Λόγω κορονοϊού και αφού τα σχολεία ήταν κλειστά οι σχολικοί τροχονόμοι δεν «εργάστηκαν» και για αυτό το λόγο δεν δικαιούνται της «αποζημίωσης» ή όπως το ονομάζει το κράτος «έξοδα κίνησης» για τις υπηρεσίες τους.
Βέβαια δεν ευθύνονται οι ίδιοι που δεν εργάστηκαν, ούτε που τα σχολεία ήταν κλειστά. Το ίδιο χρονικό διάστημα όμως, άλλοι κλάδοι εργαζομένων πληρώνονταν κανονικά, ενώ στους υπόλοιπους κλάδους το κράτος έδωσε επιδόματα και διάφορες διευκολύνσεις (απαλλαγή-μείωση φόρων, παράταση σε φορολογικές υποθέσεις κ.α.). Οι σχολικοί τροχονόμοι δεν δικαιούνται τίποτα από όλα τα παραπάνω…
Και ο λόγος είναι ότι το επίσημο κράτος τους θεωρεί εθελοντές και όχι εργαζόμενους. Δεν δικαιούνται κανονικό μισθό, ένσημα και ασφάλιση. Αν κατά την διάρκεια της «υπηρεσίας» τους στους δρόμους της πόλης μας τους χτυπήσει κάποιο αυτοκίνητο δεν δικαιούνται ούτε φάρμακα, ούτε νοσοκομειακή περίθαλψη. Όταν πληρώνονται, παίρνουν ένα ποσό που κυμαίνεται από 120 ευρώ έως 158 ευρώ τον μήνα και αυτό εξαρτάται από τις πόσες ημέρες λειτουργεί τον μήνα το σχολείο στο οποίο απασχολούνται. Δεν αμείβονται Σ/Κ, αργίες, Χριστούγεννα, Πάσχα, καλοκαίρια κ.α. Αγοράζουν μόνοι τους τον εξοπλισμό τους (γιλέκα, στοπ).
Πρόκειται για 21 σχολικούς τροχονόμους στον Δήμο Κατερίνης, 2 άντρες και 19 γυναίκες, άνεργοι, αδύναμοι οικονομικά, που προσπαθούν να επιβιώσουν όπως οι περισσότεροι από εμάς στα δύσκολα χρόνια που περνά η πατρίδα μας. Πολλοί από αυτούς βρίσκονται στους δρόμους 15-20 χρόνια!
Και ενώ όλοι (κράτος, θεσμικοί φορείς κ.α.) συμφωνούν ότι το κοινωνικό έργο που προσφέρουν οι σχολικοί τροχονόμοι είναι σημαντικό, ότι προστατεύουν τα παιδιά τους, ότι γίνονται οι ίδιοι "ασπίδες" για να μπορούν τα μικρά παιδιά να πάνε στα σχολεία με ασφάλεια, ΠΟΤΕ δεν ενδιαφέρθηκαν να λύσουν έστω και ένα πρόβλημα τους και να βελτιώσουν τις συνθήκες υπό τις οποίες εργάζονται. Φυσικά αν ο μη γένοιτο συμβεί κάτι σε κάποιο σχολείο (και ποτέ να μην έχουμε κάποιο δυσάρεστο περιστατικό), όλοι θα πουν με μία φωνή: «Υπήρχε σχολικός τροχονόμος; Ο σχολικός τροχονόμος τι έκανε;»!!!
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που διερχόμενα αυτοκίνητα τραυμάτισαν σχολικούς τροχονόμους, ενώ οι άνθρωποι αυτοί προσπαθούσαν να περάσουν από τον δρόμο τα μικρά παιδιά. Με κρύο, βροχή, χιόνι, καύσωνα, εισπνέοντας καυσαέρια, οι σχολικοί τροχονόμοι όμως, είναι κάθε ημέρα στους δρόμους, αντιμετωπίζοντας με χαμόγελο και ευγένεια οδηγούς που ο όρος «κυκλοφοριακή παιδεία» τους είναι άγνωστος και πολλές φορές αντιμετωπίζονται με όχι και τον καλύτερο τρόπο…
Αυτοί οι άνθρωποι, οι συμπολίτες μας ζητούν δικαίως, έστω να πληρωθούν αυτά τα χρήματα για το διάστημα που τα σχολεία ήταν κλειστά. Πρόκειται για ένα "τεράστιο" ποσό περίπου στα… 300 ευρώ για 21 σχολικούς τροχονόμους στον Δήμο Κατερίνης και αφορά το δίμηνο Απρίλιο-Μάιο.
Αυτό φυσικά δεν θα λύσει τα προβλήματα τους, ούτε θα βελτιώσει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται, αλλά θα είναι μία μεγάλη ανάσα για αυτούς και τις οικογένειες τους, αλλά και μία τόνωση ηθικού, ένα αίσθημα ικανοποίησης, γιατί θα αποδείξει ότι κάποιοι τους σκέφτονται και πραγματικά αναγνωρίζουν την προσφορά τους.
Για αυτό σαν ένα ελάχιστο ευχαριστώ για όσα προσφέρουν οι σχολικοί τροχονόμοι, πρέπει όλοι, Βουλευτές, Δήμαρχος, Αντιδήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι, Αντιπεριφέρεια, θεσμικοί παράγοντες, φορείς, σύλλογοι, μέσα ενημέρωσης και όλοι εσείς που διαβάζετε αυτό το κείμενο και ο καθένας με τις δυνάμεις του να στηρίξετε αυτούς τους ανθρώπους.
Το αξίζουν!
Μιχάλης Κανταρτζής
