένο Ιανουάριο, ο Μητσοτάκης δεν πήρε καμία δέσμευση από την Ουάσινγκτον υπέρ της Ελλάδας στη διαμάχη με την Τουρκία. Ακόμα χειρότερα, με πρωτοβουλία της Τουρκίας, η Ελλάδα δεν κλήθηκε καν να συμμετάσχει στη διάσκεψη για τη Λιβύη που διοργάνωσε η Γερμανία.» (Ardavan Amir-Aslani, https://www.atlantico.fr/decryptage/3587218. Μεταφρ. Ε. Νιάνιος).
Μας πήραν χαμπάρι τελικά όλοι…
* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης
