Ήδη, έχει καταπατηθεί πλειστάκις από τους γείτονες, που την θεωρούν μόνο ως ένα προστάδιο που εν τέλει θα οδηγήσει στην πλήρη αναγνώριση του υποτιθέμενου «μακεδονισμού» τους. Το ζήτημα, όμως, είναι πώς μπορεί να αποτραπεί μια τέτοια εξέλιξη στο εγγύτερο ή το απώτερο μέλλον. Και όχι η καπηλεία του τραύματος που προκάλεσε η συμφωνία στον ελληνισμό της Μακεδονίας, με σκοπό την είσοδο κάποιων τυχοδιωκτικών και πατριδοκάπηλων σχηματισμών στο κοινοβούλιο.
Δυστυχώς, πολλά λέγονται στην Βόρεια Ελλάδα μόνο και μόνο για δημιουργία πολιτικών εντυπώσεων, ενώ εκκρεμεί ακόμα η μάχη που πρέπει να δώσει όλη η χώρα για την υπεράσπιση της ελληνικότητας της Μακεδονίας διεθνώς. Για την ακρίβεια, δεν την έδωσε ποτέ στο επίπεδο της ήπιας ισχύος, ακριβώς επειδή το ζήτημα αναλώθηκε προς εσωτερική κατανάλωση.
Πού είναι, λοιπόν, μια εξωτερική πολιτική για την διεθνή προβολή του πολιτισμού, της κουλτούρας, των προϊόντων της Μακεδονίας; Πού είναι η αξιοποίηση της πολιτιστικής επιρροής του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του ελληνιστικού κόσμου; Εκείνης του Κυρίλλου και του Μεθοδίου; Ούτε καν συστηματική αξιοποίηση της Βεργίνας δεν υπάρχει, μιας και οι «τουριστικές μπράντες» που προωθούν οι τοπικοί και περιφερειακοί φορείς εστιάζουν περισσότερο στην διασκέδαση, στη θάλασσα κ.ο.κ.
Ο Δήμαρχος είχε υποσχεθεί προεκλογικά μια διεθνή καμπάνια για την ελληνικότητα της Μακεδονίας, για την οποία δεν έχει κάνει τίποτα εδώ και ενάμιση χρόνο. Παρά το γεγονός ότι έχουν κατατεθεί διάφορες προτάσεις, από φορείς της πόλης, όπως το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο, από εμάς στο δημοτικό συμβούλιο. Ας μας γίνει λοιπόν μάθημα, ότι δεν μπορούμε να υπερασπιστούμε την Μακεδονία κατ’ ανάθεση, ψηφίζοντας στις εκλογές όποιον υπόσχεται προεκλογικά συνταγές δια πάσαν νόσον.
Πηγή: Μένουμε Θεσσαλονίκη
